Bir gecə Məkkə səhrasında yuxusuzluqdan ayaq atmağa halım
qalmamışdı, başımı yerə qoyub dəvəçiyə dedim: sən məndən əlini üz!
Şer
Necə yol yerisin yazıq piyadə,
Ki dəvə yorulub ahü vay edər.
Bir kök arıqlayıb çöpə dönüncə,
Arıq çoxdan ölüb dünyadan gedər.
Dedi. – Ay qardaş, hərəm qarşıdadır, hərami dalda, ayaq atsan
sağ qalacaqsan, yıxılıb yatsan həlak olacaqsan.
Beyt
Səhrada kol altında yatmaq xoş olsa da, sən
Köç gecəsi kərəkdir canından əl çəkəsən.
12. Hekayət Bir dəniz kənarında bir zahid gördüm, onu pələng yaralamışdı və
heç bir dərmanla sağalmırdı. Çoxdan idi ki, yara ona əziyyət verir, o
isə hey allaha şükür edirdi. Soruşdular: – Bəs şükür nə üçündür?
Dedi: – Şükür edirəm, yaxşı ki, xəstəliyə yatmışam, günaha
batmamışam.
Şer
Gər mənim qətlimə fərman verə ol yari–əziz,
Sən güman etmə çəkəm mən bu yazıq can qəmini
Deyərəm ki, nə günah etdim o yar incidi ah,
Çəgərəm mən belə bir hissilə canan qəmini.
