118
Məcnun”u nəzmə çəkməyi xahiş etmişdir. Nizaminin oğlu Məhəmməd də atasından bu
əsərin yenidən yazılmasını rica etmişdir.
Nizami ilk şairdir ki, bu əsəri nəzmə çəkmiş və bundan sonra bütün “Leyli və
Məcnun” yazanlara yol açmışdır. Əbuəlfərəc İsfahani də bu əsərə müraciət etmiş və bəzi
məxəzləri göstərmişdir. Bu səpkidə yazanların əsərlərinə qəti rəy vermək doğru olmazdı,
hər kəs müəyyən zəhmət çəkmiş, ancaq demək lazımdır ki, Nizami həm bu dastanı
nəzmə çəkən ustad və şeriyyət baxımından əvəzsiz şair kimi mislsizdir.
Ərəb mənbələrindən götürülən faktlar bizə əsas verir ki, bu eşq mövcud imiş. Bu
dastan şairlərin dilində hicri IX əsrə qədər davam etdirilmişdir. “Leyli və Məcnun”
dastanı ərəb, hind və fars ədəbiyyatında geniş vüsət almışdır və görünən budur ki,
Nizami bunlardan xəbərdar idi. Lakin doğurdan da Nizaminin bunlardan fərqli olaraq öz
dəsti-xətti mövcuddur. Əflatuni eşq burada özünü göstərir. Ərəb təbiri ilə nakam eşq
anlamına gəlir. Aşiq və məşuqun bir-birlərinə qovuşmasının səbəbi o ictimai quruluşla
əlaqədardır.
Nizami təsiri bir şərqlə bitmir o, özündən sonra yazıb-yaradan qərb dramaturqu
Şekspirə belə təsir etmişdir. Nizami Xaqaninin “Töhfeye-əleraqeyn” vəzniylə “Leyli və
Məcnun” məsnəvisini yazmışdır. Lakin Nizami əxlaqi və ictimai məsələlərə toxunmuş,
onları qabartmışdır.
Beləliklə Şivanşah hökmdarı Axistanın xahişi ilə 400 beytlik əsəri 14 aydan da az
bir müddətdə Nizami tamamlamışdır.
Hazırda 50-dən artıq şair farsca və türkcə “Leyli və Məcnun” dastanına nəzirə
yazmışlar ki artıq onlar tanınırlar.
Dostları ilə paylaş: