Mübariz Yusifov
Azadlıq, sərbəstlik Nizami obrazlarının ən aparıcı v ə
xarakter əlamətlərindən biridir. Nizami əsərlərində hadisələ
rin canlandırılınası üçün yaradılan obrazların xarakter əlam ət
ləri azadlıq və sərbəstlik ideyalan mühitində təsvir edilir.
Məsələn, Məcnun öz daxili hissləri və düşüncələri ilə
səhraya üz tutur. Fərhad kimi yenilməz bir igid keçilm əz
qayalı dağlan çapmaqdan yorulmur. Ancaq dərdi tüğyan
edəndə dözmür, səhralarda özünə məskən tutur. Niyə? Səhra
da Məcnun üçün Leylimi var idi? Fərhad üçün Şirinmi var
idi?-Yox! Səhrada vəhşilərdən və həşaratlardan başqa onlan
heç bir səadət gözləmirdi. Ancaq səhra həyatının çətinlikləri
onlan əhatə edən cəmiyyətin buxovlarmın əzablanna döz
məkdən daha asan idi. Onlann mühitində uğursuzluqlar var
idi. İnsanların tənəsi var idi. Hiylə, yalan, aldadıcılıq var idi.
Səhrada isə Məcnun da azaddır, Fərhad da azaddır. Səhra
sakinləri olan heyvanlann səhra əhlinə çevrilmiş Məcnuna
qarşı yalanı, hiyləsi, məkri, tənəsi yox idi. Belə çıxır ki, azad,
sərbəst mühitdə yaşayan səhra heyvanları mənəvi cəhətdən
cəmiyyət həyatında nəfsin qulu olan insanlardan daha
üstündür. Nizaminin dediyi kimi, cəmiyyətin tələb etdiyi qay
da-qanunları və bu qanun-qaydalarm yaratdığı pərdəni Məc
nun artıq öz üzərindən atıb özünü fikir və düşüncə aləminin
azad bir subyektinə çevirmişdi:
Leyli çadırdaydı, o gizlənmiş Ay
Pərdədə qalmaqdan olmuşdu rüsvay
O ağıza, dilə dastan olmuşdu
Ətir çəkənlərə reyhan olmuşdu.
Nə yuxusu vardı, nə də həmdəmi
Didərgin Məcnun atıb elləri
Sərgərdan gəzirdi vəhşi çölləri
Vəhşilər yanınca yazıq qoşaraq
Gəzərdi çölləri qayəsiz çılpaq.
L-M, 2004, 105.
58
Dostları ilə paylaş: |