istifadə edilməsi gigiyenik cəhətdən ən düzgün yoldur.
1. yuxarıda təsvir etdiyimiz qayda ilə xəstə arxası üstə uzadılır, ağzı açılaraq oraya “S”vari boru
yeridilir;
2. sonra nəfəs verən şəxs xəstənin başı üzərində oturmuş vəziyyətdə dərindən nəfəs alaraq,
borunun çöldə qalan hissəsindən havanı xəstənin ağ ciyərlərinə qovur.
Bu 3 üsuldan hər birində 1 dəfəyə xəstənin ağciyərlərinə 1,5 l hava qovulur. Havanın verilməsi
arasındakı fasilələr 3-5 saniyə olmalıdır. Aparılan süni tənəffüsün səmərəliliyi hava qovulan
zamanı döş qəfəsinin qalxması, passiv nəfəsvermədə isə onun enməsi əsasında müəyyən edilir.
Xəstənin ağ ciyərlərinə qovulan havada 15-17 % O2 və 2-4% karbon qazı olmasına baxmayaraq
bu ekspirator üsullar olduqca səmərəlidir.
Dostları ilə paylaş: