Ihyou ulumid-din (Qalb kitobi). Abu Homid G’azzoliy
www.ziyouz.com kutubxonasi
5
biluvchining nafsida bir mustaqil vujud bor. U nafsiga tushgan asl narsadir. Ilm esa - u
yerda turuvchi bir sifat. Shunday sifatki, u sifatlanuvchining o‘zi emas, undan bo‘lak
narsa. Aqldan, deganda goho olim (biluvchi) sifati
iroda qilinsa, goho undan idrok etish
o‘rnini iroda qilib, ya’ni idrok qiluvchi, deb yuritiladi. U Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi
vasallam so‘zlaridan iroda qilingan narsadir. U zot aytadilar: «Alloh taolo eng avval
yaratgan narsa aqldir» («Ilm kitobi»da kelgan).
Albatta
ilm moddiydir, avval yaratilgan narsa bo‘lmog‘ini tasavvur etilmaydi. Balki undan
oldin yoki u bilan birga ilmning o‘rni yaratilgan bo‘lmog‘i lozimdir. Chunki bu holda unga
xitob qilish mumkin bo‘lmaydi. Xabarda kelishicha, Alloh taolo unga, ya’ni aqlga «Kel»,
dedi. U keldi, «Ket», dedi, u esa ketdi (hadisdan).
Shunday bo‘lgach, batahqiq, sizga bu lafzlarning ma’nolari mavjud holda kashf bo‘ldi.
Ular jismoniy qalb (ya’ni, yurak),
jismoniy ruh, shahvoniy nafs va ilmlar. Bu to‘rt xil
ma’noga ko‘ra to‘rt lafz yuritiladi. Beshinchi ma’no ham borki, u insonning ichki
tuyg‘usidan bo‘lgan ilohiy ne’mat - biluvchilik va idrok etuvchilik ne’matidir. Bu to‘rt lafz,
ya’ni nafs, ruh, qalb va aql - hammasi ana shu beshinchi ma’noning ustida ittifoqqa
keladi, ya’ni birlashadi. Demak, ma’no beshta, lafzlar esa to‘rtta. Har biri esa ikki xil
ma’no uchun qo‘llanadi. Ahli ilmlarning ko‘plariga bu lafzlarning har xil ma’noda kelishi
va qaysi ma’noda bir xil bo‘lishi chigallidir. Ularning xohishlar to‘g‘risida
bu aql xohishi,
bu ruh istagi, bu qalb xohishi va bu nafs istagidir, deyishayotganini ko‘rasiz. Mulohaza
qilib ko‘rgan kishi ushbu lafzlarning ma’nolari har xil ekanini bilmaydi. Mana shularga
to‘silgan pardalarni ochish uchun avval bu lafzlar sharhini keltirdik.
Qur’on va sunnatda «qalb» lafzi keladi. Undan murod inson anglaydigan va narsalarning
haqiqati bilinadigan ma’nodir. Gohida u ko‘krak ichidagi
yurakka nisbatan ham
ishlatiladi. Chunki shu ilohiy mohiyat bilan yurakning jismi o‘rtasida o‘ziga xos bir
munosabat bor. Garchi qalb (ilohiy mohiyat) badanning boshqa a’zolari bilan
munosabatda, unga xizmat qildirilgan bo‘lsa ham, a’zolarga yurak vositasi bilan
bog‘lanadi. Uning bog‘liqligi avval yurakda bo‘ladi. Go‘yoki yurak qalbning o‘rni, uning
mamlakati, uning olami va uning ulovi. Shuning uchun Sahl Tustariy qalbni arshga,
ko‘krakni kursiga o‘xshatdilar. Bundan Allohning
arshi va Uning kursisi, deb gumon
qilinmaydi. Balki bu so‘zlardan insonning birinchi mamlakati, tadbirlari, tasarrufotlari
avval joriy qilinadigan joy nazarda tutiladi. U ikkisi, ya’ni qalb va ko‘krak
qafasi insonga
taalluqliligi bilan arsh va kursiga o‘xshaydiki, Alloh taologa taalluqligi bilan bu o‘xshatish
faqatgina ba’zi ko‘rinishlardagina to‘g‘ri bo‘ladi, xolos. Buni sharhlash ham bizning
maqsadimizga kirmaydiki, bundan qalb mavzuini davom ettirishga o‘taylik.
Dostları ilə paylaş: