2.4. Strategiyani ishlab chiqish Tashkilot strategiyasi ‑ bu kompaniyaning to’rgan joyidan erishmoqchi bo’lgan joyiga qanday qilib o’tkazish mumkin, degan masalani yechish xaqidagi yo’riqnomadir. Odatda strategiya 4 ta darajada ishlab chiqiladi:
korporativ strategiya (kompaniya va uning faoliyat yo’nalishlari bo’yicha umumiy strategiya);
ishbop strategiya (kompaniyaning xar bir yo’nalishi uchun strategiya);
funktsional strategiya (kompaniyaning xar bir funktsional to’zilmasi uchun strategiya);
amaliy strategiya (asosiy to’zilmalar: zavodlar, savdo shaxobchalari va bo’limlar uchun );
Strategiyani ishlab chiqishning asosiy tashkiliy pog’onalari10. Strategiya faqat oliy raxbariyat miqyosidagina ishlab chiqilishi mumkin emas. Uni ishlab chiqishning quyidagi to’rtta pog’onasini ajratib olish maqsadga muvofiqdir:
2.5. Kompaniya strategiyasining shakllanishiga ta’sir etuvchi omillar Kompaniya strategiyasini aniqlashga ko’plab omillar ta’sir qiladi. Bu omillarning o’zaro ta’siri xar bir tarmoqda o’ziga xos xususiyatlarga ega bo’lib, vaqt davomida o’zgarib turadi. Strategiyani belgilovchi omillar doim bir‑biridan farq qiladi. Korxona hamisha xam o’zi xoxlagan strategiyani tanlay olmaydi. Uning xarakatlari qonun , davlat siyosati, ijtimoiy tartiblash va jamiyat mavqei bilan chegaralanadi.
Strategiyani ijtimoiy talablarga moslashtirish quyidagilarni nazarda tutadi11:
jamiyat manfaatlari va odob meyorlari doirasida ishchanlik ko’rsatish;
tartiblashtiruvchi meyorlar bilan ziddiyatga bormaslik uchun zarur xarakatlarni o’z vaqtida amalga oshirish;
4) aktsiyadorlar manfaati va jamiyat manfaatlari o’rtasida muvozanatni saqlash;
5) jamiyatda kompaniyaning fuqarolik pozitsiyasini ta’minlash.
Tarmoqning jozibadorligi va raqobat darajasi strategiyani belgilashga katta ta’sir ko’rsatadi. Kompaniya strategiyasini shugullanilmagan sohaga asoslab qurish mutlaqo yaramaydi. Strategiya kompaniyaning yaxshi bilgan ishiga asosan qurilishi lozim.
Strategiyada xisobga olinishi va aslida uni belgilovchi birlamchi omillarning oddiy modeli. Bu omillarning o’zaro ta’siri odatda kompleks xarakterga ega bo’lib, tarmoq va kompaniya uchun alohida farqlanadi.
Odatda, ichki va tashqi vaziyat o’rtasidagi farq aniq bo’lmasa, raqobatli ustunlikka erishilmasa, kompaniyaning faoliyati yaxshilanmagan bo’lsa, strategiyaning o’zi muvaffaqiyat keltirmaydi.