Microsoft Word Sadi Gulustan doc

 
23. Hekayət 
 
 
Bir taçirin yüz əlli dəvə yükü malı, qırx qulu və xidmətçisi var 
idi. Bir axşam o Giş adasında
83
 məni öz yanına çağırdı, bütün gecəni 

---

 
130
sakit olmayıb boş–boş danışmağa başladı ki, Türküstanda filan 
anbarım var, Hindistanda filan malım, bu filan yerin qəbaləsidir, bu 
filan  şeyin zəmanəti. Gah deyirdi: İskəndəriyyənin havası xoşdur, 
oraya gedəcəyəm, gah da əvvəl dediyinin əksinə danışırdı. Yox, 
Məğrib dənizi qorxuludur, ora gedə bilmərəm. Sonra dedi: – Ey Sədi, 
bir səfərim də qalmışdır, əgər o, baş tutsa, qalan ömrümü bir guşədə 
oturub dinc yaşayacağam. 
 Soruşdum: 
 
– O hansı səfərdir? 
 Dedi: 
 –Farsdan 
Çinə kükürt aparacağam, eşitdiyimə görə çox bahadır. 
Oradan Çin kasası alıb, Ruma
84
 Rumdan ipək alıb, Hindistana, 
Hindistandan polad alıb Hələbə, hələbdən  şüşə alıb Yamənə, 
Yəməndən də paltar alıb vətənə qayıdacağam. Ondan sonra artıq 
ticarət daşını atıb bir dükanda oturacağam.  
 Xülasə, o qədər belə hədərən–pədarən danışdı ki, axırda taqətdən 
düşdü. Sonra mənə müraciət edərək dedi: 
 – 
Sədi, sən də gördüklərindən, eşitdiklərindən bir şey danış! 
 Dedim: 
 
Şer 
 
Eşitdinmi biyabanda bir tacir, 
Atdan düşüb söylədi son sözünü: 
«Doydurar ya qəbir, ya da qənaət 
O dünyagir xəsisin ac gözünü».