َلﺎَﻗَو ِباَﺰْﺣﻷا ِمْﻮَﻳ َﻞْﺜِﻣ ْﻢُﻜْﻴَﻠَﻋ ُفﺎَﺧَأ ﻲِّﻧِإ ِمْﻮَﻗ ﺎَﻳ َﻦَﻣﺁ يِﺬﱠﻟا ) ٣٠ ( ٍحﻮُﻧ ِمْﻮَﻗ ِبْأَد َﻞْﺜِﻣ ِدﺎَﺒِﻌْﻠِﻟ ﺎًﻤْﻠُﻇ ُﺪﻳِﺮُﻳ ُﻪﱠﻠﻟا ﺎَﻣَو ْﻢِهِﺪْﻌَﺑ ْﻦِﻣ َﻦﻳِﺬﱠﻟاَو َدﻮُﻤَﺛَو ٍدﺎَﻋَو ) ٣١ ( “Imon keltirgan kishi dedi: «Ey qavmim, men sizlarning ustingizga ham xuddi o‘tgan firqalar kuni tushib qolishidan qo‘rqaman. (Ular) Nuh qavmi, Od, Samud qabilalari va ulardan keyingi (kufr yo‘lini
tutgan) kimsalarning ishi kabidir. Holbuki, Alloh bandalari uchun zulm qilishni istamas”. (G’ofir, 30-31.) «Imonli kishi» ularni ko‘p nasihatlar qilib, jon kuydirib hidoyatga chorladi, aniq bilardiki, qavmi agar imonga
kelsa, yaxshi, agar imonga kelmasa, unda o‘ziga zarar yetkazishlari ham mumkin. Ammo mo‘‘jiza tufayli
«imonli kishi» halokatdan saqlanib qoldi: َﻓ ِباَﺬَﻌْﻟا ُءﻮُﺳ َنْﻮَﻋْﺮِﻓ ِلﺂِﺑ َقﺎَﺣَو اوُﺮَﻜَﻣ ﺎَﻣ ِتﺎَﺌِّﻴَﺳ ُﻪﱠﻠﻟا ُﻩﺎَﻗَﻮ ) ٤٥ ( «Hali men sizlarga aytayotgan so‘zlarni eslaysizlar. Men o‘z ishimni Allohga topshirurman. Zero, Alloh bandalarini ko‘rib turuvchidir». Bas, Alloh u (imon keltirgan kishi)ni ularning yomon makrlaridan saqladi va Fir’avn zodagonlarini yomon azob o‘rab oldi. (G’ofir, 45.) Muso (a.s.) va Horun (a.s.) qancha sa’y-harakat qilmasinlar, Fir’avn qavmidan juda oz kishi imonga keldi.
Mufassirlarning ta’kidlashicha, qibtiylardan faqat uch kishi: Fir’avnning xotini Osiya, amakivachchasi Sham’on
va Musoni Fir’avnning g‘azabidan ogohlantirib, hijrat qilishga ko‘ndirgan shaharlik kishi imonga kelgan edilar.
Ibn Abbos (r.a.) aytadilar: «Mazkur imonga kelgan uch kishidan murod sehrgarlardan boshqalardir».
Ba’zi olimlarning fikrlaricha, Muso va Horunga bani Isroilning hammasi, qibtiylardan ham katta guruh,
bundan tashqari sehrgarlarning hammasi imon keltirgan edilar. Bu gapning rostligiga Qur’on oyati dalildir:
