َنوُﺮِﻓﺎَآ ْﻢُه ِةَﺮِﺧﻵﺎِﺑ ْﻢُهَو ِﻪﱠﻠﻟﺎِﺑ َنﻮُﻨِﻣْﺆُﻳ ﻻ ٍمْﻮَﻗ َﺔﱠﻠِﻣ ُﺖْآَﺮَﺗ ﻲِّﻧِإ ) ٣٧ ( ﻲِﺋﺎَﺑﺁ َﺔﱠﻠِﻣ ُﺖْﻌَﺒﱠﺗاَو ِﻪﱠﻠﻟا ِﻞْﻀَﻓ ْﻦِﻣ َﻚِﻟَذ ٍءْﻲَﺷ ْﻦِﻣ ِﻪﱠﻠﻟﺎِﺑ َكِﺮْﺸُﻧ ْنَأ ﺎَﻨَﻟ َنﺎَآ ﺎَﻣ َبﻮُﻘْﻌَﻳَو َقﺎَﺤْﺳِإَو َﻢﻴِهاَﺮْﺑِإ َﻠَﻋَو ﺎَﻨْﻴَﻠَﻋ َنوُﺮُﻜْﺸَﻳ ﻻ ِسﺎﱠﻨﻟا َﺮَﺜْآَأ ﱠﻦِﻜَﻟَو ِسﺎﱠﻨﻟا ﻰ ) ٣٨ ( ٌبﺎَﺑْرَأَأ ِﻦْﺠِّﺴﻟا ِﻲَﺒِﺣﺎَﺻ ﺎَﻳ ُرﺎﱠﻬَﻘْﻟا ُﺪِﺣاَﻮْﻟا ُﻪﱠﻠﻟا ِمَأ ٌﺮْﻴَﺧ َنﻮُﻗِّﺮَﻔَﺘُﻣ ) ٣٩ ( ﺎَهﻮُﻤُﺘْﻴﱠﻤَﺳ ًءﺎَﻤْﺳَأ ﻻِإ ِﻪِﻧوُد ْﻦِﻣ َنوُﺪُﺒْﻌَﺗ ﺎَﻣ ﱠﻠﻟا َلَﺰْﻧَأ ﺎَﻣ ْﻢُآُؤﺎَﺑﺁَو ْﻢُﺘْﻧَأ ٍنﺎَﻄْﻠُﺳ ْﻦِﻣ ﺎَﻬِﺑ ُﻪ «Men Allohga imon keltirmaydigan va oxiratni inkor etuvchi qavm dinini tark etdim. Shuningdek, ajdodlarim Ibrohim, Ishoq va Ya’qublarning diniga ergashdim. Biz uchun Allohga biror narsani sherik qilish mumkin emasdir. Bu Allohning bizlarga va odamlarga fazlidir, lekin aksariyat odamlar shukr qilmaydilar. Ey ikki hamzindonlarim! Turli-tuman «ilohlar» yaxshimi yoki yagona va g‘olib Allohmi? Sizlar Uni qo‘yib, o‘zlaringiz va ota-bobolaringiz atab olgan nomlar (but-sanam)largagina sig‘inyapsizlar. Ularga Alloh biror hujjat tushirmagan bo‘lsa?!». (Yusuf, 37-40.) Yusuf (a.s.) fursatni g‘animat bilib, zindonda yotgan boshqa kofirlarning ko‘zini ochib, ularga ko‘pxudolik
yaxshimi yoki yakkaxudolikmi ekanligini tushuntira boshladilar. Alloh taolo insonlarga boshqa payg‘ambarlar
qissasidagidek, Yusuf (a.s.)ning tillaridan O’zining vahdoniyatini tushuntirmoqda. Unga shirk keltirishning
oqibatini bayon etmoqda.
Alloh bergan aql va tafakkurini ozgina ishlatib mulohaza qilgan inson aniq biladiki, butun olam Yaratganning
mavjudligiga va yagonaligiga dalolat qiladi.
