ِﻪِﺘَﻌﻴِﺷ ْﻦِﻣ اَﺬَه ِنﻼِﺘَﺘْﻘَﻳ ِﻦْﻴَﻠُﺟَر ﺎَﻬﻴِﻓ َﺪَﺟَﻮَﻓ ﺎَﻬِﻠْهَأ ْﻦِﻣ ٍﺔَﻠْﻔَﻏ ِﻦﻴِﺣ ﻰَﻠَﻋ َﺔَﻨﻳِﺪَﻤْﻟا َﻞَﺧَدَو ﻰَﻀَﻘَﻓ ﻰَﺳﻮُﻣ ُﻩَﺰَآَﻮَﻓ ِﻩِّوُﺪَﻋ ْﻦِﻣ يِﺬﱠﻟا ﻰَﻠَﻋ ِﻪِﺘَﻌﻴِﺷ ْﻦِﻣ يِﺬﱠﻟا ُﻪَﺛﺎَﻐَﺘْﺳﺎَﻓ ِﻩِّوُﺪَﻋ ْﻦِﻣ اَﺬَهَو اَﺬَه َلﺎَﻗ ِﻪْﻴَﻠَﻋ ٌﻦﻴِﺒُﻣ ﱞﻞِﻀُﻣ ﱞوُﺪَﻋ ُﻪﱠﻧِإ ِنﺎَﻄْﻴﱠﺸﻟا ِﻞَﻤَﻋ ْﻦِﻣ ) ١٥ ( ﻲِﺴْﻔَﻧ ُﺖْﻤَﻠَﻇ ﻲِّﻧِإ ِّبَر َلﺎَﻗ ُﻢﻴِﺣﱠﺮﻟا ُرﻮُﻔَﻐْﻟا َﻮُه ُﻪﱠﻧِإ ُﻪَﻟ َﺮَﻔَﻐَﻓ ﻲِﻟ ْﺮِﻔْﻏﺎَﻓ ) ١٦ ( «(Kunlarning birida Muso) shaharga uning aholisi g‘aflatda bo‘lgan (peshin) paytida kirgan edi, unda ikki kishini urushayotgan holatda topdi. Bunisi o‘z guruhidan (Isroil avlodi qavmidan) va unisi dushmanidan (qibtiylardan) edi. Bas, (Musoning) guruhidan bo‘lgan kishi undan dushmaniga qarshi yordam so‘radi. Shunda Muso bir musht urib, uni o‘ldirib qo‘ydi. (So‘ng pushaymon bo‘lib) dedi: «Bu shaytonning ishidandir. Albatta, u aniq adashtiruvchi dushmandir. Keyin Allohga iltijo qilib, dedi: «Ey, Robbim, darhaqiqat men o‘zimga zulm qilib qo‘ydim. Bas, meni mag‘firat et». Alloh uni mag‘firat etdi. Albatta, Uning o‘zigina mag‘firatli va rahmli zotdir». (Qosos, 15-16.) Muso (a.s.) ertasi kuni Fir’avn va uning ayonlaridan kechagi gunohlari uchun jazolanishlarini o‘ylab qo‘rqa-
pisa ko‘chada ketayotsalar, kechagi isroiliy bugun yana bir qibtiy bilan janjallashib yordamga chaqiryapti. Muso
(a.s.) tanbeh uchun isroiliyga yaqinlashib:
«Darhaqiqat, sen o‘zing aniq gumroh ekansan», - deyishlari bilan u baland ovozda:
َﺖْﻠَﺘَﻗ ﺎَﻤَآ ﻲِﻨَﻠُﺘْﻘَﺗ ْنَأ ُﺪﻳِﺮُﺗَأ ﻰَﺳﻮُﻣ ﺎَﻳ َلﺎَﻗ ﺎَﻤُﻬَﻟ ﱞوُﺪَﻋ َﻮُه يِﺬﱠﻟﺎِﺑ َﺶِﻄْﺒَﻳ ْنَأ َداَرَأ ْنَأ ﺎﱠﻤَﻠَﻓ َﻦﻴِﺤِﻠْﺼُﻤْﻟا َﻦِﻣ َنﻮُﻜَﺗ ْنَأ ُﺪﻳِﺮُﺗ ﺎَﻣَو ِضْرﻷا ﻲِﻓ اًرﺎﱠﺒَﺟ َنﻮُﻜَﺗ ْنَأ ﻻِإ ُﺪﻳِﺮُﺗ ْنِإ ِﺲْﻣﻷﺎِﺑ ﺎًﺴْﻔَﻧ
