Microsoft Word tarixi muhammadiy ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
283
«Qul aunnabbiukum bixoyrin min zalikum, lil-lazinat-taqav inda robbihim jannatun tajriy 
min tahtihal anharu». Ma’nosi: «Aytgil, (ey Muhammad,) mo’minlar uchun u dunyoda 
tayyorlangan narsalar ersa bular ko‘rib qiziqqan bu dunyoning ziynatlaridan, albatta, 
yaxshidur. Ichida asal, sharob anhorlari oqib turgan jannatlar mo’minlarnikidur». 
Shu kuni asr namozi o‘qilgandan keyin ularning ham ibodat vaqti kirgach, o‘z odatlaricha 
kun chiqishga qarashib masjid ichida namozlarini o‘qishmoqchi bo‘ldi. Sahobalar bularni 
to‘smoqchi edilar, Rasululloh ularni qaytarib, o‘qishga ruxsat qildilar. Namoz o‘qishib 
bo‘lishgandan so‘ngra o‘ltirib edilar, Islom haqida kelgan Qur’on oyatlaridan Rasululloh 
o‘qib, ularga iymon arz qildilar ersa, qabul qilishmay: 
— Ilgaridan beri biz musulmon erurmiz, — dedilar.  
Anda Rasululloh: 
— Bu so‘zinglar yolg‘ondur, chunki sizlarda uch ish bordurkim, uni qilgan kishilar 
musulmon bo‘la olmagaylar: birinchisi, butga topinasiz. Butga topinmoq iymondan 
chiqmoqdur. Ikkinchisi, to‘ng‘iz eti yeysiz, halol deb to‘ng‘iz yemak kufrdir. Uchinchisi, 
Iso Xudoning o‘g‘li deydursizlar. Xudo bu ishdan pokdur. Mana shu narsalar sizlarni 
Islomdan yiroq qilur. Iso Allohning qulidur. Alloh qudrati bilan uni otasiz yaratgandur. 
«Paydo bo‘l!» degan so‘zini Alloh Maryamga tashlamish, so‘ngra Isoni tug‘mishdur. Alloh 
qudrati bilan otamiz Odamni yaratgandek Isoni shundoq yaratibdur. Iso otasiz tug‘ilmish 
ersa, Odam alayhissalomni qudrat qo‘li bilan ota-onasiz yaratmishdur,— dedilar. 
Ular bu so‘zni anglagach, ichlaridan birovlari turib: 
— Iso Xudoning o‘g‘lidur, — dedi. 
Yana birovi: 
— Yo‘q, undog‘ emas, Iso Xudoning o‘zidur, — dedi. 
Iso alayhissalom haqida nasorolarning aniq ishongan so‘zlari bo‘lmagach, Rasululloh 
oldida dovdirashib, bir-birlariga qarama-qarshi so‘zlashganlaridan xijolat bo‘lishdi. 
Ularning raislari Rasulullohga qarab: 
— Nega Isoni so‘kadursan, uni Alloh quli demak, unga haqoratdur, — dedi. 
Yana Rasululloh: 
— Iso Allohning qulidur. Uni Alloh yaratib, xalqqa payg‘ambar qilib yubormishdur, — 
dedilar. 
Bu so‘zga ularning g‘azablari kelib: 
— Iso nechun banda bo‘lg‘ay, ul necha o‘liklarni tiriltirdi, shifosi topilmagan pes-
moxovlarga dam urib sog‘lantirdi. Onadan tug‘ma tilsiz kasallarga, ko‘zi ochilmagan 
ko‘rlarga, shollarga shifo berdi. Qora balchiqdan qush suratini yasab, unga dam solib 
erdi, jon kirib, qo‘lidan uchdi. Bu ishlar ersa, maxluq qo‘lidan kelmagay, balki Xoliqning 
qudratidur, — dedi. 
Mana shu chog‘da Rasulullohga vahiy kelib, ushbu oyat tushdi: 
«Laqad kafaral-laziyna qolu innalloha huval Masih ibnu Maryama». Ya’ni, «Maryam o‘g‘li 
Isoni Alloh degan kishilar, albatta, kofirdurlar». 
So‘ngra Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: 
— Agar men keltirgan Islom diniga kirmasdan meni yolg‘onchi qilsanglar, kelinglar, 
hammamiz bir yerga yig‘ilaylik, so‘ngra duoga qo‘l ko‘tarib, kim yolg‘onchi bo‘lsa, uni 
Alloh la’nat qilsun, deb qarg‘ashaylik. Menga ishonmaganlarga shundog‘ qilgil, deb Alloh 
meni buyurdi. 
Bu so‘zni eshitgach, qo‘rqishib: 
— Ey Abul Qosim, bu kuncha bizga ruxsat qilgil, qaytaylik, bu ish to‘g‘risida o‘zaro 
kengashaylik, so‘ngra kelib javobini berurmiz, — dedilar. 
Shu bilan Rasululloh oldilaridan qaytib chiqishib o‘zaro maslahat qilganlarida, ulardan 
birovi dedi: 

---

Tarixi Muhammadiy. Alixonto’ra Sog’uniy