Microsoft Word 4-Mavzu. Tijorat banklari passivlari va ulurning joylashishi docx

1
Shunday fikrni boshqa bir guruh mualliflarning ilmiy izlanishlarida ham uchratish mumkin. Tijorat banklarining resurslari o‘z mablag‘lari va jalb qilingan mablag‘lar hisobidan tashkil qilinishini ta’kidlash, bizning fikrimizcha, ularning manbalariga ko‘proq e’tiborni qaratadi.
Bank resurslarining zarurligi bank faoliyatini tashkil qilish va olib boorish natijasida shakllanadi. Banklar tashkil qilinishining ilk bosqichlarida banklardan avvalambor o‘z kapitalining mavjud bo‘lishi va banklar keyingi faoliyatlarini olib borishlari uchun esa mablag‘lar jalb qilinishi talab qilinadi. Shu boisdan, tijorat banklari resurslari mohiyatini ta’riflaganda nafaqat ularning qaysi manbalar hisobidan tashkil qilinganligini e’tiborga olish, balki u mablag‘lar bankning maqsadli faoliyati uchun zarur va muhimligini hamda ularning samaradorligiga erishishni ham ko‘zda tutish lozim.
Bank resurslarini puxta o‘rganish uchun ularni guruhlarga ajratib tasniflash lozim. To‘gri, bank resurslarining turkumlanishi ularni boshqarishda jiddiy o‘zgarish yaratmaydi, ammo ularni o‘rganishning tizimli yondashuvini vujudga keltirish uchun asos yaratadi.
Tijorat banklari resurslarining shakllanishi jihatidan tasniflanishi bankirlar va iqtisodchi- olimlar tomonidan turlicha o‘rganiladi. Bu boradagi o‘tkazilgan ilmiy tadqiqotlardan asosiy uch guruhga bo‘lib o‘rganish mumkin.
Birinchi guruh olimlari - bu guruhga Rossiya olimlaridan - V.I. Bukato va Yevlevlarni va boshqa olimlarni kiritish mumkin. Ular o‘zlarining «Банки и банковские операции в Росии» kitobida «bank resurslarini shakllanishi jihatidan ikkiga bo‘lib o‘rgangan, ya’ni bank resurslari bankning o‘z kapitali va jalb qilingan mablag‘lardan iborat» deb ta’kidlovchi olimlardir.
O.I.Lavrushin «Банковское дело» kitobida «tijorat bank resurslari shakllanishi jihatidan, o‘z resurslari va jalb qilingan mablag‘larga bo‘linadi»17, - deb aytib o‘tgan. Maslenchenkov Yu.S. «Финансовий менежмент в коммерческом банке» kitobida: «bank resurslarini o‘z va jalb qilingan mablag‘lardan tashkil topadi»18, - deb o‘rganadi. Bularning ishlaridan ko‘rishimiz mumkinki, bu iqtisodchi-olimlar resurslarning tarkibiy shakllanishiga ko‘p e’tibor berib, bank resurslarini faqat ikki guruhga bo‘lib o‘rganganlar.
Ikkinchi yo‘nalish olimlari, bu guruhga Rossiya olimlaridan - K.K.Sadvakasov, V.V.Kiselevlar kiradi. Bu guruh olimlari bank resurslarini o‘rganishda tarkibiy jihatdan uch yirik guruhga bo‘lib tasniflaydilar.
Tijorat banklari resurslari tarkibi.
Tijorat banklari boshqa xo‘jalik subyektlari kabi o‘zining xo‘jalik va tijorat faoliyatini ta’minlash uchun ma’lum miqdorda pul mablag‘lariga, ya’ni resurslarga ega bo‘lishlari lozim.
Iqtisodiyot rivojlanishining zamonaviy talablarida bank resurslarini tashkil etish muammosi bank faoliyatini bir maromda olib borish uchun birinchi darajali hisoblanadi

.TIJORAT BANKLARI RESURSLARI

J
O‘z mablag‘lari
Ustav kapitali Rezervlar va fondler
alb qilingan mablag‘lar
Nodepozit manbalar Depozit manbala

r

Taqsimlanmagan foyda

Klassifikatsiya belgisi Manbayi

Resurslar turlari
O‘z mablag‘lari

Nizom, qo‘shimcha kapital, zaxiralar, foyda va zararlar hisob raqamidagi qoldiq
Jalb qilingan va qarz mablag‘lari
Mijozlarining hamda vakil-banklarining joriy, depozit, jamg‘arma va boshqa hisob raqamlaridagi mablag‘lar;
yuridik shaxslar tomonidan olingan kreditlar mablag‘larning kimga tegishliligi bo‘yicha
Bankka tegishli

1. O‘z mablag‘lari: jamg‘armalar, taqsimlanmagan foyda, taqsimotdan keyingi joriy

2. 
   Qarz banklararo kredit, banklararo moliyaviy mablag‘lari yordam, muddatli qimmatli qog‘ozlar
   
3. 
   Jalb depozitlar, maxsus jamg‘armalar, hisob qilingan raqamlardagi vaqtincha bo‘sh mablag‘lar, mablag‘lar bankning kreditorlik qarzlari, debitorlar bilan hisoblashishlar bo‘yicha zaxiralar.
   

O‘z mablag‘lariga tenglashtirilgan mablag‘lar
Muddatiga ko‘ra Uzoq muddatli
O‘z mablag‘lari, o‘z mablag‘lariga tenglashtirilgan- mablag‘lar (talab qilib olinguncha hisob
raqamlaridagi minimal qoldiqlar), uzoq muddatli depozitlar, moliyaviy yordam.
Qisqa muddatli
Qisqa muddatli depozitlar, korxona va tashkilotlarning talab qilib olinguncha hisob raqamlaridagi minimal qoldiqdan ortgan mablag‘lar
Qiymati To‘lovli
O‘z mablaglari, depozitlar, boshqa yuridik shaxslarining kreditlari





Qisqa muddatli depozitlar, talab qilib olinguncha depozitlar, korxona va tashkilotlarning hisob va joriy hisob raqamlari
Tijorat banklari resurslarining tasniflanishi

.


Buni shunday izohlash mumkin, ya’ni iqtisodiyotning bozor modeliga o‘tishi bilan bank ishida davlat monopoliyasi tugatildi, ikki bosqichli bank tizimini shakllanishida bank resurslari xarakteri ijobiy tomonga o‘zgaradi.
Bundan tashqari, uning aktiv operatsiyalari ko‘lami, resurslar hajmiga bog‘liq bo‘ladi. Bunday holat resurslarni jalb qilish bo‘yicha banklar o‘rtasida raqobatni keltirib chiqaradi.
Shundan kelib chiqib, bank resurslari tijorat banki faoliyatini keng olib borishga asos bo‘lib, bankka ma’lum miqdorda daromad keltira olish qudratiga ega bo‘lgan zaxira va imkoniyatdir.
Tijorat banklari o‘zining kredit siyosatini ishlab chiqqanda yoki uzoq davrga o‘z faoliyatining startegik yo‘nalishlarini belgilaganda shu zaxira va imkoniyatlarning ko‘lamini keng ko‘rib chiqishi va resurslarni o‘z faoliyat yo‘nalishlarining daromad manbalari sifatida nazarda tutishi lozim.
Chet el adabiyotlarida20 mablag‘larni jalb qilish operatsiyalarini nafaqat tijorat banklari, balki moliyaviy kompaniyalar, jamg‘arma kassalari, turli xil fondlar ham bajaradi degan fikrni uchratish mumkin.
Lekin, fondlarning faoliyati va maqsadi bilan tijorat banklarining faoliyati va maqsadi bir xil emas.
Yuqorida tavsiya qilingan tasnif, bizning fikrimizcha, banklar faoliyati uchun zarur bo‘lib tijorat banklari o‘zida mavjud bo‘lgan resurslarni qaysi manbadan, qanday qiymatda, qancha muddatga jalb qilinganligi to‘g‘risida yaqqol tasavvurga ega bo‘ladi.
Undan tashqari bu tasnif asosida tijorat banklari mablag‘lar qaysi subyektga tegishli ekanligi va bu subyektning moliyaviy ahvoli, unga shu mablag‘lar qaysi muddatga zarurligi yoki boshqacha qilib aytganda ularning likvidlilik, ishonchlilik darajasi, shu mablag‘lar bo‘yicha mavjud risklar va ularning darajasining aniqlashga va shu omillar asosida chora-tadbirlarni amalga oshirib banklarning resurs bazasini barqaror ushlab turishga yordam beradi.
Tijorat banklari, boshqa xo‘jalik subyektlari kabi o‘zining xo‘jalik va moliyaviy faoliyatini ta’minlash uchun ma’lum miqdorda pul mablag‘lariga, ya’ni resurslariga ega bo‘lishlari lozim.
Iqtisodiyot rivojlanishining zamonaviy talablarida bank resurslarini tashkil etish muammosi bank faoliyatini bir maromda olib borish uchun birinchi darajali hisoblanadi.
Buni shunday izohlash mumkin, ya’ni iqtisodiyotning bozor modeliga o‘tishi bilan bank ishida davlat monopoliyasi tugatiladi, ikki bosqichli bank tizimini shakllanishida bank resurslari xarakteri ijobiy tomonga o‘zgaradi.
Bankning asosiy vazifalaridan biri bo‘sh pul mablag‘larini mumkin qadar ko‘proq jalb qilish va ularni boshqa foyda keltiruvchi optimal aktivlarga joylashtirishdan iborat.
Bank kredit resurslari banklar tomonidan amalga oshiriladigan passiv operatsiyalari yordamida shakllanib, bank balansining passiv qismida ikki katta guruhga bo‘lib hisobga olinadi.
Bular: banklarning o‘z mablag‘lari va jalb qilingan mablag‘laridir. Jalb qilingan resurslarni ba’zi hollarda ikkiga bo‘lib qaraladi.
Birinchisi, bu jalb qilingan depozitlar, ikkinchisi, boshqa majburiyatlar va sotib olingan resurslardir. Bu resurslar bankning aktiv operatsiyalarini amalga oshirishda ishlatiladi, ya’ni bank resurslari daromad olish maqsadida turli xil sohalarga joylashtiriladi.
Bankning passiv va aktiv operatsiyalari o‘zaro chambarchas bog‘liq bo‘lganligi sababli, passivlarning tarkibi va xarakteri ko‘p jihatdan banklarning aktiv operatsiyalarini amalga oshirishda o‘z ifodasini topadi. Shu bilan birga, resurslar xarakteriga banklarning kreditlash siyosatining o‘zgarishi ham ta’sir qiladi.
Bank kredit resurslarining asosiy qismini bank mijozlarining mablag‘lari tashkil qiladi. Bank boshqa mablag‘larini jalb qilish uchun, avvalambor me’yoriy hujjatlar talablari bo‘yicha, o‘z kapitalining yetarlilik darajasi miqdorini shakllantirishi lozim.
Tijorat banklari bajarayotgan barcha operatsiyalar bevosita yoki bilvosita bank kapitalining yetarliligi va uning sifatiga bog‘liq bo‘lib, har qanday tijorat bankining to‘lovga qobilligini va xatardan holiligini baholashda asosiy omil hisoblanadi.
Tijorat banklarining yetarli miqdorda bank kapitaliga ega bo‘lishi, ularning likvidliligini ta’minlashda va faoliyati davomida duch keladigan xatarlardan zarar ko‘rmay chiqib ketish imkoniyatini beradi.
Tijorat banki o‘z mijozlarining bo‘sh turgan mablag‘larini qarzga olish bilan bir vaqtning o‘zida, bu mablag‘larni o‘z vaqtida qaytarilishini ta’minlash majburiyatini ham oladi, shuning uchun bank barqaror likvidlikka ega bo‘lishi kerak. Ishonchlilik va likvidlilik tamoyillari tijorat banki mavjudligining zarur shartlaridan bo‘lib, ular aholining bo‘sh turgan pul mablag‘larining bank sari oqimini ta’minlaydi. Undan tashqari bankning ahvoli moliyaviy jihatdan kam samarali bo‘lgan holatda mijozlar o‘z mablag‘larini qaytarib olishlariga ishonch hosil qilishlariga zamin yaratadi.
Resurslar yordamida banklarning tashkiliy faoliyati amalga oshiriladi, kreditlar berish salohiyati, to‘lovlarning amalga oshirilishi natijasida, banklarning daromadlari vujudga keltiriladi.
Bank kredit resurslarining shakllanishi va aylanishi uzluksiz jarayonni tashkil qiladi va bu esa, o‘z navbatida banklar faoliyatini doimiyligiga asos hisoblanadi. Shu sabab o‘tish iqtisodiyotini boshidan kechirayotgan deyarli barcha mamlakatlarda tijorat banklari kredit resurslarini shakllantirish tizimida tubdan o‘zgarishlar amalga oshirildi.
Bunday o‘zgarishlarga quyidagi omillar ta’sir ko‘rsatdi. Bular:

• 
  banklararo kredit bozorida Markaziy bankning faol ishtirok etishining ta’minlanishi va bu o‘z navbatida kredit riskini kamaytirganligi;
  
• 
  iqtisodiyotda noto‘lovlar muammosining mavjudligi va kreditning qaytarilmasligi oqibatida, tijorat banklarining zarar ko‘rish darajasining oshishi;
  
• 
  aholi qo‘lidagi omonatlarning o‘sishi;
  
• 
  korporativ qimmatli qog‘ozlar bozorining y etarli darajada rivojlanmaganligi va boshqalardir. Banklarda mavjud bo‘lgan mablag‘lardan foydalanish imkoniyatiga va ularning manbalariga
  

qarab bank resurslari o‘z resurslariga va qarz (sotib olingan) resurslarga bo‘linadi.
Bank resurslariga bank kapitalidan tashqari ma’lum vaqt davomida bank ixtiyorida bo‘lgan jalb qilingan depozitlarni, boshqa banklardagi depozit va vakillik hisob raqamidagi qoldiqlarni, forvard valyuta kursi va kliring bo‘yicha qoldiqlarni ham kiritish mumkin.
Undan tashqari, bankning ixtiyorida mavjud bo‘lgan resurslar uning amalga oshirilishi mo‘ljallanayotgan aktiv operatsiyalar uchun yetarli bo‘lmasa, zarur miqdordagi mablag‘larni markaziy bankdan, nobyudjet fondlardan, resurslar bozoridan sotib olishi yoki qarzga olishi mumkin.
Shunday qilib, o‘z mablag‘lari va jalb qilingan yoki sotib olingan mablag‘lari yig‘indisi tarkibiy shakllanish jihatdan tijorat banklarining resurs bazasini tashkil qiladi. Xalqaro bank amaliyotida banklarning resurs bazasini shakllantiruvchi asosiy manbalarga o‘z kapitalidan tashqari quyidagilar kiradi: yuridik va jismoniy shaxslarning deposit hisob varaqlaridan qoldiqlari; bank tomonidan yuridik shaxslar uchun muomalaga chiqarilgan veksellar va depozit sertifikatlar; olingan banklararo kreditlar; vakil bank tomonidan ochilgan “Vostro” depozit hamda valyuta hisob varaqasidagi mablag‘lar va boshqa manbalar.

2. 
   Banklarning passiv operatsiyalari, ularning turlari.
   

Bank resurslarini shakllantirish bilan bog‘liq bo‘lgan operatsiyalar banklarning- passiv operatsiyalar deyiladi. Passiv operatsiyalar yordamida tijorat banklarining passiv va aktiv-passiv schyotidagi pul mablag‘larining salmog‘i oshib boradi.
Banklarning passiv operatsiyalari ularning faoliyatini tashkil qilishda katta rol o‘ynaydi. Passiv operatsiyalar yordamida tijorat banklari kreditlash uchun zarur bo‘lgan kredit resurslarini tashkil qiladi.
Tijorat banklari passiv operatsiyalarining asosan to‘rtta shakli mavjud:

• 
  tijorat banklari qimmatbaho qog‘ozlarini muomalaga chiqarish yo‘li bilan resurslar yig‘ish;
  
• 
  bank foydasi hisobidan har xil fondlar tashkil qilish yoki fondlar summasini oshirish;
  
• 
  boshqa kreditlarning mablag‘larini jalb qilish;
  
• 
  depozit operatsiyalarni amalga oshirish.
  

Tijorat banklarining resurslari bankning o‘z mablag‘lari jalb qilingan va emitentlashgan mablag‘lar hisobidan shakllanadi.
Yuqorida keltirilgan passiv operatsiyalarning birinchi va ikkinchi shakllarida banklarning o‘z mablag‘lari yuzaga keladi va qolgan oxirgi ikki shaklida kredit resurslarining ikkinchi qismi jalb qilingan resurslar yuzaga keladi.
Banklarning o‘z mablag‘lariga — bankning ustav kapitali, rezerv kapitali, maxsus fondlar, moddiy rag‘batlantirish fondi, boshqa har xil tashkil qilingan fonddar va taqsimlanmagan foydasi kiradi. Banklarning o‘z mablag‘lari ichida asosiy o‘rinni bankning o‘z kapitali egallaydi.Bankning ustav kapitali summasi bank ustavida ko‘rsatiladi va bank ishini boshlashning boshlang‘ich nuqtasi hisoblanadi.
Banklarning tashkil qilishning shakllariga qarab bankning ustav kapitali ham har xil tashkil topadi. Agar bank aksiyadorlik jamiyati tariqasida tashkil qilinadigan bo‘lsa, ustav kapitali yoki fondi aksiyalar chiqarish va joylashtirish yo‘li orqali tashkil topadi. Banklarning ustav kapitali summasi qonun yo‘li bilan chegaralanmaydi. Banklarning barqaror faoliyatini ta'minlash maqsadida uning minimal miqdori belgilab beriladi.
Bankning ustav kapitali uning balansining passivida ko‘rsatiladi. Ustav fondi summasining oshirilishi bank aksiyadorlik umumiy majlisida hal qilinadi. Banklarning ustav kapitali ularning majburiyatlarini bajarishning asosi bo‘lib xizmat qiladi.
Bank kreditlar hisobidan banklarning ustav kapitalini tashkil qilish mumkin emas.
Banklar tashkil qilinganda ustav kapitalining tarkibi moddiy mablag‘lardan va pul mablag‘laridan tashkil topadi. Bank faoliyatining boshlang‘ich bosqichlarida bankning o‘z mablag‘lari hisobidan birinchi navbatdagi bank xarajatlari (yer, bino, asbob-uskuna, ish haqi) qoplanadi.
Banklarning o‘z mablag‘lari uzoq muddatli aktivlarga qo‘yilmalar qilishning asosiy manbasi hisoblanadi. Odatda, Markaziy bank tijorat banklari uchun banklarning o‘z mablag‘lari bilan chetdan jalb qilingan resurslar o‘rtasida chegarani belgilab beradi. Banklarning aksiyador kapitali quyidagi tarkibiy qismlardan tashkil topishi mumkin.
Bular:

1. 
   o‘z aksiyador kapitali - bu kapital oddiy va imtiyozli aksiyalar chiqarish va sotish hisobidan, taqsimlanmagan fondi hisobidan yuzaga keladi;
   
2. 
   har xil ko‘zda tutilmagan holatlar uchun tashkil qilingan rezervlar;
   

v) bankning uzoq muddatli majburiyatlari (uzoq muddatli veksel va obligatsiyalar) bo‘lishi mumkin.
Banklarning rezerv kapitali yoki rezerv fondi foydadan ajratmalar hisobiga hosil bo‘ladi va u ko‘zda tutilmagan zararlar hamda qimmatli qog‘ozlar kursining tushishi natijasidagi yo‘qotishlarni qoplash uchun mo‘ljallangan.
Taqsimlanmagan foyda - rezerv fondiga ajratmalar va dividendlar to‘langanidan so‘ng qoladigan foydaning bir qismidir. Banklarning o‘z mablag‘lari tijorat banklari faoliyatida muhim ahamiyat kasb etadi.
Banklarning o‘z kapitali hissasining kamayishi ba’zi hollarda banklarning sinishiga olib keladi.
Bank resurslari tarkibida aholining omonat qo‘yilmalari muhim rol tutadi. Ular to‘liq summaga yoki bo‘lib-bo‘lib qo‘yiladi va berilishi mumkin. Omonatchi va bank o‘rtasidagi mablag‘ qo‘yishi bilan bog‘liq munosabat omonat daftarchasini berish bilan tasdiqlanadi. Banklar to‘lovchilik asosida turli xil maqsadli qo‘yilmalarni, muddatli yoki talab qilish hamda olish mumkin bo‘lgan jamg‘armalar qabul qiladilar.
Banklar mablag‘larni jalb qilish imkoniyatlari chegaralangan bo‘lib, barcha mamlakatlarda bu jarayon Markaziy bank tomonidan tartibga solinib turiladi. Jalb qilingan mablag‘lar tijorat banklari kredit resurslarining asosiy qismini tashkil qiladi.
O‘zbekiston Respublikasi Markaziy banki bank kapitali bilan jalb qilingan mablag‘lar orasidagi nisbatni bir qator zaruriy me’yorlar yordamida tartibga soladi.

2. 
   Tijorat banklari passiv operatsiyalarining balansda
   

joylashishi.
Bank passivlari balansda quyidagi ko‘rinishda joylashadi
№ Ko‘rsatkichlar Majburiyatlar

1. 
   Talab qilib olinguncha depozitlar
   
2. 
   Jamg‘arma depozitlar
   
3. 
   Muddatli depozitlar
   
4. 
   Depozit sertifikatlari
   
5. 
   Hukumat hisobvaraqlari
   
6. 
   Hamma depozitlar
   
7. 
   MBga to‘lanishi kerak bo‘lgan mablag‘lar
   
8. 
   Hukumatga to‘lanishi kerak bo‘lgan mablag‘lar
   
9. 
   Boshqa banklarga to‘lanishi kerak bo‘lgan mablag‘lar
   
10. 
    REPO va boshqa qarz mablag‘lari
    
11. 
    Soliq majburiyatlari
    
12. 
    Boshqa majburiyatlar
    
13. 
    Chiqarilgan qarz qimmatli qog‘ozlar
    
14. 
    Hamma majburiyatlar
    
15. 
    Oddiy aksiyalar
    
16. 
    Imtiyozli aksiyalar
    
17. 
    Kapital zaxiralar
    
18. 
    Qayta baholash zaxiralari
    
19. 
    Taqsimlanmagan foyda Jami o‘z mablag‘lari
    

Jalb qilingan mablag‘larni asosiy qismini depozitlar tashkil qiladi. Depozit va ularning turlari.
Banklarda maqsadlarni amalga oshirish uchun pul mablag‘larini qo‘yilmalarga jalb qilish operatsiyalari - depozit operatsiyalari deyiladi.
Depozitlar faqatgina omonatchiga emas, shu bilan birga bankka ham manfaatlidir. Ko‘pgina depozitlar orqali bankning ssuda kapitali shakllanadi, keyinchalik esa bank turli xo‘jalik sohalarini qulay shartlar asosida kreditlaydi.
Depozit va kredit foizlari orasidagi farq bo‘sh pul mablag‘larini jalb qilish va ssuda kapitalini joylashtirish borasidagi bank marjasi (mukofoti) bo‘lib hisoblanadi.
Depozit operatsiyalar - banklarning depozitorlar bilan tuzgan shartnomalari asosida depozit maqsadlariga ko‘ra yuridik va jismoniy shaxslarning pul mablag‘larini muayyan muddatga jalb etish hamda saqlashga doir operatsiyalaridir.
Depozitor bankka kela olmagan yoki u depozit operatsiyalariga doir zarur hujjatlarni mustaqil ravishda to‘ldira olmagan hollarda uning depoziti bo‘yicha operatsiyalar ishonchli shaxs tomonidan amalga oshiriladi. Uning vakolati amaldagi qonunchilikka muvofiq asoslangan bo‘lishi lozim.
O‘zbekiston Respublikasida yuridik va jismoniy shaxslar depozit operatsiyalarning subyektlari bo‘la oladi.
Depozitlar naqd pul yoki naqd pulsiz shaklda qo‘yilishi mumkin. Yuridik yoki jismoniy shaxs tomonidan qo‘yiladigan depozitning eng kam miqdori har bir bank tomonidan mustaqil ravishda belgilanadi.
Bank qabul qiladigan depozitning eng ko‘p miqdori chegaralanmaydi. Barcha depozitlar joriy mablag‘lar tarzida qabul qilinadi va shu asosda to‘lanadi. Depozitlar tratta, cheklar, pul topshiriqnomalari, davlat xazina kafolatlari va boshqa shakllarda kelib tushsa, ular undirib olish sharti bilan qabul qilinadi, biroq, summa bankning hisobvarag‘iga kelib tushmaguncha ushbu depozitga kiritilgan hisoblanmaydi.
Tijorat banklari, boshqa xo‘jalik subyektlari singari o‘zining xo‘jalik va tijorat faoliyatini ta’minlash uchun ma’lum miqdorda pul mablag‘lariga, ya’ni resurslariga ega bo‘lishlari lozim.
Bank resurslari banklar tomonidan amalga oshiriladigan passiv operatsiyalar orqali tashkil topadi va bank balansining passiv qismida yuritiladi.
Tijorat banki o‘z mijozlarining bo‘sh turgan mablag‘larini qarzga olish bilan bir vaqtning o‘zida bu mablag‘larini o‘z vaqtida qaytarilishini ta’minlash majburiyatini ham oladi, shuning uchun bank barqaror likvidlikka ega bo‘lishi kerak. Ishonchlilik va likvidlilik tamoyillari tijorat banki mavjudligining zarur shartlaridan bo‘lib, ular aholining bo‘sh turgan pul mablag‘larining bankka sari oqimini ta’minlaydi. Undan tashqarii bankning ahvoli moliyaviy jihatdan kam samarali bo‘lgan holatda mijozlar o‘z mablag‘larini qaytarib olishlariga ishonch hosil qilishlariga zamin yaratadi.
Resurslar yordamida banklarning tashkiliy faoliyati amalga oshiriladi, kreditlar berish salohiyati to‘lovlar amalga oshiriladi, banklarning daromadlari vujudga keltiriladi. Bank resurslari tarkibida bankning o‘z resurslari alohida o‘rin tutadi. O‘z resurslari ustav kapitali, qo‘shilgan kapital, rezerv kapital va taqsimlanmagan foydadan iborat.
Bank o‘z mablag‘i va o‘z kapitali tushunchalari bilan farq qiladi.
«O‘z mablag‘i» tushunchasi keng ma’noli, u o‘z ichiga bankning ichki faoliyati jarayonida tashkil topgan hamma passivlarni ya’ni bankning ustav, rezerv va boshqa fondlari, bank tashkil qilingandagi hamma rezervlarni, taqsimlanmagan foyda va joriy yil foydasini oladi.
Bankning o‘z kapitali - bank vaqtincha jalb qilgan qarz mablag‘laridan farqli o‘laroq, bevosita bankning o‘ziga tegishli bo‘lgan mablag‘lardir.
Bank kapitalining boshqa korxonalar kapitalidan farqi shundaki, bankning o‘z kapitali aylanma mablag‘larining 10 foizini, korxonalarda esa u taxminan 40-50 va undan ortig‘ foizni tashkil qiladi.
Tijorat banklari moliyaviy resurslarini boshqarishda asosiy e’tibor bank balansi passividagi mablag‘larning manbalariga qaratiladi. Ushbu mablag‘lar ikkita yirik guruhga majburiyatlar va kapitalga bo‘linadi.
Majburiyatlar - bank tomonidan jalb etilgan mablag‘lar hisobidan, kapital - bankning o‘z mablag‘lari hisobidan shakllanadi. Ushbu mablag‘larning barqaror manbalar hisobidan shakllantirilishi tijorat banklarining samarali ishlashini va iqtisodiy jihatdan baquvvatligini ta’minlaydi.
Tijorat banklari balansi passivining asosiy ulushini majburiyatlar tashkil etib, ular 80-90 foizdan iborat bo‘ladi. Majburiyatlarni muddati va vujudga kelish manbasiga qarab barqaror va nobarqaror, ular uchun to‘lanadigan xarajatlar qiymatidan kelib chiqib, arzon va qimmat mablag‘larga ajratish mumkin.
Tijorat banklarining ikkinchi yirik mablag‘lari manbasini ularning kapitali tashkil etadi. Bank kapitali tarkibida ustav kapitalining tashkil topishi va barqarorligi jihatidan muhim moliyaviy manba bo‘lib hisoblanadi.
Bank kapitalini boshqarishda asosiy e’tibor ularning barqaror moliyaviy mablag‘lar hisobidan shakllanishiga va yetarliligiga qaratiladi.
Demak, bank resurslarining mohiyatini ochib berishda ularning shakllanish manbasining asosini tashkil etadigan passiv operatsiyalarni e’tiborga olish juda muhim hisoblanadi.
Tijorat banklarining jalb qilgan mablag‘larining asosiy qismini depozitlar tashkil etadi. Depozitlar omonatchilar tomonidan qo‘yilgan yoki operatsiyalar jarayonida bank hisobvarag‘ida ma’lum vaqtgacha saqlanadigan mablag‘lar hisobidan shakllantiriladi. Depozit operatsiyalarga - bankning jismoniy va yuridik shaxslarning pul mablag‘larini depozitlarga, ma’lum bir muddatga yoki talab qilib olinguncha depozitga jalb qilish bilan bog‘liq operatsiyalari kiradi.
Depozit operatsiyalarga, odatda banklar passivlarining 95% gacha to‘g‘ri keladi. Depozit operatsiyalarini amalga oshirishning asosi bo‘lib, bank balansining likvidligi va uning tijorat manfaati hisoblanadi.
Odatda, bank resurslari tarkibida omonatlar ulushining tahlili asosida mamlakat bank tizimiga bo‘lgan aholi ishonchining qay darajada ekanligi haqida xulosa chiqarish mumkin bo‘ladi. Shu o‘rinda respublikamiz bank tizimida aholi omonatlari qoldig‘i o‘sish tendensiyasiga ega ekanligini aytib o‘tish lozim.
Depozitlar summasining o‘sishi bir vaqtning o‘zida tijorat banklari jami kapitalining ham ortishini shart qilib qo‘yadi. Shu bilan birga tijorat banklarining kreditlash potentsiali ham ortadi.
Tijorat banklari resurslari tarkibida muddatli depozitlar muhim moliyaviy manba hisoblanib, bank resurslari barqarorligi ko‘p jihatdan shu manbalarning ulushini yuqoriligiga bog‘liq.
O‘zbekiston tijorat banklari resurslari tarkibida depozit mablag‘lari hisobidan shakllantirilayotgan mablag‘larining ulushi xalqaro bank amaliyotidagi darajadan ancha past. Odatda, xalqaro bank amaliyotida ushbu ko‘rsatkich kamida 60-65 foizni tashkil etadi.
Pul massasining maqsadli parametrlaridan kelib chiqqan holda tijorat banklari tomonidan uzoq muddatli depozitlar jalb qilinishini yanada rag‘batlantirish maqsadida majburiy rezervlar normasi, yuridik shaxslarning muddati 1 yilgacha bo‘lgan depozitlari uchun - 15 foiz, muddati 1 yildan 3 yilgacha bo‘lgan depozitlari uchun - 12 foiz, muddati 3 yildan ortiq bo‘lgan depozitlari uchun - 10,5 foiz miqdorida qilib belgilandi.
Bank resurslarining aksariyat qismini jalb qilingan mablag‘lar tashkil etishi bilan banklar iqtisodiyotning boshqa subyektlaridan ajralib turadi. Odatda, bankning o‘z mablag‘lari 20%gacha yetadi, boshqa tijorat korxonalarida esa bu ko‘rsatgich 50-60%ni tashkil etadi.
Jahon amaliyotida faqat ratsional tarzda resurslarni taqsimlab olayotgan banklargina o‘zining likvidlilik darajasini saqlab qolishi mumkin. Moliyaviy inqiroz davrida banklar aholidan bo‘sh pul mablag‘larini yuqori foiz stavkalar evaziga jalb qilgan holda keng tarzda kredit siyosatining depozit siyosatini olib boradi, ammo ko‘pgina banklarning mijozlarga ajratilgan kredit mablag‘larining o‘z vaqtida qaytmasligi sababli kapitallashuv darajasini kamayishiga, aks holda bankrotlik darajasiga olib kelishi mumkin bo‘ladi.
Mazkur holatlarni oldini olish uchun mamlakatimiz miqyosida O‘zbekiston Respublikasi Markaziy banki tomonidan davlat banklarining kapitallashuv darajasini oshirishga harakat qilib kelinmoqda.
Oxirgi paytlarda rivojlanayotgan mamlakatlarda “sekyuritizatsiya” terminini tor ma’noda moliyalashtirishning innovatsion shakli sifatida tushunila boshlandi. Zero aktivlarni sekyuritizatsiyalash tushunchasi, avval AQSHda va keyinchalik Yevropada ham keng tan olingan bo‘lib, manbalarni jalb qilishning yangi texnikasini ifodalab kelmoqda.
Sekyuritizatsiya qilishning ahamiyatli tomonlari shundaki, bunda bank barcha harakatsiz aktivlarini ishga soladi. Bu degani masalan, ipoteka kreditlari bo‘yicha bir bank tomonidan 1 mlrd. so‘mlik kredit ajratilgan bo‘lsa va shu bilan birga bankning barcha resurslari ishlatilib bo‘lingan taqdirda bank resurslarni shakllantirish uchun sekyuritizatsiya operatsiyasiga murojat qilishi zarur.
Bunda u yuqorida keltirilgan summadagi ipoteka kreditini ta’minot sifatida oladi va bunga mos ravishda, ya’ni 1 mlrd.so‘mlik qimmatli qog‘ozlarni (masalan, aktsiya) muomalaga chiqaradi.
Bundan kelgan, ya’ni yig‘ilgan mablag‘larni o‘z aktiv operatsiyalarini davom ettirishda foydalanishi mumkin.
Demak, Sekyuritizatsiyalash mexanizmini quyidagicha tasvirlashimiz mumkin: moliyaviy aktivlar boshqa molmulkdan ajratilgan holda korxona-tashkilotlar balansidan chiqarilib, “maxsus maqsadli kompaniya/shaxs” (Special Purpose Vehicle)ga o‘tkazilgandan keyin esa Pul bozori yoki Kapital bozorida qayta moliyalashtiriladigan mexanizm haqida gap ketmoqda.
Qayta moliyalashtirish aktivlar bilan ta’minlangan qimmatli qog‘ozlar (Asset-Backed Securities)ni chiqarish yoxud sindikatlashgan kreditlar (Asset-backed Loan) ni qabul qilish orqali amalga oshiriladi va bu aniq bir sharoitlarda quyidagi maqsadlarga erishish imkonini beradi:

1. 
   o‘z kapitalining daromadliligini oshirishga;
   
2. 
   moliyalashtirish manbalarini diversifikatsiyalashga;
   
3. 
   jalb qilinayotgan moliyalashtirishning qiymatini pasaytirishga (sekyuritizatsiyalangan qimmatli qog‘ozlarning kredit reytingi emitent reytingidan balanadroq bo‘lishi mumkinligi hisobiga);
   
4. 
   uzoqroq vaqt mobaynida moliyalashtirishni jalb qilishga (oddiy kreditlash bilan taqqoslaganda);
   
5. 
   o‘z kapitali yetarligiga qo‘yilgan talabga rioya qilishga;
   
6. 
   kredit riskini keng investorlar doirasi, ya’ni qimmatli qog‘ozlar egalariga o‘tkazish yo‘li bilan kredit(lizing) portfeli risk darajasini pasaytirishga va boshqalar.
   

Tijorat banklari resurslari tarkibida kapitali kamroq ulushga ega bo‘lsa-da, uning bank faoliyati uchun ahamiyati juda kattadir. Bank kapitalining ushbu ahamiyatidan kelib chiqib unga qisqacha to‘xtalish maqsadga muvofiqdir.
«Kapital» termini (lotincha capitalis - bosh, asosiy) asosiy molmulk ma’nosini anglatadi. Bank kapitali o‘z ichiga ustav kapital, qo‘shilgan kapital, rezerv kapitali hamda taqsimlanmagan foydani oladi. Bank kapitali bankning o‘z mablag‘lari tushunchasi bilan tenglashtiriladi.
Bank kapitaliga berilgan iqtisodiy ta’riflarda uning iqtisodiy mohiyatini ochib beruvchi u yoki bu jihatlari ifodalangan.
Xorijlik iqtisodchi Kris Barltropning bank kapitalini «qimmatli» manba sifatida e’tirof etadi. Kapitalning «qimmatliligi» shundan iboratki, bank o‘z kapitalini shakllantirish va uning miqdorini oshirib borish maqsadida oddiy aksiyalarni chiqarish, ularni moliyaviy bozorlarda joylashtirish va ushbu jarayon bilan bog‘liq bo‘lgan boshqa xarajatlarni amalga oshiradi. Ushbu jarayon tijorat banki xarajatlarining oshishiga va foydasining kamayishiga olib keladi.
Tijorat banklari xususiy kapitalining quyidagi funksiyalari mavjud:

1. 
   Himoya funksiyasi. Bu -xususiy kapitalning asosiy funksiyasi va umumiy xususiyati hisoblanadi. Himoya funksiyasi zarar ko‘rish xavfi tug‘ilganda aktiv rezervlar shakllantirish yo‘li orqali bankning to‘lov qobiliyatini saqlab qolish imkoniyatini beradi.
   

Garchi bunday xarajatlarni qoplash uchun maxsus rezervlar mavjud bo‘lsa-da, katta salbiy hodisalar yuz berganda rezervlar yetmay qolishi va aynan shu paytlarda aksionerlik kapitalining ma’lum bir qismi ishlatilishi mumkin.
Bunday holatlarda faqat obligatsiyalarni sotishdan tushgan tushumlar evaziga bankning joriy xarajatlarini qoplash mumkin emas, chunki obligatsiyalarning o‘zi qarzdorlik guvohnomasidir. Albatta, bankrotlik yuz berganda yoki bank faoliyati to‘xtatilganda, barcha mol-mulki auksionda sotiladigan holati mustasno.
Balansdan tashqari vositalar.
Tavakkalchilik darajasi hisobga olingan aktivlar summasi hisobkitob qilinganda barcha balansdan tashqari vositalar hisobga olinadi, ichki bozorda tuzilgan forvard, svop bitimlari, sotib olingan opsionlar va shunga o‘xshash boshqa (derevativ) vositalar bundan mustasno.
Balansdan tashqari moddalarning tavakkalchilik toifasi quyidagicha aniqlanadi:
• balansdan tashqari moddaning to‘lanmagan qoldig‘i kreditni hisoblash omiliga ko‘paytiriladi. Olingan natija balansdan tashqari moddaning balans ekvivalenti bo‘lib, unga balans hisob raqamlari qoidalariga muvofiq tegishli tavakkalchilik darajasi belgilanadi. Agar balansdan tashqari vosita yoki uning qismi 4-bobda belgilanganidek kafolatlansa yoki garov bilan ta’minlansa, tavakkalchilik darajasini
belgilash kontrpartnyorga emas, balki kafolat turi va tavsifiga bog‘liq bo‘ladi. Past tavakkalchilik omili balansdan tashqari vositaning
Markaziy bank uchun qulay garov yoki kafolat bilan ta’minlangan yoki kafolatlangan ma’lum bir qismiga qo‘llanishi mumkin.
Masalan, bank tijorat buyurtmachi nomidan 10 mln. so‘mlik alohida depozit hisobraqami bilan ta’minlangan moliyaviy zaxira akkreditivni chiqardi. Bunday akkreditivlar bo‘yicha kreditni hisoblash omili quyida ko‘rsatilganidek, 100 foiz miqdorida belgilanadi.
Bankda alohida depozit hisobraqami bilan ta’minlangan balans aktivlari 0 foiz miqdorida balans tavakkalchiligi darajasiga ega.
Balansning yakuniy tavakkalchilik darajasi 10 million so‘mni kreditni hisoblash omiliga 1,00 (100 foiz) va 0 foizli tavakkalchilik toifasiga ko‘paytirish orqali aniqlanadi.
100 foizli kreditni hisoblash omili qo‘llanadigan balansdan tashqari moddalarga quyidagilar kiradi:

1. 
   nomidan kafolatlar yoki zaxira akkreditivi berilgan bank mijozi bitim va boshqa majburiyatlarga muvofiq holda uchinchi tomon majburiyatlarni qoplashga layoqatsiz bo‘lsa, bankning uchinchi tomonga to‘lovlar to‘g‘risidagi yuridik jihatdan chaqirib olinmaydigan majburiyatlarini o‘zida aks etgan bevosita kredit o‘rnini bosuvchilar, jumladan, umumiy kafolatlar, zaxira akkreditivlari va boshqa shunga o‘xshash bitimlar;
   
2. 
   qayta sotib olish haqidagi kelishuv yoki belgilangan shartlarda aktivlarni bankka qaytarish haqidagi kelishuvga muvofiq sotilgan aktivlar;
   

v) aktivlarni kelajakda ma’lum bir muddatga sotib olish majburiyati.
50 foizli kreditni hisoblash omili qo‘llanadigan balansdan tashqari moddalar quyidagilardan iborat:

1. 
   bitim kafolatlari yoki muayyan bitimga nisbatan akkreditivlar singari bitimlar bilan bog‘liq majburiyatlar. Bu majburiyatlar, agar nomidan majburiyatlar chiqarilgan bank mijozi nomoliyaviy tijorat majburiyatlarini amalga oshira olmagan bo‘lsa, bankning uchinchi shaxsga kompensatsiya to‘lash bo‘yicha chaqirib olinmaydigan majburiyatlari hisoblanadi.
   

Masalan, mol yetkazib beruvchi yoki subpudratchi sifatida ma’lum bir funksiya bajarilishini kafolatlovchi akkreditiv;

2. 
   boshlang‘ich to‘lov muddati bir yildan ortiq bo‘lgan kredit liniyasi yoki shunga o‘xshash kelishuv singari kredit berishga doir majburiyatlarning bajarilmagan qismi.
   

20. 
    foizli kreditni hisoblash omili qo‘llaniladigan balansdan tashqari moddalar quyidagilardan iborat:
    

1. 
   tovarlarni yetkazib berish bilan ta’minlangan hujjatli akkreditiv singari savdo bilan bog‘liq majburiyatlar. Ular qisqa muddatli yoki o‘zini-o‘zi tugatuvchi bo‘lishi kerak;
   
2. 
   boshlang‘ich to‘lov muddati bir yil va undan kam bo‘lgan kredit liniyasi yoki shunga o‘xshash kelishuv singari kredit berishga doir majburiyatlarning bajarilmagan qismi.
   

Derevativ (hosilaviy) vositalar.
Bank tomonidan forvard kelishuvlari, svoplar, opsionlar va shunga o‘xshash hosilaviy shartnomalar amalga oshirilganda, u bitimlar to‘liq nominal qiymatida kredit tavakkalchiligiga uchramaydi. Agar shartnoma majburiyatlari kontragentlar tomonidan bajarilmagan bo‘lsa, bank uchun naqd pul mablag‘lari oqimini almashtirishning potensial qiymati tavakkalchilik hisoblanadi.
Ichki bozorlar Bazel kelishuvi talablariga muvofiq bozor asosida bitimlar qiymatini belgilash uchun yetarli darajada rivojlanmasa va banklar bunday operatsiyalarni o‘tkazishga tayyorligini ko‘rsata olmasa, banklar ichki va tashqi bozorlarda aksiyadorlik kapitali, oltindan tashqari boshqa qimmatbaho metallar va boshqa tovarlarga asoslangan forvard va svop kelishuvlari, opsionlar va boshqa shunga o‘xshash hosilaviy bitimlar tuzishga haqli emas.
Hosilaviy vositalarni o‘z ichiga oluvchi operatsiyalarni amalga oshirish uchun ruxsatnoma Markaziy bank tomonidan beriladi.
Hozirgi kunda foiz stavkasi va valyuta bilan bog‘liq barcha shartnomalar uchun banklar “dastlabki tavakkalchilikka moyillik usuli” (DTMU)ni qo‘llashlari mumkin.
Bu usulga muvofiq qo‘shimcha ravishda kapital bilan ta’minlash miqdori shartnoma turi, uni to‘lash sanasi va nominal qiymatidan kelib chiqqan holda qayta hisoblash omili yordamida aniqlanadi. Bu usul asosiy omili to‘lash muddati, foiz stavkalari hamda narxlar tavsifi va ularning o‘zgaruvchanligi bo‘lgan bitim narxlarini tashkil etishda bozor qonuniyatlari asosida yondoshishni tan olmaydi.
Bozor asosida yondoshish shartnomani aniqroq baholash imkonini beradi. Biroq DTMU usuli barcha banklar tomonidan bozor usulidan foydalanish uchun sharoitlar yaratilguncha qo‘llanishi shart.
Banklar 2015-2018-yillarda soliqlar to‘langandan so‘ng qoladigan sof foydadan ajratmalar ajratish orqali quyida keltirilgan ko‘rsatkichlardan kam bo‘lmagan miqdorda kapitalni ko‘paytirish bo‘yicha barcha choralarni ko‘rishlari lozim.
Bank aksiyadorlariga dividendlar hisobot yili yakunlar va oraliq devident to‘lanayotgan davr uchun moliyaviy hisobotning ishonchliligi haqida auditorlik xulosasi mavjud bo‘lgan taqdirda hamda kapitalni oshirishga ajratmalar amalga oshirilgandan so‘ng to‘lanadi.
Dividendlar ehtimoliy zararlarni qoplash zaxirasi shakllantirilgandan hamda Markaziy bank talablariga muvofiq tuzatishlar amalga oshirilgandan so‘ng to‘lanishi mumkin.
Banklar quyidagi hollarda dividend to‘lash (e’lon qilish) to‘g‘risida qaror qabul qilish huquqiga ega emas:

1. 
   butun ustav kapitalini to‘liq shakllantirmagan holda (qo‘shimcha emissiya qilish yo‘li bilan uni ko‘paytirish bundan mustasno);
   
2. 
   dividendlar to‘lash paytida bank iqtisodiy nochorlik (bankrotlik) alomatlariga ega bo‘lsa yoki
   

ko‘rsatilgan alomatlar bankda dividendlar to‘lash natijasida paydo bo‘lsa;
v) bank sof aktivlari qiymati uning ustav va zaxira kapitali summasidan kam bo‘lsa;
g) Markaziy bank tomonidan belgilangan iqtisodiy normativlarni buzish, shuningdek agar
dividendlar to‘lash natijasida iqtisodiy normativlar buzilib, buning oqibatida omonatchilar va
kreditorlar manfaatlariga jiddiy xavf tug‘ilishi mumkin bo‘lsa;
d) bankka nisbatan Markaziy bankning dividendlar to‘lashni to‘xtatish to‘g‘risida talabi mavjud bo‘lsa.
Bank Kengashi har yili bankning kredit va investitsiya siyosatining asosiy yo‘nalishlarini ishlab chiqish va tasdiqlash chog‘ida foydadan kapitalni oshirishga yo‘naltiriladigan ajratmalar miqdorini e’tiborga olgan paytdan boshlab 30 kun ichida Markaziy bankka ko‘rib chiqish uchun taqdim etilishi kerak.
Xalqaro bank amaliyotida tijorat banklarining moliyaviy barqarorligini belgilovchi asosiy ko‘rsatkich bank kapitalining yetarliligi va uni barqaror manbalar hisobidan shakllantirilganligidir.
Tijorat banklari kapitalining yetarliligi deganda, odatda, bankning to‘lovga qobilligi va likvidligini ta’minlash imkonini beradigan kapitalning zaruriy minimal darajasi tushuniladi.
Bugungi kunda tijorat banklari bajarayotgan barcha operatsiyalar bevosita yoki bilvosita bank kapitalining yetarliligi va uning sifatiga bog‘liq bo‘lib, har qanday tijorat bankining to‘lovga qobilligini va risklardan holiligini baholashda bank kapitalining yetarliligi asosiy omil hisoblanadi.
Tijorat banklarining yetarli miqdorda bank kapitaliga ega bo‘lishi, ularning to‘lovga qobilligi va likvidligini ta’minlash, shuningdek, faoliyati davomida duch keladigan risklardan zarar ko‘rmay chiqib ketish imkoniyatini beradi.
Hozirgi davrda dunyoning 100 dan ortiq mamlakatlarida tijorat banklari kapitalining tarkibini shakllantirishda va uning yetarlilik darajasini belgilashda xalqaro Bazel qo‘mitasi tomonidan ishlab chiqilgan standartlardan asos sifatida foydalanilmoqda.
Bazel qo‘mitasi faoliyatining asosiy yo‘nalishi bank tizimi uchun o‘z kapitaliga sifat va miqdor jihatdan yetarli talablarni o‘rnatish yo‘li bilan mustahkam faoliyatni ta’minlashdan iboratdir. Bu o‘rinda asosiy hujjat bo‘lib, 1988-yilda Markaziy bank vakillari tomonidan ishlab chiqilgan va 1993-yilda amaliyotga joriy qilingan kapital va risk bo‘yicha Bazel-1 kelishuvi hisoblanib, unda kapital yetarliligi me’yorini hisoblash uslubi keltirilgan.
Kapital yetarliligini aniqlash bo‘yicha ishlab chiqilgan mazkur uslub kapital summasi bilan bank aktiv operatsiyalarining riskliligi o‘rtasida o‘rnatilgan bog‘liqlikka asoslanadi. Ushbu bog‘liqlik o‘z kapitalini riskka tortilgan aktivlarning jami miqdoriga yoki potentsial kreditlar, investitsiyalar hamda boshqa qo‘yilmalar bo‘yicha yuqotishlarning jami miqdori nisbati bilan aniqlanadi.
Ushbu standartda kapital sifat jihatidan ikkita yirik qismga ajratilgan va ularning har biriga nisbatan yetarlilik darajasi aniqlangan.
Bazel standarti bo‘yicha tijorat banklari kapitalining yetarliligi aniqlanayotganda ularning aktivlari risk darajasiga ko‘ra o‘zaro farqlanadi. Shuningdek, ushbu standart tijorat banklarining balansdan tashqari aktivlarining risk darajasini ham hisobga olgan holda capital yetarliligini ta’minlashni nazarda tutadi.
Tijorat banklari faoliyatini nazorat qilish bo‘yicha Xalqaro Bazel qo‘mitasi tomonidan ishlab chiqilgan standart va uning takomillashtirilgan varianti bo‘lgan Bazel-II kelishuvida tijorat banklari kapitali tarkibini shakllantirishga bevosita ta’sir qiluvchi talablar mavjud.
Xalqaro Bazel standarti bo‘yicha banklarning asosiy kapitali barqaror moliyalashtirish manbalaridan tashkil topishi lozim.
Bazel-II talablarini joriy etish bo‘yicha Markaziy bank asosiy rol o‘ynaydi. Yangi talablar Markaziy bank tomonidan belgilangan me’yoriy hujjatlarda, risk - menejment usullarida va texnologiyalarda ham aks ettirilishi lozim. Tijorat banklari passiv operatsiyalari hajmi, barqarorlik darajasi va shakllanish manbalari ularning moliyaviy va iqtisodiy samaradorligiga ijobiy ta’sir ko‘rsatadi.
Mamlakatimizda bozor munosabatlarining chuqurlashuvi va iqtisodiy islohotlarning keng qamrovliligi, shuningdek, jahon moliyaviy-iqtisodiy inqirozi tijorat banklari passiv operatsiyalari, yoinki ularning depozit siyosatining ahamiyatini oshirmoqda.
Tijorat banklari depozit siyosati samaradorligini ta’minlash bevosita ularning moliyaviy jihatdan barqaror resurs bazasini shakllantirish imkoniyatini beradi. Shu bois, tijorat banklari depozit siyosati ularning asosiy vazifalaridan biri bo‘lib, banklarning aktiv operatsiyalari natijasida shakllantirilayotgan daromadlari hajmi ushbu siyosatning samaradorligiga bevosita bog‘liq.
“Depozit siyosati” so‘zining iqtisodiy mohiyatidan ko‘rinib turibdiki, “saqlashga topshirilgan” qiymat, buyum yoki boshqa predmetni “boshqarish” zarurligini angalatadi.
“Siyosat” tushunchasi - filosofiya ensiklopedik lug‘atida “Siyosat-ham amaliy munosabatlar, ham mafkura sifatida iqtisodiy jarayon harakati bilan umumlashtirilgan va jamiyatning iqtisodiy bazisiga qurilma bo‘lib hisoblanadi. Iqtisodiy qiziqishlar oxir oqibatda siyosiy harakatning sababi sifatida maydonga chiqadi”.
Vebstrning lug‘atida “siyosat” tushunchasi “ketma-ket bog‘langan harakatlarning bajarilish usuli, bu yerda tamoyillar uni amalga oshirishda tegishli usullar siyosatini aniqlashning asosi sifatida tushuniladi”.
“Siyosat”ni kelib chiqishini aniqlaydigan jamiyat munosabatlari sohasi siyosat ta’sirining obyekti bo‘lib hisoblanadi. Shu bilan birga, “siyosat”ni ham biron bir sohadagi faoliyat ham mafkura sifatida tushunish mumkin.
Shunday qilib, “siyosat” ixtiyoriy sohada ma’lum bir uslublar to‘plami aniq vazifalarni yechishga qaratilgan tadbirlar majmuyi deb tushunilsa, unda bankning resurs bazasini shakllantirish bo‘yicha o‘tkazilayotgan operatsiyalar tavsifi bu siyosatni “depozit siyosati” deb atashga imkon beradi.
Demak, bizning fikrimizcha, “depozit siyosati” so‘zini alohida olib qaraydigan bo‘lsak, ushbu so‘z tijorat banklarining muddatli moliyaviy resurslarni boshqarish ma’nosini anglatmaydi. “Depozit siyosati” so‘zini, albatta “tijorat banklari depozit siyosati” tarzida qo‘llansagina, u tijorat banklarida jalb qilingan mablag‘lar doirasida tegishli choratadbirlar ishlab chiqish va boshqarish ma’nosini anglatadi.
Depozitlar banklar tomonidan amalga oshiriladigan deposit siyosatining asosiy o‘zagini tashkil etadi. Xorijiy va mahalliy iqtisodiy adabiyotlardan ma’lum bo‘lishicha iqtisodchi olimlar bank depozitining iqtisodiy mohiyatiga turlicha yondashadilar.
Bozor munosabatlari va bank tizimining rivojlanishi bilan bank resurslarining, jumladan, jalb qilinadigan mablag‘lar strukturasi o‘zgardi. Ularning asosiy turlari bank mijozlar bilan ishlash jarayonida jalb qilgan mablag‘lar, ya’ni depozitlar, o‘z qarz majburiyatlarini chiqarish yo‘li bilan mablag‘larni to‘plash bo‘lib, unga depozit va jamg‘arma sertifikatlarini, veksellar, obligatsiyalar kiradi. Shuningdek, jalb qiladigan mablag‘larga banklararo kredit vositasida boshqa kredit tashkilotlaridan olinadigan va O‘zbekiston Respublikasi Markaziy bankidan olinadigan ssuda mablag‘lari va boshqalar kiradi.
Xalqaro bank amaliyotida jalb qilingan resurslar ularni yig‘ish usuliga qarab quyidagi guruhlarga bo‘linadi:

• 
  depozitlar;
  
• 
  nodepozit resurslar.
  

Depozit hisob varaqalari turlicha bo‘lishi mumkin va ularning tasniflanishi asosida qo‘yilmalar manbai, ularning maqsadli yo‘naltirilganligi, daromadlilik darajasi va boshqa shu kabi mezonlar etadi, ammo aksariyat hollarda mezon sifatida pul qo‘yuvchi toifasi va qo‘yilmani olish shakllari inobatga olinadi.
Pul qo‘yuvchilar toifasidan kelib chiqqan holda, depozitlar quyidagilarga bo‘linadi:

• 
  yuridik shaxslar (korxonalar va tashkilotlar);
  
• 
  jismoniy shaxslar;
  
• 
  yakka tadbirkorlar.
  

Mablag‘larni olish shakliga ko‘ra depozitlar quyidagilarga bo‘linadi:

• 
  muddatli depozit mablag‘lar;
  
• 
  talab qilib olinguncha saqlanadigan depozit mablag‘lar;
  
• 
  aholining jamg‘arma qo‘yilmalari.
  

O‘z navbatida bu guruhlarning har biri turli belgilariga qarab tasniflanadi. Muddatli depozit mablag‘lari ularning muddatidan kelib chiqib tasniflanadi;

• 
  3 oy muddatgacha depozitlar;
  
• 
  3 oydan 6 oygacha depozitlar;
  
• 
  6 oydan 9 oygacha depozitlar;
  
• 
  9 oydan 12 oygacha depozitlar;
  
• 
  12 oydan yuqori bo‘lgan depozit mablag‘lar.
  

Bank tomonidan jalb qilingan mablag‘larning yuqori likvidlik darajasini ushlab turish va ma’lum yuqori daromad olish ehtiyojini belgilab beruvchi mavjud qonun va tartibga soluvchi aktlardan kelib chiqib turli aktivlarga joylashtiriladi.
Mablag‘larni olish shakliga ko‘ra depozitlarlarga talab qilib olinguncha saqlanadigan depozit, jamg‘arma va muddatli depozitlarni kiritdik. Endi ularning har biriga tavsif beramiz.
Talab qilib olinguncha saqlanadigan depozitlar - bu bankni oldindan ogohlantirmay mijoz tomonidan xohlagan vaqtda talab qilib olinadigan mablag‘lardir. Ularga hisob-kitob, byudjet hisob- kitoblarini amalga oshirishi yoki mablag‘lardan maqsadli foydalanish bilan bog‘liq hisob- varaqalardagi mablag‘larni, boshqa banklarning vakillik hisobvarag‘idagi qoldiqlarni kiritish mumkin. Talab qilinguncha depozitlar joriy hisob-kitoblar uchun mo‘ljallangan.
Bu hisob varaqdagi mablag‘lar harakati naqd pul, pul o‘tkazish, boshqa hisobkitob hujjatlari bilan rasmiylashtirilishi mumkin. Bu depozit turning asosiy kamchiligi - ular bo‘yicha juda kam miqdorda foizlarning to‘lanishi yoki umuman to‘lanmasligidir.
Talab qilib olguncha bo‘lgan depozitlarga banklarning vakil banklarda ochilgan vakillik hisobvaraqalaridagi mablag‘larini ham kiritish mumkin. Bu hisobvaraqalar ular hisob kitoblarni va to‘lovlarni bir tomonlama tartibda yoki bir-birlarining topshiriqlari bo‘yicha amalga oshirish maqsadida ochilgan.
Mazkur bankning boshqa bankda ochilgan vakillik hisobvarag‘i «Nostro hisobvarag‘i, mazkur bank boshqa bank uchun ochgan vakillik hisobvarag‘i «Loro» hisobvarag‘i deb yuritiladi va bunday hisobvaraqalarini ochish banklararo imzolangan shartnomaga muvofiq amalga oshiriladi.
Bu hisobvaraqalardan to‘lovlar, qoidaga ko‘ra, ulardagi mablag‘lar hajmi chegarasida amalga oshirilishi kerak. Ular bo‘yicha mavjud mablag‘lardan ko‘proq operatsiyalar o‘tkazish zaruriyati tug‘ilganda, vakilga alohida balans hisobvarag‘idan overdraft krediti berilishi mumkin.
Talab qilib olinguncha bo‘lgan depozitlarga kontokorrent hisobvarag‘i mablag‘larini ham kiritish mumkin. Xalqaro bank amaliyotida talab qilib olinguncha yuqoridagi depozitlardan tashqari nauhisobvaraqalar (uchinchi shaxs foydasiga hisob hujjatlarini yozib berish), bank tomonidan belgilanadigan hisob cheklari ham kiritiladi. Talab qilib olingungacha saqlanadigan depozitlar quyidagi xususiyatlarga ega:

• 
  depozitning bu turida xohlagan vaqtda, xohlagan summada mablag‘ni qo‘yish yoki olishi mumkin;
  
• 
  depozit muddati chegaralanmagan;
  
• 
  kam miqdorda foiz to‘lanadi;
  
• 
  bu turdagi depozitlar bo‘yicha Markaziy bankka o‘tkaziladigan majburiy rezervlar salmog‘i yuqori va h.k.
  

Nazorat savollari:

1. 
   Bank daromadi qanday manbalar evaziga shakllanadi?
   
2. 
   Bank harajatlari qanday tavsiflanadi?
   
3. 
   Marja foizi va u qanday tartibda hisoblanadi?
   
4. 
   Bankning foydasi qanday tahlil qilinadi?
   
5. 
   Qanday ko‘rsatkichlar bank foydasining foydalilik darajasini tavsiflaydi?
   
6. 
   Foydaning mutlaq hajmiga qanday omillar ta’sir o‘tkazadi va ular qay tartibda tahlil qilinadi?
   
7. 
   Bankning to‘lov qobiliyati va likvidligi deganda nimani tushunasiz?
   
8. 
   Tijorat banklarning real likvidlik darajasini baholashda qanday mezonlar asos qilib olinadi?
   
9. 
   Bank likvidligini aniqlashda qanday ko‘rsatkichlar hisoblaniladi?
   
10. 
    Qanday normativlar bank tomonidan bajarilishi lozim bo‘lgan normativlar hisoblanadi?