O’ZBEKISTONIM, SENGA
Aylayin qalbimni tortiq nurli bo‘stonim, senga,
Sen vatandirsan, fidodir tanda bu jonim senga.
Bebahosan, asragayman gavharim, deb men seni,
Sen qarog‘ bo‘lsang agarda, sadqa mujgonim senga.
Sendan ayru dam uzundir, lahzalar ham yilga teng,
Bir umrga lek barobardir kerak onim senga.
Har bir ahling bitta yulduz, kavkabistonim o‘zing,
To hayotdirman, charog‘im, shu’layi shonim senga.
Yoru do‘stlar jam bo‘libdir, to‘y qilur o‘zbek elim,
Men degayman xush kelibsan, do‘stu mehmonim, senga.
Saylanma. Abdulla Oripov
www.ziyouz.com kutubxonasi
93
Xizmatingga shay erurman, mehnatingda ham o‘zim,
Baxtiyorman, sarf etolsam borki imkonim senga.
Dilda borim sen uchundir, qo‘lda torim sen uchun,
Qayda bo‘lsam talpinurman, O’zbekistonim, senga.
1993
LO’TTIBOZ
Ne-ne balolarga goho tutildim,
Ko‘pidan, inshoolloh, endi qutuldim.
Boshimga tushdi goh muhtojlik, kulfat,
Bariga ko‘nikib ketdim oqibat.
Tutqin eta oldi na shuhrat, na g‘am,
Qutuldim behuda orzulardan ham.
Bir zamon qolganda chorasiz, yakka,
Dard xuruj qilgandi o‘ksik yurakka.
Necha oy yo‘l qarab, to‘shakband bo‘ldim,
Shukrkim, darddan ham oxir qutuldim.
Toki, g‘olib ekan bosqinchi zoti,
Qafasda o‘tgaydir xalqning hayoti.
Vatan ozod bo‘ldi, nash’aga to‘ldim,
Demak, kishanlardan men ham qutuldim.
Ammo bir kasofat qiynaydi hamon,
Unga bas kelolur na vaqt, na zamon.
Uni daf’atan-da tutib ham bo‘lmas,
Va lekin aylanib, o‘tib ham bo‘lmas.
Qutuldim necha qish, necha yozlardan,
Faqat qutulmadim lo‘ttibozlardan.
Dargohing buncha keng, oh, Parvardigor,
Sening marhamating bisyordan-bisyor.
Yaxshisi, o‘g‘lingga tezlikda sim qoq,
Degil: Kelmasang gar, oq qilaman, oq!
Magar shoir bo‘lsang g‘azal yoz, yoz fard,
Lekin topilmaydi o‘qiydigan mard.
Ijro et she’ringni o‘zing baralla,
Degil: qotiribman, uh, barakalla!
Saylanma. Abdulla Oripov
www.ziyouz.com kutubxonasi
94
Nabirang ko‘ngliga izlasang kalit,
Bir juft chaqich beru o‘zingni tanit.
Ulfat izlamagin ko‘cha yuzidan,
Hozir hamma ketgan pulning izidan.
Nihoyat qartayib, horib tolgaysan,
Barcha tashabbusni qo‘lga olgaysan.
Bir kun tramvayga chiqsang hoynahoy,
Senga biror kimsa bo‘shatmagay joy.
Xoli o‘rindiqqa tushsa gar ko‘zing,
O’tiring, domla! - de o‘zingga o‘zing.
Kimlardir tortmasin, tashvish, jabringni,
Albatta, qazdirib qo‘ygin qabringni.
Bir juft so‘z o‘ydirgin marmar toshga ham:
- Bu yerda yotibdi Eng Yaxshi Odam!.
Axir tirigingda yo‘qlashmadi, bas,
O’lganingdan so‘ng ham hech kim eslamas.
Xullas, yo‘qolmagay mehru oqibat,
Buning chorasini izla, top faqat.
1994
Dostları ilə paylaş: |