mulkiy munosobatlarning ishtirokchisi bo’lish, ishlab chiqarish omillarining barchasiga yoki ba’zi biriga va yaratilgan tovarlarga egalik qilish.
javobgarlikni xis etish.
iqtisodiy erkinlik, xo’jalik faoliyati turini tanlash, uni resurslar bilan ta’minlash, oldi-sotdi ishlarini yuritish, ishlab chiqarishni boshqarishda erkinlik.
iqtisodiy xatti-xarakatlar uchun ma’suliyatni o’z zimmasiga olish: ish natijasiga javob berish, tavakkal qilib ish yurita olish, iqtisodiy xatarli ishga qo’l urush.
foyda olishga intilish: foydaga erishish chora-tadbirlarini ko’rish, olingan foydani o’z bilganicha ishlatish.
tijorat siriga ega bo’lish: biznesga oid va o’zgalarga
raqobat kurashida qatnashish: bozorda amal qiluvchi qoidalarga rioya etgan holda halol raqobatda qatnashib, uning g’irrom, yovvoyi usullaridan voz kechish.
halollik bilan ish yuritish, qalloblik, g’irromlik va aldamchilikka moyil bo’lmaslik. Obro’ (imij)ga ega bo’lish, boshqalarga ishonish va boshqalar ishonchini qozonib shon-shuxrat orttirish, firma nomini e’zozlab, unga putur etkazmaslik, firmani obro’sizlantirmaslik.
tashqi muhit (soliq va boshqa tashkilotlar), o’z xodimlari va hokozalar) bilan yaxshi munosabat o’rnatish.
Qadim-qadimdan xalqimiz xunarmadchilik, savdo-sotiq ishlari bilan mashg’ul bo’lib kelganlar. Masalan, ko’pchilik, qandolatchilik, duradgorlik, maxsido’ztlik, etikdo’ztlik, misgorlik, chegachilik, zargarlik, zardo’ztlik, novvoychilik, to’quvchilik, dehqonchilik, chorvochilik kabi kishilarning xilma-xil talablarini qondiradigan ishlar bilan band bo’lib o’z kasblari nom chiqarib kelganlar.