Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar
www.ziyouz.com kutubxonasi
357
Ayt, ul shohi falak joh qani?!
Yo‘qsa Bahmonu falon shoh qani?!
Lek dermen qani ul ko‘zunga nur,
Jismnnga quvvatu ko‘nglungga surur.
Saltanat bog‘ida sarvi gulchehr,
Makramat avji uza raxshon mehr.
Ilm aflokida
bir jis mahal,
Barcha ashkol o‘lum olida hal.
Nazmu nasrig‘a Utorud maftun,
Har
savol etsa, javobida zabun.
Shahlig‘u ilmu yigitlik chog‘i,
Foniyu so‘fiyu solik dog‘i.
Vasfi te’dod ila sondin ortuq,
Har nekim, aytsam, andin ortuq.
Buyla
ofoq ahli nodirasin,
Ilmu faqr ahli sharifu sarasin.
Ko‘rki, afloki taaddi pesha,
Charxi badmehr, xilof andisha.
Qora
tufroqqa nachuk qildi nihon
Ki, qorardi manga hajrida jahon.
Qani ul mehri jahontob oxir!
Qani ul gavhari noyob oxir!
Charxdin ko‘p kishi ko‘rdi bedod,
Buyla bedod kishi ko‘rmas yod.
Har necha davr vafo etgusidur,
Anga nettiki, sanga etgusidur.
Chun
budur davr, necha kun xush bo‘l,
Bebaqo davrda foniyvash bo‘l.
O‘zgalar pandig‘a bergil payvand,
Yo‘qsa bastur sanga bu voqia pand.
Dostları ilə paylaş: