Mövzu logiSTİkanin nəZƏRİ-metodoloji Əsaslari plan

5. Konstruktivlik: maddi – texniki təchizat və məhsulların nəql edilməsi əməliyyatlarının bütün detallarını dəqiq aşkarlamaq, material axınlarını dispetçerləşdirmək, giriş və çıxış material axınlarının istiqamətlərini təlabatdan asılı olaraq korrektə etmək və ya dəyişmək.
6. Etibarlıq: istehsalçı firma və ya şirkətlərdən material resursları, hazır məhsul və dəstləşdirici məmulatların istehlakçılara tələb olunan kəmiyyətdə, keyfiyyətdə və lazımı vaxtda çatdırılması, daşınma və nəqletmənin təhlükə­sizliyinin təmin edilməsi; əlverişli axın istiqamətlərinin müəyyənləşdirilməsi və seçilməsi, bu zaman tətbiq edilən kommunikasiya və texniki vasitələr üzrə ehtiyatların yaradılması; yüklərin optimal hərəkət marşrutları üzrə yerləşdi­rilməsi və idarə edilməsində tətbiq edilən müasir texniki vasitələrdən geniş istifadə edilməsi; logistik qərarların qəbul edilməsi üçün zəruri olan müxtəlif səpkili informasiyaların logistik sistemlərə daxil olması keyfiyyətini, sürətini yüksəlt­mək və sistem daxilində emal edilməsi texnologiyasını yaxşılaşdırmaq.
7. Variantlıq: bazarda tələbin dəyişilməsinə uyğun çevik reaksiya verəcək logistik qərarların hazırlanması və reallaşdırılması, potensial məhsulgön­dərənlərdə və ya istehsalçılarda məhsulgöndərmələrlə bağlı dəyişiklik baş verdikdə istehsal ehtiyatlarının səviyyəsinin maksimum həddə çatdırılması, əvvəlcədən hazırlanan istehsal planlarına uyğun olaraq firmanın ehtiyat istehsal güclərinin yüklənməsi, firmanın istehlakçı tələbinə uyğun yeni məhsulun və ya məhsulların hazırlanmasına uyğunlaşdırılması - adaptasiyası.
8. İnteqrativlik: tələb olunan keyfiyyət yalnız logistik sistemi təşkil edən elementlərin hər birinə ayrılıqda deyil, bütünlükdə sistemə məxsusdur. Logistik sistemlərdə inteq­rativ keyfiyyətin mövcudluğu sistemin xassələrinin onu təşkil edən elementlərin xassələrindən birbaşa asılı olmasını aşkar etməklə yanaşı tam formada bu elementlərin xassələri əsasında müəyyənləşdiyini göstərir. Başqa sözlə, inteqrativlik sistem tərəfindən idarəetmə qərarlarının qəbul olunması zamanı onun sadə elementləri arasında kompromisslərə nail olunmasını nəzərdə tutur. Logistik sistem o vaxt effektiv hesab olunur ki, o, «təchizat – istehsal – satış – istehlak» mərhələlərinin hər biri üzrə ümumi məqsədə – Pareto prinsipi əsasında məcmu logistik xərclərin optimallaş­dırılmasına öz töhvəsini vermiş olsun.
Məsələn, istehsal proseslərini ahəngdar və keyfiyyətli təmin edən bölmə­lər, eləcə də onların rəhbərləri istehsalda fasilələrin yaranma­ması üçün xammal və material ehtiyatlarının müəyyən – minimum həcminin artırılmasına maraqlıdırlar. Beləliklə, onlar müəyyən mənada məhsulgöndərmə müqavilələrində nəzərdə tutulan öhdəliklərin müddət, həcm və nomenklatura parametrləri üzrə yerinə yetirilməməsi ilə əlaqədar yaranacaq fasilələrdən özlərini sığortalaş­dırmağa nail olurlar. Lakin firmanın maliyyə resurslarına cavabdehlik məsuliy­yəti daşıyan bölməsi dövriyyə kapitalının müəyyən müddət dondurulmasına - təsərrüfat dövriyyəsindən çıxarılmasına şərait yaradan ehtiyatların səviyyəsinin artırılması ilə razılaşmır. Onu da nəzərə almaq lazımdır ki, alıcı bazarının tələbatının dolğun ödənilməsi isə daima hazır məhsul ehtiyatının həcminin artırılmasını tələb edir. Bu da öz növbəsində vaxt baxımından bazarda fərdi və xüsusi sifarişlərin yerinə yetirilməsi müddətini gecikdirir və nəticədə istehsala çəkilən xərclərin səviyyəsi artır.