Müqavilə bağlamaq barədə hər hansı bir təklif, şübhəsiz ki, oferta sayıla bilməz. Bu cür təklifin oferta kimi
hüquqi əhəmiyyət kəsb etməsi üçün zəruridir ki, o, qanunun müəyyən etdiyi məcburi tələblərə uyğun gəlsin. Bu
ofertanın konkret olaraq bir və ya bir neçə şəxsə ünvanlanması başa düşülür. Əgər müqavilə bağlamaq barədə
təklif dairəsi məlum olmayan, yəni qeyri-müəyyən dairədən olan şəxslərə ünvanlanarsa, bu, oferta kimi qəbul
432
mətbuatda elan vasitəsilə qeyri-müəyyən şəxslərə belə bir təklif verir ki, müştərilər onun dükanına gəlib ondan
mal alsınlar. Bu təklif müqavilənin bütün mühüm şərtlərini əks etdirsə də, oferta hesab olunmur. Ona görə ki, o,
dairəsi naməlum olan şəxslərə ünvanlanır və ofertaya dəvət hesab edilir. Ofertaya dəvət etmək isə reklam kimi
qiymətləndirilir. Reklam qeyri-müəyyən şəxslərə ünvanlanır və bir qayda olaraq, müqavilə bağlamaq üçün kifa-
yət etmir. Reklam əmtəə (mal, iş, xidmətlər) haqqında maraq formalaşdırmaq, onun satılmasına kömək göstər-
mək məqsədilə yayılan informasiyadır. O, gələjək müqavilənin mühüm şərtləri barəsində müştəriyə məlumat
vermək məqsədi güdmür. Reklamın əsas qayə və məqsədi əmtəənin bvşlıca xüsusiyyət və xassələrini müştərilə-
rə nümayiş etdirməkdən ibarətdir. Buna görə də şəxslərin qeyri-müəyyən dairəsinə ünvanlanmış reklam oferta-
ya dəvət sayılır, bu şərtlə ki, reklamda ayrı qayda birbaşa göstərilməsin (MM-in 408-ji maddəsinin 2-ji bəndi).
Bu cür yanaşma Almaniya sivilistika doktrinasında da nəzərdə tutulur. Professor H.Haynriks yazır ki, reklam
elanları, vitrinlərdə yerləşdirilmiş və qoyulmuş elanlar və s. mülki-hüquqi mənada təklif hesab olunmur. Bu cür
elanlar ofertaya (təklifə) dəvətdir (invivatio ad offerendum).
Bununla bərabər, bu qaydadan müəyyən istisnaya yol verilir. Belə ki, bəzi məqamlarda dairəsi məlum ol-
Dostları ilə paylaş: