qaviləsi» adlanır.
Bir-birinə münasibətdə malik olduqları əhəmiyyətə və müstəqil olub-olmamasına görə müqavilələr iki
cür olur: əsas müqavilələr; aksessor (əlavə) müqavilələr. Hər hansı bir müqavilədən asılı olmadan müstəqil su-
rətdə mövcud olan müqavilələrə əsas müqavilələr deyilir.
Alqı-satqı, daşıma, podrat, sığorta və digər müqavilələr əsas müqavilələr hesab edilir. Aksessor (əlavə) mü-
qavilələr odur ki, bu cür müqavilələr əsas müqavilələrdən törəyir və onun taleyi həmin müqavilələrdən asılı
olur. Bu müqaviləyə girov, zaminlik haqqında və beh barədə sazişi misal göstərmək olar. Məsələn, vətəndaş
bankdan kredit alır və onunla kredit müqaviləsi bağlayır. Bu, əsas müqavilədir. Kreditin qaytarılmasını təmin
etmək məqsədilə o, yaşayış evinə olan hüququnu girov qoyur və bu barədə bankla girov müqaviləsi bağlayır. Gi-
rov müqaviləsi aksessor, yəni törəmə müqavilədir. Başqa bir misalda vətəndaş öz qonşusu ilə televizor satılması
barədə alqı-satqı müqaviləsi bağlayır. Bu, əsas müqavilədir. Vətəndaş müqavilənin icrasını təmin etmək məqsədi-
lə qonşudan beh alır və bu barədə müqavilə bağlayır. Bu, əlavə (aksessor) müqavilədir. Digər bir misalda vətən-
daş kənd sakininə borc verir və onunla borc müqaviləsi bağlayır. Bu, əsas müqavilədir. Borcun qaytarılmasını tə-
min etmək məqsədilə qonşu zamin durur və bunun üçün zaminlik müqaviləsi bağlanır. Bu isə aksessor müqavilə-
dir. Aksessor müqavilə hüquqi cəhətdən əsas müqaviləyə bağlıdır. Belə ki, onun mövcud olması əsas müqavilə-
dən asılıdır.
Dostları ilə paylaş: |