Microsoft Word usta va margarita lotin ziyouz com doc

www.ziyouz.com
kutubxonasi 
168
yegan qoshig‘ini yalarkan. 
— Men bir narsaga tushunmayapman, — dedi Margarita ko‘zlarida billur qandilning zarrin 
uchqunlari o‘ynab, — nahotki bu yerda bo‘lgan muzikayu balning barcha gumbur-gumburi tashqariga 
eshitilmagan bo‘lsa? 
— Ha, eshitilmadi, qirolicha, — deb izohladi Korovyov, — o‘zi bunaqa balni eshitilmaydigan qilib 
o‘tkazish lozim. Ehtiyotkorlik bilan ish ko‘rish kerak bo‘ladi. 
— Ha-da, ha-da... Aks holda bilasizmi, zinada turgan anavi odam... Boya Azazello bilan uning 
yonidan o‘tib ketdik-ku... o‘sha... Keyin eshik oldida turgan odam ham... Menimcha, u sizning 
kvartirangizni kuzatib turgan edi... 
— To‘g‘ri, to‘g‘ri! — deb qichqirdi Korovyov, — to‘g‘ri, qimmatli Margarita Nikolaevna! Siz 
mening gumonimni tasdiqlayapsiz. Ha, u kvartirani kuzatib turgan edi. O‘zim ham uni avvaliga bironta 
parishonxotir privat — dotsent yo ma’shuqasini intizor bo‘lib kutayotgan oshiq bo‘lsa kerak deb 
o‘ylagan edim, yo‘q, unday emas ekan! Ko‘rdimu ko‘nglim g‘ash bo‘la boshladi! Ah! Rostdanam, u 
kvartirani kuzatayotgan edi! Eshik oldida turgani ham! Yana bostirma tagida turgani ham! 
— Qiziq, sizlarni hibsga olgani kelisharmikin-a? — deb so‘radi Margarita. 
— Albatta kelishadi, latofatli qirolicha, albatta! — deb javob qildi Korovyov. — Ko‘nglim sezib 
turipti — kelishadi, lekin hozir emas, kezi kelganda, albatta, kelishadi. Ammo qiziqarli hech nima 
bo‘lmaydi menimcha. 
— Voy, biram hayajonlanib ketdimki, anavi baron yiqilib tushganida, — dedi Margarita, chamasi, u 
o‘z umrida birinchi marta ko‘rgan qotillikdan hamon o‘ziga kela olmayotgan edi. — Siz mo‘ljalga 
yaxshi tekkizsangiz kerak-a? 
— Binoyiday, — deb javob qildi Azazello. 
— Necha qadamdan? — deb Margarita sal mujmalroq savol berdi Azazelloga. 
— Hamma gap nimani mo‘ljalga olishda, — deb jo‘yali javob qiddi Azazello, — masalan, 
tanqidchi Latunskiyning derazasiga bolg‘a urish boshqayu uning yuragini mo‘ljalga olish butunlay 
boshqa. 
— Yuragini! — dedi Margarita, negadir o‘z yuragiga qo‘lini qo‘yib, — yuragini! — deb takrorladi 
u hirqiroq ovoz bilan. 
— Kim ekan o‘sha tanqidchi Latunskiy? — deb so‘radi Voland Margaritaga ko‘zini suzib qararkan. 
Azazello, Korovyov va Begemot istihola qilgandek yerga qaradilar, Margarita esa javob berarkan 
cho‘g‘dek qizarib ketdi: 
— Shunaqa bir tanqidchi bor. Bugun kechqurun men uning butun kvartirasini dabdala qilib 
tashladim. 
— Ana xolos! Nega endi? 
— U, messir, — deb tushuntira boshladi Margarita, — bir ustaning umriga zomin bo‘ldi. 
— Nima qilardingiz o‘zingiz urinib? — dedi Voland. 
— Menga ruxsat eting, messir, — deb sho‘x ohangda chinqirib yubordi mushuk, «dik» etib 
o‘rnidan turarkan. 
— E, o‘tirsang-chi, — deb to‘ng‘illadi Azazello o‘rnidan turarkan, — o‘zim hozir borib kelaman... 
— Yo‘q! — dedi Margarita, — yo‘q, o‘tinaman, messir, keragi yo‘q buning. 
— Ixtiyoringiz, ixtiyoringiz, -— dedn Voland, Azazello yana o‘z o‘rniga o‘tirdi. 
— Xo‘sh, biz nimaga kelib to‘xtagan edik,