160
qalır. Şəhərdə 23 inzibati rayon («ku») var. 36 şəhər («si»),
24 kənd və şəhərtipli məntəqə, həmçinin İdzu və Oqasavara
adaları «paytaxt prefekturasını» (Tokiato), yaxud «Böyük
Tokionu» əmələ gətirir. İdarəçiliyi əhalinin 4 il müddətinə
seçdiyi «prefektura məclisi» həyata keçirir, ona əhalinin
seçdiyi qubernator (mer) başçılıq edir.
Tokio (ilk adı Edo) XV əsrin ortalarında salınmış,
sonralar Tokuqava hakimlərinin iqamətgahına çevrilmişdi. O
zaman rəsmi paytaxtı Kioto şəhəri idi. XVIII əsrdə Edo
dünyanın ən böyük şəhərlərindən biri idi. 1869-cu ildən
dövlətin paytaxtı e’lan edildi və Tokionu «Şərq paytaxtı»
adlandırdılar. 1923-cü ildə zəlzələ nəticəsində şəhərin yarısı
məhv olmuşdu.
İmperator saray kompleksinin (təxminən 1600-cü
illər) yerləşdiyi Hixonbasi rayonu şəhərin tarixi mərkəzidir.
Məşhur tikililərdən Akasaka sarayı (1909), parlament binası
(1915-1936), mərkəzi poçtamt (1934) və s.
Tokioda 80-dən çox ali məktəb, 100-dən çox elmi-
tədqiqat institutu, böyük kitabxanalar, muzeylər, teatr
truppaları fəaliyyət göstərir» (ASE, IX c., Bakı, 1986, s.304).
Hazırda isə biz – Takaşi Küroda, Şaiq və mən
Tokionun geniş küçələri ilə Milli Humanitar Elmlər İnstitu-
tuna doğru addımlayırıq. Tələsmirik. Hələ vaxtımız var. Hələ
saat 8-dir. Hələ işin başlanmasına bir saat var.
Gəlib çatdıq. İnstitutun Şərqşünaslıq Kitabxanasının
(Toyo Bunko) yanında Ayumi Yanagiya adlı bir qadın bizi
qarşılayır. O, Rezearsh Fellov elmi vəzifəsində işləyir. Onda
yapon qadınlarına xas nəzakət var. Xanım Ayumi
gülümsəyə-gülümsəyə önümdə baş endirdi, mən də onun
tə’zimini yaponsayağı təkrar etdim. Biz bir-birimizə «hay»
dedik. Biz xanım Ayumi ilə, təbii ki, hələ əyani şəkildə tanış