(Üçüncü Divan,
səh.236)
Nə isə!.. Buddizmə görə insan həyatı şər və
əzabdan ibarətdir. Əzabları arzu və ehtiraslar doğurur. Son
məqsəd – bütün arzulardan imtina etmək və ruhun
«nirvana» («nicat») vəziyyətinə nail olmaqdır. Buddizm
tə’liminə görə 3 dünya mövcuddur: insan, heyvan və
ruhlara məxsus bu dünya; Allahın məskən saldığı səma
səltənəti; Buddanın yaşadığı mütləq boşluqlar dünyası.
Йапонийа сяфярнамяси
115
Özünü 3-cü dünyaya – Budda aləminə hazırlamaq
insanların son məqsədi hesab olunur.
Qeyd etmək istərdim ki, dünyada 500 milyona
qədər buddist və saysız-hesabsız Budda heykəlləri var
(ASE, II cild, səh.341).
Budda heykəllərinin ən nəhəngi Əfqanıstanın
Bamyan adlı yerindəydi: biri 54, o biri isə 35 metr
hündürlüyündə olan və qranit dağda yonulan, kişi və qadın
Buddalar. Əfqanıstan şahı Əmir Əbdürrəhman xan XX
əsrin əvvəllərində o heykəllərin utanc yerlərini topa
tutdurub dağıtmışdı. Mən şəxsən o heykəlləri görmüşdüm.
Talibançılar isə hakimiyyətə gəldikdən sonra hər iki
heykəli partladıb yox etdilər.
Yaponiyada konfutsiçilik də özünəməxsus ideoloji
və əxlaqi tə’sirə malikdir. Konfutsi kim olmuşdur? Adı
Konfutsi kimi qəbul olunmuş Kun-tszi (e.ə. təqr. 551-479)
Qədim Çin mütəfəkkiri və konfutsiçiliyin banisidir. O,
Çində ilk xüsusi məktəb açmış, «Müsahibələr və
mülahizələr» («Lun yuy») adlı kitab yazmışdır. Onun etik-
siyasi
tə’limində
ən
mühüm
anlayış
«jen»dir
(«insanpərvərlik»).
Konfutsiçilik tə’liminə görə, istismarçılar və
istismar olunanların mövcudluğu ədalətli və qanunauyğun
sayılmışdır; hökmdarların hakimiyyəti müqəddəsdir, onu
Allah
bəxş
etmişdir.
İnsanın
taleyini
«səma»
müəyyənləşdirmişdir,
adamların
«nəciblər»ə
və
«miskinlər»ə bölünməsi dəyişilə bilməz. Kiçik böyüyə,
aşağı yuxarıya itaətlə tabe olmalıdır (Bax: ASE, V cild,
Bakı, 1981, səh. 500).
Beləliklə, yaponların iki dini və bir tə’limi:
sintoizm, buddizm və konfutsiçilik tə’limi. «Sintoizmin,
Şahin Fazil
116
buddizmin və konfutsizmin dinc yanaşı yaşamaları,
dünyagörüşlərindən heç birinin başqasından üstün
olmaması,
onu
qətiyyət
sıxışdırmaması
sayəsində
yaponların şüurunda digər tərəfin fikrinə dözmək ideyası
dərin kök salmışdır. Onların mə’nəvi həyatında dialoq
üçün həmişə yer olmuşdur. Hər din və dünyagörüşü
sisteminə yola – müdrikliyin, mə’nəvi kamilliyin, daxili
təkmilləşmənin zirvələrinə gedən yol kimi baxılmışdır.
İnsanın bu cür yollardan istədiyini seçmək hüququ
olmuşdur. Qərbdən fərqli olaraq Yaponiya kafirlərin tə’qib
edilməsini, müqəddəs kitablara və ya onların sonrakı
təfsirlərinə zidd gələn hər hansı faydalı ideyaların
boğulmasını görməmişdir».
Bu fikir isə Fasko Maraininin «Yaponiya
ən’ənələrinin cizgiləri» kitabındandır (Bax: Sakura budağı,
səh.24).
Bir qədər yuxarıda yazmışam ki, biz 4 nəfər
Matsuşimanın Zuyganji adlanan mə’bədgahına gəldik. Bu
mə’bəd, təbii ki, yapon milli üslubunda inşa olunmuşdur
və olduqca gözəldir. Mənə dedilər ki, Zuyganji orta əsrlərə
aid tarixi abidədir. Mə’bədgahın ərazisində ağac
materiallarından inşa olunan böyük bir ziyarət binası
vardır. Qaydaya riayət edərək ayaqqabılarımızı çıxardıq,
qarşımızda cütlənmiş başmaqlardan geyindik və içəri daxil
olduq. Müxtəlif ibadət otaqları. Otaqların birində
görünüşcə mafəyə oxşar və kəcavə görkəmli bir əşya
gözümə dəydi. Yəqin ki, yapon kahini bu kəcavənin
aşağısındakı kvadrat şəkillli və kiçik pəncərələri 4 tərəfə
açılan bu darısqal «yeşiyin» içərisində əyləşir, ona xidmət
edən adamlar isə hər iki yandan irəliyə və arxaya uzanan
|