«SURİ İSRAFİL» qəzeti
Məşrutə fərmanı verildikdən 9 ay sonra Tehranda «Sure-İsrafil» (İsrafilin neyi) adlı qəzet nəşr olunmağa
başladı. Qəzetin imtiyaz sahibi və naşiri Mirzə Qasım xan Təbrizi, redaktorları Cahangir xan Şirazi və Ələkbər
xan Dehxuda idi.
Mirzə Cahangirxanın məqalələri əsasən hökumət başçılarının əcnəbi dövlətlərə satılıb ölkəyə
xəyanətinin kəskin tənqidinə həsr edilmişdi. Buna görə də yuxarı dövlət məmurlarından tutmuş şahın özü də
daxil olmaqla ona kin bəsləyir və məhvinə çalışırdılar. Məhz buna görə də Məclis topa tutulduqdan sonra
tutulub Bağşahda həbs olunan Mirzə Cahangirxanı Məmmədəli şah bir gün keçdikdən sonra edam etdi.
Ə.Dehxuda gənclik illərində Avropa ölkələrində səfir işləyən qohumu M.Qəffari ilə xaricə gedir, orada
Avropa dillərini öyrənir, elmlə məşğul olur. İrana qayıtdıqdan sonra inqilabi hərəkatda yaxından iştirak edir.
«Sure-İsrafil» qəzeti ilə əməkdaşlıq edib siyasi məsələlərə dair xəbərlər hazırlayırdı.
Dehxudanın mükəmməl təhsili, Avropa ölkələrində bir neçə il qalması, Azərbaycan dili vasitəsilə
Qafqaz mətbuatı, xüsusilə «Molla Nəsrəddin»lə yaxından tanışlığı onun satirasında demokratik məzmunun
daha da güclənməsinə, ölkənin və xalqın dərdlərini və ehtiyacını düzgün başa düşüb göstərməsinə, bir sözlə,
satira atəşinin sərrastlığına kömək etmişdir. Bu satiranın gücü bir də onun, nikbin ruhda olması idi. Dehxuda
ölkəsinin və xalqının işıqlı gələcəyinə, səadətinə böyük ümid bəsləyir və bu ümidi öz oxucusuna aşılamağı
bacarırdı.
Ələkbərxan Dehxuda «Sure-İsrafil»də «Çərənd pərənd» (Ordan-burdan) başlığı ilə müxtəlif imzalarla,
əsasən «Dəxo» imzası ilə felyetonlar yazır və bununla da yeni sadə fars nəsrinin ən gözəl nümunələrini
yaradırdı.
O, ictimai-siyasi aləmdə baş verən ifşa edə bilirdi. Hadisələri öz parodiyalarda satirik bir dillə qələmə
alırdı. Dehxudanın xalq həyatını tərənnüm edən şeirləri və felyetonları da var idi. Onun ən çox müraciət
etdiyi mövzu 1906-1911-cı illərdə baş verən inqilab hadisələri idi.
Dehxudanın satirasında Cəlil Məmmədquluzadənin müsbət təsiri açıq-aşkar hiss olunur. Gündəlik
ictimai-siyasi mövzuları satiraya gətirmək, xalqın dilində yazmaq şərəfi Dehxudaya nəsib olmuşdur. O,
«Molla Nəsrəddin»ə bağlılığını iftixar hissi ilə qeyd edirdi. Dehxuda Mirzə Cəlilin «İranda hürriyyət»,
«Dəmdəməkiyə cavab» və s. təsiri altında pamfleti də qələmə almışdır. Onun «Molla Nəsrəddin»ə xitabən
azərbaycanca bir şeiri də vardır.
Əhməd Kəsrəvi «Tarixi məşruteyi İran» əsərində yazırdı: «Dehxudanın «Çərənd pərənd» başlığı ilə
yazdığı felyetonlar öz ideyası və üslub xüsusiyyətləri ilə «Sure-İsrafil»i Qafqaz «Molla Nəsrəddin»inə və
Tərbiz «Azərbaycan»ına oxşadır. Oxucular qəzetin bu hissəsinə can atır, onun rəvac tapmasının əsas səbəbi
də həmin yazılar idi» [62, 35].
«Sure-İsrafil»də Dehxudanın iştirakı onun ideya istiqamətini demokratik yöndə daha da
möhkəmləndirməklə bərabər ədəbi dəyərini də yüksəltmişdir.
Tanınmış şərqşünas Bertels Dehxuda haqda yazırdı ki: onun satirası hədəfə sərrast atəş açması və
kəskinliyi ilə fərqlənirdi.
[Skriv text]
www.achiq.info
[Skriv text]
18
Dehxudanın satirası mütləqiyyətin, riyakar ruhanilərin əleyhinə yönəlmişdi. Həqiqi bir maarifçi kimi,
Dehxuda bütün bunlarla birlikdə İranda qadınların hüquqsuzluğu əleyhinə ardıcıl mübarizə aparırdı.
Mürtəce ruhanilər Dehxudanın öz felyetonlarında dinə sataşdığını bəhanə edərək onu gözdən salmağa
çalışırdılar. Dehxuda «Sure-İsrafil»in səhifələrində dinə və şəriətə əsaslanaraq onlara layiqincə cavab verir,
islamiyyətdə müsəlmanlıqla şahlığın bir yerə sığa bilməməsini göstərirdi.
Xalqa xəyanət edənlərin səyi nəticəsində məclis bağlandıqdan sonra Dehxuda Məmmədəli şahın
cəlladlarının əlindən qurtulub İngiltərə səfirliyinə sığındı və səfirin vasitəçiliyi ilə ölkəni tərk etdi. Dehxuda
əvvəlcə İsveçrəyə yollandı, orada İverdon şəhərində «Sure-İsrafil»in nəşrini bərpa etdi. Cəmin 4 sayını
çıxara bildi.
Bu saylarda da «Sure-İsrafil» öz prinsipial mövqeyində dayanır, İrandakı üsul-idarəni damğalayırdı
Dehxuda dostu və məsləkdaşı Cahangirxan Şirazinin ölümünə həsr etdiyi şeirini qəzetin 3-cü sayında çap
etmişdir. Bu şeir öz ictimai məzmununa görə dövrün şairləri tərəfindən böyük maraqla qarşılanmışdır.
1909-cu illərdə isə Türkiyədə yaşayıb orada «Suruş» adlı bir qəzet çıxarmağa nail oldu.
E.Braun həmin qəzetin İstanbulda iranlıların «Səadət» cəmiyyəti tərəfindən çıxarıldığını, redaktorlarının
Seyid Məhəmməd Tofiqlə bərabər Əli Əkbər Dehxuda olduğunu qeyd edir. Çox maraqlıdır ki, tədqiqatçı
qəzetin əməkdaşları arasında Əhməd bəy Ağayevin də adını çəkir [60, 83].
Dehxuda Məhəmmədəli şah devriləndən sonra İrana qayıtmış, xalq tərəfindən məclisə nümayəndə
seçilmişdir. Onun bir sıra əsərləri, o cümlədən 50 cildlik «Lüğətnameyi-Ələkbər Dehxuda» kitabı dəyərli
mənbələrdən sayılır. Kitabda Azərbaycan satirasının bir çox görkəmli nümayəndələrinin əsərlərinə də geniş
yer verilir.
«HƏŞƏRATÜL ƏRZ», «NALEYİ MİLLƏT»,
«İSTİQLAL» qəzetləri
Məşrutə inqilabı dövründə bir-birinin ardınca «Naleyi-millət», «İstiqlal» və «Həşərətül-ərz» adlı dəyərli
mətbu orqanları çap olunurdu. Onların hər üçünün redaktoru Mirzə Ağa Təbrizi (Münşibaşı) idi.
Mirzə Ağa Təbrizi M.F.Axundovun komediyalarının təsiri altında Cənubi Azərbaycanda ilk səhnə əsərləri
meydana gətirmişdi. O, 1871-ci ildə özünün dörd pyesini yazmaqla bu janrın Cənubi Azərbaycanda, eləcə də
İranda ilk nümunələrini yaratmış, dramaturgiyanın əsasını qoymuşdur [36].
Mirzə Ağa Təbrizi fars və ərəb dillərini mükəmməl bilməklə bərabər, fransız dilinə də bələd idi. Bir
müddət İstanbul, Hələb və digər şəhərlərdə İran səfirliyinin əməkdaşı, Fransa səfirliyində isə mütərcim və
münşi (katib – P.M.) vəzifələrində işləmişdir. Sonra Tehran darülfünunda müəllimlik etmişdir. Həmin
dövrdə «Risaleyi-əxlaqiyyə» («Əxlaq haqqanda risalə») adlı bir əsər yazmışdır. Bu kitab dərslik və
müəllimlər üçün dərs vəsaiti kimi, Azərbaycan maarifinin tarixində əhəmiyyətli yer tutmuşdur [9, 301].
«Həşəratül-ərz» qəzeti Mirzə Ağa Təbrizinin redaktorluğu ilə 1908-ci ildə Təbrizdə işıq üzü
[Skriv text]
www.achiq.info
[Skriv text]
19
görmüşdür. Həftəlik nəşr edilən bu qəzetdə rəngli, yumoristik şəkillərə də rast gəlmək olurdu. Cənubi
Azərbaycanda «Azərbaycan» dərgisindən sonra «Həşəratül-ərz» ikinci satirik mətbu orqanı idi. Qəzetdə
rəssamlıq işlərini Tahirzadə Behzad yerinə yetirirdi.
Onun karikaturaları gülüş və məsxərə hissi doğurur əzici və ayıldıcı xarakter daşıyırdı. Bu karikaturalar
Məhəmmədəli Mirzədən tutmuş ən aşağı vəzifəli dövlət məmurlarına qədər, hamının canına vəlvələ salırdı.
Bu rəsmlərin müəllifi Behzad Tahirzadə öz xatirələrində yazırdı: Bir gün Məşrutə inqilabından söhbət
gedərkən qardaşım söhbətarası dedi ki, Mərənd şəhərində polis tərəfindən məlum oldu ki, məmurlar şahın
karikaturasını çəkmiş bir rəssamı axtarırlar. «Həşəratül ərz»də çap olunmuş bu karikaturada şah çanaqlı
bağaya bənzədilmişdi. Əgər onu mənim çəkdiyimi bilsəydilər, şübhəsiz tutub edam edərdilər».
Bu yumoristik qəzetin birinci və dördüncü səhifələri ən çox Məşrutə inqilabı ilə bağlı hadisələri əks
etdirən karikaturalarla bəzədilmişdi. Belə ki, ikinci sayda təsvir olunmuş iki karikaturadan birində «Xalis
müsəlman» adlı şəxs əlindəki mişarla «Müsavat» qəzeti adlandırılan ağacı kəsir. (Bu karikatura
«Müsavat»ın 22-ci nömrəsinin dayandırılması münasibətilə çəkilmişdi – P.M.). Digər karikaturada təsvir
olunmuş iki şəxs çox mühüm bir məsələdən bəhs edirmiş kimi ciddi görkəm olaraq döyüşkən iki xoruz
haqqında söhbət edirlər. Qəzetin ünvanı yazılmış hissədə qalın hərflərlə bu ifadə dərc olunmuşdur: «Hər
yerdə qiymət vaxtından əvvəl verilir».
Həftəlik çıxan bu qəzetin nəşr olunduğu il ərzində 48 nömrəsi çap olunmuşdur. Adətən qəzetin ikinci
səhifəsində onun məqsəd və məramı açıqlanırdı: «Siyasətdə heyvanları danışdıran təsvir – qeydli bu qəzet
həftədə hələlik bir dəfə çap olunacaq. Kiçik məqalələr tanınmış imzalarla qəbul və dərc edilir».
Birinci sayından qəzetin daimi personajı olan Qafar Vəkil (bazarı dolaşan dəli) idarənin baş katibi kimi
təqdim olunur. «Neçə gündür ki, dostlar «Həşaratül ərz» qəzetini gözləyirlər. Düşünürəm ki, görəsən,
idarənin baş katibi Qafar Vəkil mətbuat aləminə nə töhfə verəcək. Şərikləri üçün dişiylə göydən sərçə
tutacaq, yoxsa onların keçəl başına dərman sürtəcək? Xeyr, keçəl həkim olsaydı öz başına dərman edərdi.
Qafar Vəkilin bu dərəcədə iş bacarığı olsaydı, indiyədək özünə bir gün ağlardı» [84, 1908,1].
Adətən qəzetin materialları Qafar Vəkilin diliylə verilirdi. Onun ifadə tərziylə tanış olmaq üçün ikinci
sayında dərc olunmuş «Həşəratül-ərz» qəzetinin bir hissəni izləyək:
«Təbriklər bu gün müsəlman millətinə qələbə bəxş edən iranlılara! Mətbuat aləminə təzəcə qədəm
qoymuş bu kiçik idarə səmimanə təbriklərini və xalisanə təşəkkürlərini, bu dəyərsiz məktub vasitəsilə, milli
şuranın müqəddəs məclisdə oturanlara, Azərbaycan əyalətinin möhtərəm vəkillərinə, növi-bəşərin
xidmətçilərinə və islam məzhəbi mərcələrinə çatdırır. Və qısa dillə Allahdan arzu edir ki, səadət
mücəssəməsi olan vücudlarını zəmanə bəlalarından məhfuz edib vəzifə borclarını layiqincə yerinə yetirməyə
müvəffəqiyyət versin».
«Həşarətül-ərz»in birinci səhifəsində adətən başlıqdan sonra «Kəsalət, ədavət, Fəqan, Biari (arsızlıq)»
sözləri qeyd edilmişdi. Qəzet sanki bununla insanda ən pis keyfiyyətləri xatırlatmaqla, onlardan uzaq olmağı
tövsiyə edirdi.
Qəzetin özəl xüsusiyyətlərindən biri də heç yerdə müdirinin yazı müəlliflərinin və təsisçilərinin adının
yazılmamasıdır. Hətta çapxananın adı belə qeyd olunmur. Tədqiqatçıların fikrinə görə qəzet «İskəndani»
mətbəəsində qısa bölümələrlə üç il nəşr olunmuşdur.
Mirzə Ağa Təbrizinin redaktorluğu ilə 1908-ci ildə Təbrizdə nəşrə başlayan həftəlik «Naleyi-millət»
[Skriv text]
www.achiq.info
[Skriv text]
20
qəzeti öz səhifələrində həm fars, həm də Azərbaycan dillərində materiallar dərc edirdi. Bu rəsmi qəzet olsa
da (Maarif İdarəsinin orqanı idi) orada satirik ruhlu yazılara da rast gəlinirdi. Qəzetin adını seçərkən Mirzə
Ağa Təbrizi [19, 215], qarşıya qoyduğu məqsədi və oradakı yazılarda nədən bəhs edəcəyini əsas
götürmüşdü.
1909-cu ildə imperialist qüvvələrin Azərbaycana hərbi müdaxiləsi, Təbrizin çar qoşunları tərəfindən
tutulması nəticəsində demokratik mətbuat orqanları, o cümlədən «Naleyi-millət» fəaliyyətini dayandırmalı
oldu.
1909-cu ilin mayında Mirzə Ağa Təbrizi özünün «İstiqlal» adlı qəzetinin nəşrinə başlayır. E.Braun
«İstiqlal» qəzetinin yaranma tarixi haqqında yazır: «Səttarxan və Bağır xanın başçılığı ilə Təbriz
məşrutəçiləri Osmanlı səfəratxanasında toplanmışdılar. 1909-cu ildə çar Rusiyasının qoşunları ara
vermədən ölkəyə müdaxilə etdiklərinə görə məşrutəçilər buraya pənah gətirmişdilər. Onlar ziyalı və
sınaqdan çıxmış şəxslərdən ibarət bir komitə seçmişdilər ki, qəzet bu komitənin nəzarəti altında olmalı idi.
Heyətə «Müsavat» qəzetinin müdiri Məmməd Rza Şirazi və Mirzə Əhməd Qəzvini daxil idi [60, 215]. Qəzet
günaşırı çıxırdı.
«İstiqlal» qəzeti Məşrutə İnqilabının düşmənlərinə başçılıq edən vali Müxbirülsəltənəyə qarşı daha
cəsarətlə çıxış edirdi. Qəzet qubernatorun inqilabçıları əzmək üçün mürtəce feodal Rəhim xan və digər
qaragüruhçularla əlaqəyə girdiyini və onların inqilabçılara qarşı törətdiyi cinayətləri ifşa edirdi. Məhz buna
görə Müxbirülsəltənə hərəkatın digər başçıları ilə birlikdə «İstiqlal» qəzetinin redaktorunu həbsə aldırdı,
qəzeti isə bağlatdırdı [8, 246].
Mirzə Ağa Təbrizinin redaktorluğu ilə çıxan hər üç qəzetdə milli məsələlərə toxunulur, xalqın acınacaqlı
vəziyyəti və hökumət əleyhinə çıxışları sadə, anlaşıqlı dildə göstərilirdi.
[Skriv text]
www.achiq.info
[Skriv text]
21
Ədəbiyyat
Azərbaycan və rus dillərində
1. Araeв C.Jl. Иpaн Meждy пpoшлым и будущим. Mocква,1987.
2. Ağayeva G., Təbriz ədəbi mühiti, Bakı, 2004
3. Arzumanlı V. Azərbaycan diasporu. B., 2001.
4. Azərbaycan dövrü mətbuatı. Biblioqrafiya (tərtib edəni S.Rüstəmova-Tohidi) Bakı, 1993.
5. Axundov
M.F.
Əsərləri. 3 cilddə. Bakı, 1961-62.
6. Axundov
N.
Azərbaycan satira jurnalları. Bakı, 1968.
7. AMEA-nın Xəbərləri. Ədəbiyyat, dil və incəsənət seriyası
8. Cənubi Azərbaycan tarixinin oçerki. Bakı, 1985.
9. Cənubi Azərbaycan ədəbiyyatı antologiyası IV cilddə. Bakı, 1981, 1983,1988, 1994.
10. Cənubi Azərbaycan tarixi məsələləri. Bakı, 1989.
11. Cəfərov N. Cənubi Azərbaycan ədəbi dil: normalar və üslublar. Bakı, 1982.
12. Çeşmazər. M.Q.Azərbaycan Demokrat Partiyasının yaranması və fəaliyyəti. Bakı, 1986.
13. Doktor Cavad Heyət. B., 1995.
14. Дорошенко. Cистема пpocвeщения
B
Иpaнe. M. 1959.
15. Əhmədov T. N.Nərimanovun yaradıcılıq yolu. B., 1991.
16. Əmirov S. Cənubi Azərbaycan Milli-demokratik ədəbiyyatı (1941- 1990-cı illər), Bakı, 2000.
17. Əhməd V. M.C.Pişəvəri: həyatı, mühiti və yaradıclığı, Bakı, 1998
18. Güney
Azərbaycan. (Məlumat kitabı) Bakı, 2000.
19. Hatəmi H. Mühacir İran qəzetlərinin müstəmləkəçilik və imperializın əleyhinə mübarizəsi. B.1964.
20. Heyət C. Türklərin tarix. və mədəniyyətinə bir baxış. Bakı, 1993.
21. Heyət C. Azərbaycan ədəbiyyatına bir baxış. Bakı, 1998.
22. Həbibov Ə. Cənubi Azərbaycanda azadlıq hərəkatı, 1988.
23. Həsənli C. Güney Azərbaycan, Tehran-Bakı- Moskva arasında (1939-1945), Bakı, 1998.
24. Həsənli C. Soyuq müharibənin başlandığı yer. Güney Azərbaycan. 1945-1946. Bakı, 1994.
25. Həsənzadə T. M.H.Etimadülsəltənənin əsərlərində Azərbaycan tarixi məsələləri. B. 2001.
26. Həsənzadə T. C.Məmməquluzadənin Cənub səfəri və Molla Nəsrəddin jurnalının Təbrizdə nəşri. Bakı, 1991.
27. XX
əsr Cənubi Azərbaycan ədəbiyyatında demokra tik ideyalar. B., 1990.
28. Koмиccapoв Д.C. O cовpeмeнном иранском литературоведении. M., 1983.
29. Qarayev
Yaşar. Azərbaycan ədəbiyyatı XIX-XX yüzilliklər. Bakı, 2002.
30. Qarayeva G. Hacıqədirli A. “Yaxın və Orta Şərq ölkələrinin yeni tarixi”. I kitab. B. 2003.
31. İbrahimov T.A. (Şahin) İranda siyasi cəmiyyətlər və təşkilatların yaranması. Bakı, 1967.
32. Nutqi
Həmid. Hər rəngdən. Dünəndən bu günə, Ankara,1996
33. Marağayi Z. İbrahim bəyin səyahətnaməsi. Bakı, 1982.
34. Rəsulzadə M. Əsərləri. (Kitabı çapa hazırlayan, ön sözün və şərhlərin müəllifi prof. Ş.Hüseynov).
35. Məmmədov R. Azərbaycan diasporu və milli mətbuat. Bakı, 2004
36. Məmmədzadə H. Axundov və Şərq, B., 1971.
[Skriv text]
www.achiq.info
[Skriv text]
22
37. Məmmədquluzadə Həmidə. Mirzə Cəlil haqqında xatirələrim. 1981.
38. Məmmədli Q. Xiyabani. Bakı, 1949.
39. Məmmədova P. «Varlıq» jurnalında ədəbiyyat məsələləri. Bakı, 2000.
40. Mirəhmədov Ə. Azərbaycan Molla Nəsrəddini. B.,1980.
41. Mustafayev
V.
Cənubi Azərbaycanda milli şüur Bakı, 1998
42. Nəsibzadə N. Bütov Azərbaycan. Bakı, 1997.
43. Pişəvəri S. Seçilmiş əsərləri, Bakı, 1984
;
44. XX
əsr Cənubi Azərbaycan ədəbiyyatında demokratik ideyalar. Bakı, 1990.
45. Xəndan Cəfər. Uğur yolu, Bakı, 1987
46. Xəndan Cəfər, Ədəbiyyatımızm dünəni və bu günü. c B., 1980.
47. Peзников A. Иран падение шахского.режима M., 1983.
48. Rizvan N. Azərbaycan diasporası tarixindən, Bakı, 1998
49. Rüstəm S. Seçilmiş əsərləri, Bakı, 2005
50. Pипка Я. История тачикской и фарсидиской литературы
51. Tağıyeva Ş. 1920-ci il Təbriz üsyanı. B., 1990.
52. Tahirli A. Mühacirət mətbuatı. II c., B., 2003.
53. Tərbiyət M. Daneşməndane Azərbaycan. Bakı, 1987.
54. Vəkilov J.M. Azərbaycan respublikası və İran: 40-cı illər, Bakı, 1991
55. Vilayi
M.P.
Cənubi Azərbaycanda Milli azadlıq uğrunda demokratik mətbuatın mübarizəsi (1945-1946), Bakı,
1963
56. Zehtabi
M.
İran türklərinin tarixi, Təbriz, 1998
Başqa dillərdə
57. Adamiyyət F. Fikri-azadi və müqəddimeye-İran.Tehran 1340.
58. Aryanpur
Y.
Əz Səba ta Nima. Tehran. IIc., 1354.
59. Bərzini M. Mətbuate İran. Tehran, 1354.
60. Brawne E., Tarbiyat M. The press and poetry of modern Persia. Kambrige. 1914
61. Haşimi M.S. Tarixe cəraid və məcəlləte İran. İsfahan, 4 cilddə, 1327-1331.
62. Shaffer Brenda. Borders and Brethren. Iran and Challenge of Azerbaijani Identity. , Cambridge, USA, 2002.
63. Kəsrəvi Ə. Tarixe Məşruteye İran, Tehran 1330
64. Sərdar N.S. Tarixe ruznameha və məcəlləhaye Azərbaycan, I c., yersiz, 1360.
65. Umid.
H.Tarixe-fərhənge Azərbaycan Təbriz 1332.
66. Musəvi N. Əsərhaye montəşer şode be torki Azərbaycani dər İran, yersiz, 1360
67. Uzun
Ə. Cənubi Azərbaycan basın tarixi, Trabzon, 2002
[Skriv text]
www.achiq.info
[Skriv text]
23
Dövrü mdtbuat
68. «Ana dili» qəzeti
69. «Ay
molla
əmi» qəzeti
70. «Azərbaycan» - II jurnalı
71. «Azərbaycan» - VI qəzeti
72. «Azərbaycan» - VII qəzeti
73. «Azərbaycan» - VIII jurnalı
74. «Azərbaycanın səsi» jurnalı
75. «Bakı-Təbriz» jurnalı
76. «Dədə Qorqud» jurnalı
77. «Durna»
jurnalı
78. Ədəbiyyat qəzeti
79. «Əxtər» qəzeti
80. «Əkinçi» qəzeti
81. «Əncümən» qəzeti
82. «Fəryad» qəzeti
83. «Günəş» məcmuəsi
84. «Həşərətül ərz» qəzeti
85. «İldırım» jurnalı
86. «İnsaf» qəzeti
87. «İnqilab yolunda» jurnalı
88. «İstiqlal» qəzeti
89. «21
Azər»jurnalı
90. «Qardaş ədəbiyyatlar» jurnah
91. «KamaI»
qəzeti
92. «Qurtuluş» qəzeti
93. «Middle East» jurnalı
94. «Molla
Nəsrəddin» jurnalı
95. «!Naleyi
millət» qəzeti
96. «Nəsime-şimal» qəzeti
97. «Nəvide Azərbaycan» qəzeti
98. «Nəzmiyeyi Təbriz» qəzeti
99. «Peykar»
qəzeti
100. «Savalan» jurnalı
101. «Sepido-siyah» jurnalı
102. «Sitareyi Azərbaycan» qəzeti
103. «Suri israfıl» qəzeti
104. «Şahin» qəzeti
105. «Şərq» qəzeti
106. «Təcəddüd» qəzeti
107. «Tribun» jurnalı
108. «Varhq» jurnah
109. «Varhğın səsi» jurnalı
110. «Vətən yolunda» qəzeti
111. «Yoldaş» jurnalı
Dostları ilə paylaş: |