www.ziyouz.com kutubxonasi
210
Ko‘nglum olurda ummidi mehr ila zor ayladi,
Dilrabolar zor etib, bemehr o‘lurni bilmadim.
Oshiq o‘lmang dermen, ey ahbob, pand aylang qabul,
Men nelar ko‘rdum, chu el pandin ko‘zumga ilmadim.
Lahza-lahza hajr o‘ti chekti alam uzra alam,
O‘ttimu bir lahzakim ul shu’lag‘a yoqilmadim.
Hajridin bor ersa ranjing, tunu kun bo‘l mastkim,
To manga bu nukta kashf o‘ldi, yana oyilmadim.
Og‘zi hajridin Navoiydek adam sahrosida,
Ittim andoqkim, o‘zum ham istabon topilmadim.
412
Harir ko‘nglaku ko‘ksin nazzora aylamadim
Ki, ko‘nglak o‘rnig‘a ko‘ksumni pora aylamadim.
Demaki, ko‘ksini men muncha pora qilmaymen
Ki, ani men xud o‘zum muncha yora aylamadim.
Firoq shomi o‘zi dog‘i tiyradur yolg‘uz,
Duxoni ohim ila ani qora aylamadim.
Dema necha tuganing bor, bilmon a’dodin,
Agarchi hargiz alarni shumora aylamadim.
Ulusqa ishqim o‘tin ko‘ksum ohi fosh etti,
Men ani ishqim ila oshkora aylamadim.
El istixora qilur tavbag‘a sahargahu men,
Bajuz sabuhi uchun istixora aylamadim.
Navoiyo, meni ul mast bazmidin surdi,
Yo‘q ersa kom ila andin kanora aylamadim.
413
Itingki, bordi qilib tu’ma bag‘rimu yuragim,
Oqarg‘usidur aning intizoridin so‘ngagim.
Firoq o‘ti yuragimni su aylab oqizdi,
Chekarga hajri g‘ami emdi yo‘qtur yuragim.
Etak-etak guhar ollingda sochsam ermas ayb
Ki, ko‘z xazonasidin dam-badam to‘lar etagim.
Mayim firoq aro xunobi g‘amdurur, may emas,
Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar
www.ziyouz.com kutubxonasi
211
Xayol birla labing qandi chun erur gazagim.
Tikan nishonimu guldek kafingdadur, yoxud
Yetishgach anda ko‘zum, qoldi yopishib nenagim.
Sipehr zulmig‘a yo‘q chora bodadin o‘zga,
Bu ishda aqldin ermas tahammul aylamagim.
Visolin istadim — ochti sahar yadi bayzo,
Navoiyo, ajab ar mustajob emas tilagim.
414
Firoq tig‘i halokidin oncha emgandim
Ki, yetsa dog‘i ajal, o‘lmamakka o‘rgandnm.
Yerim gar o‘lsa tamug‘, ko‘p ko‘runmagay muhriq,
Firoq shu’lasig‘a munchakim, men o‘rtandim.
Halok dashtida itkan ko‘ngul topilmadi hech,
Quyun kebi nechakim, har yonida aylandim.
O‘qurda ruq’a hijron uzuldi tori hayot,
Nedinki, toridek azbas o‘zumga to‘lg‘andim.
Emas boshimdin ayoq oh dudi birla qora,
Firoq dashti samumida buyla churkandim.
Demangki, xum kebi dayr ichra sokin o‘lkim, men
Surud uniga magar hol etarda tebrandim.
Navoiyo, o‘tubon umr g‘aflat ichra, darig‘
Ki, so‘ng‘i uyqug‘a ko‘z mayl etarda uyg‘andnm.
415
Charx ayirdi tez etib nolamni ham, ohimni ham,
Mehribon shohimni ham, nomehribon mohimni ham.
Har kishi dilxohu diljo‘yum edi, soldi yiroq,
Shohi diljo‘yumni dog‘i, mohi dilxohimni ham.
Ne fig‘ondurkim, latofat avjida mohimni tun,
Uyqug‘a qo‘ymas xilofat taxtida shohimni ham.
Aytmon shohimni yo mohimni yetkur boshima,
Ham mahi g‘ofilvashimni, shohi ogohimni ham.
Jonda shohim yodi, ko‘nglum ichra mohim furqati,
Deng anga qulluq, bu birga shayalillohimni ham.
Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar
Dostları ilə paylaş: |