86
«Bir az dərman at
ıb zəifləyim, bəlkə çox ibadət etdiyim zahirimdən
məlum ola, mənə olan etiqadlar
ı bir qədər də arta». Deyirlər dərman
öldürücü zəhər imiş, atmağ
ı ilə ölməyi bir oldu.
Şer
Püstə kimi məğz hesab eylədiyim,
Soğan kimi pərdəliymiş o yaramaz.
Çox zahidi gördüm xalqa üz tutaraq
Qibləsinə dal çevirib q
ıl
ır namaz.
Beyt
Allah
ın
ı salanda hər bir bəndəsi yada,
Laz
ımd
ır ki, başqa şey tan
ımas
ın dünyada.
87
18. Hekayət
Yunan ölkəsində yol kəsənlər bir karvan
ı çap
ıb, çoxlu qənimət
ələ gətirdilər. Tacirlər nə qədər ağlay
ıb, s
ızlay
ıb, allaha–peyğəmbərə
and verdilərsə, bir faydas
ı olmad
ı.
Beyt
Oldusa bir qəddar oğru kamiran,
Qəm yeməz, ağlasa bütün karivan
Həkim Loğman da həmin karvanda idi. Karvandak
ılardan biri
ondan xahiş edib dedi:
– Oğrulara öyüd, nəsihət ver, moizə oxu, bəlkə mallar
ım
ız
ın bir
hissəsi əlimizdə qala. Heyifdir bu qədər mal tələf ola.
Loğman dedi: – Heyif hikmətli sözdür ki, onlara deyilə
Şer
Pas yemiş dəmirdən mümkün deyildir,
Silməklə yenidən saf dəmir almaq.
Daş qəlbə kar etməz öyüd–nəsihət,
Dəmir m
ıx
ı olmaz qayaya çalmaq.
Şer
Şad günündə s
ın
ıq qəlbləri güldür,
Zorla könül q
ırmaq yamand
ır bilsən,
Sayil nə istəsə, xoşluq ilə ver,
Yoxsa zalim alar zorla əlindən.
Dostları ilə paylaş: