Bir alimin yeyəni çox idi, gəliri az. Mənsəb sahiblərindən birinin
alimə hörməti var idi, məsələni ona açdı. Mənsəb rahibi qaşqabağını tökdü, alimin dilənməsi ona iyrənc göründü.
Şer
121
Sən bəxtindən şikayət edib küsgün sifətlə
Əziz dostun yanına getmə, qəmlətmə onu.
Bir xahiş eyləyəndə gülər üzlü, şad görün,
Açıq alın istəyər iş sahibi dostunu.
Nağıl edirlər ki, o, alimin vəzifəsini balaca artırdı, lakin ona olan
hörmətini xeyli azaltdı. Bir az keçdikdən sonra alim özünə qarşı əvvəlki hörmətin olmadığını hiss etdi və dedi:-- zəhirmar olsun o ye-
mək ki, rəzalətlə qazanacaqsan, qazan ocaqda qaynayacaq, sən isə
rüsvay olacaqsan!
Beyt
Alçalmaq yoluyla kim tapsa çörək,
Özünü alçaltmış o adam demək.
