Uchinchi toifadagi protsessorlar birinchi va ikkinchi toifalarga nisbatan markaziy kompyuter va kengaytirilgan manzil maydoniga nisbatan axborotni qayta ishlash samaradorligini oshirish uchun rivojlangan qo‘shimcha qurilmalarga ega. Ushbu toifadan boshlab ishlab chiqaruvchilar mikrokontrollerlarga tarmoq boshqaruvchilarini faol ravishda qo‘shishni boshlaydilar. Hozirda bu eng keng tarqalgan mikrokontroller turi hisoblanadi.
To‘rtinchi toifadagi protsessorlar xotirani himoya qilish mexanizmlari va katta manzil maydonidan foydalanish bilan ajralib turadi, bu esa operatsion tizimlardan real vaqt rejimida muammosiz foydalanishga imkon beradi. Ular uchinchi toifadan yuqori mahsuldorligi bilan ham ajralib turadi.
Mikrokontroller turli xil elektron qurilmalar va ular o‘rtasidagi o‘zaro munosabatlarni amalga oshirish uchun mo‘ljallangan. Shaxsiy kompyuterlarda ishlatiladigan mikroprotsessorlardan farqli o‘laroq, mikrokontrollerda o‘rnatilgan qo‘shimcha qurilmalar mavjud. Ushbu qurilmalar o‘z vazifalarini mikrokontrollovchi yadrosi nazorati ostida bajaradi.
Mikrokontroller – bu qayta ishlash moslamasi sifatida foydalaniladigan, dasturlashtirilgan hisoblash mexanizmi, u hisob-kitoblarni amalga oshirishi va qarorlar qabul qilishi mumkin. Boshqa tomondan, mikrokontroller “kristalli kompyuter” hisoblanadi, chunki u mikroprotsessor, xotira va parallel raqamli kirish / chiqish kabi qismlarni birlashtiradi.
