www.ziyouz.com kutubxonasi
208
Bordi ko‘zdin chun bag‘ir pargolasidin ko‘prakim.
Har tong erta cheksa gardun subh tig‘in qatlima,
Tong emaskim, bordur ul dushmanlar ichra ertakim.
Ayshu rohat qushlarnn sayd aylay olmon, garchi bor
Ko‘z yoshidin donayu jon rishtasidin ilmakim.
Ey Navoiy, buki gardun evrulur fonusdek,
Ko‘ngliga kor etti go‘yo sham’ yanglig‘ kuymakim.
408
Qaysi taqvo xirmanin fisq o‘tidin kuydurmadim,
Qaysi tavba naxlini nafs ilgidin sindurmadim.
Turmay oqsa ko‘zdin ashkim ne ajabkim, tavbadin
Garchi ko‘p so‘z dedim, ammo bir so‘zumga turmadim.
Xo‘blar ishqida ko‘z birla ko‘ngul bedodidin,
Ne baliyatlarki munglug‘ boshima kelturmadim.
Jom barqidinmu zuhdum xirmanin kul qilmadim,
Boda saylidinmu aqlim qasrini indurmadim.
Lolaruxlardinmu har dam qilmadim ashkimni qon,
Sarv qadlardinmu gardung‘a fig‘on yetkurmadim.
Dayr piri ilgidinkim, bog‘ladim zunnorni,
Mug‘bacha ollida mushafni magar kuydurmadim.
Qaysi sho‘xi bodapaymo bazmidin surgach meni,
Nangsizlikdin yirog‘roq turubon telmurmadim.
Masti loya’qil yaqo yirtib, ayog‘u bosh yalang,
Yig‘lamoqdin kimnikim, o‘z holima kuldurmadim.
Yo rab, o‘z tavbamg‘a yo‘qtur e’timodim, sen magar
Tavba bergaysenki, men aytib bajo kelturmadim.
Bermading tavfiq, yo‘qsa ne uchun har qatlakim,
Tavba sindurdum, o‘zumni g‘ussadin o‘lturmadim.
Ey Navoiy, istasang tinmoq, ishing tengriga sol,
Yo‘qsa men say’ aylabon, sendin ko‘ngul tindurmadim.
409
Vasling istab o‘qdek etkay erdi sur’at paykarim,
Naylayinkim, hajr o‘qi paykonlaridur langarim.
Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar
www.ziyouz.com kutubxonasi
209
Otashin la’ling g‘amidin o‘rtanib, qon yig‘lasam,
Goh qondin, goh o‘tdin la’lgundur paykarim.
Ko‘zu mujgoningdin ayru uyqu yo‘q men xastag‘a
Kim, momug‘ yanglig‘ tnkon birla to‘lodur bistarim.
Ey niholi noz, ohimdin hazar qilkin, bukun
Ko‘p ko‘han paykar shajarni yiqqudektur sarsarim.
Ul quyosh aksin may ichra ko‘rgali oshuftamen,
Ne ajab oshuftalig‘kim, sug‘a tushmish axtarim.
Men ozibmen yo‘ldinu bas tiyradur hijron tuni,
Toli’ o‘l, ey kavkabi iqbolu, bo‘lg‘il rahbarim.
Ey Navoiy, ne ajab gar nazmim elni yig‘latur
Kim, yozilmish hajr o‘tining dudasidin daftarim.
410
Yetkach ul qotil, erur bo‘g‘zumda ikki barmog‘im,
Tig‘i o‘rnin ko‘rguzub, surgil debon yolbormog‘im.
Vasl jomining agar mufrit emas kayfiyati,
Sen qachon kelgach, mening nedur o‘zumdin bormog‘im?!
Hajr tirnog‘i bila ko‘nglumnikim, qildim figor,
Bo‘lmasun g‘ayring demakdindur bu nav’ axtarmog‘im.
Baski shavqung g‘olib o‘lmish telbalardek, ey pariy,
Yo‘qturur tun-kun xayoling birla so‘zlab hormog‘im.
Hajr aro yo‘qkim, visol istab, o‘lum istab, erur
Furqatingdin o‘zni bir tadbir ila qutqormog‘im.
Soqiyo, taklif ila ich dema, to‘ldur dog‘i ko‘r
Kim, ayog‘ning naqshini eltur qirib sipqormog‘im.
Ey Navoiy, tortayin dermen ko‘nguldin intiqom,
Yo‘qsa yuz g‘amni anga har dam nedur boshqormog‘im.
411
Yor tig‘i qatl urub, men hajr mayli qilmadim,
Ko‘nglum olib qovdi, men ko‘nglum bila ayrilmadim.
Zulm ila ovora aylar chog‘da o‘lturgil debon,
Ne tazallumlarkim, ul qotil qoshinda qilmadim.
Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar
Dostları ilə paylaş: |