Mühazirə MÖvzu 1 sağlam həyat təRZĠNĠnformalaġmasi, XƏSTƏLĠKLƏRĠn profġlaktġkasi mövzu 2

Autohemoterapiyanın tətbiq edilməsinə göstəriĢlər: 
-Dəri xəstəlikləri:civzə səpkiləri (sızanaq, akne), dermatitlər, furunkulyoz, neyrodermit, ekzema, dəri 
örtüyün xroniki irinlcikli xəstəlikləri.
-Təkrarlanan respirator xəstəliklər, sətəlcəm və bronxitlər 
-Xroniki oynaq xəstəlikləri 
-Mədə-bağırsaq xəstəlikləri 
-Qulaq, boğaz, burunun xroniki irinli-iltihablı xəstəlikləri 
-Müxtəlif immuncatışmazlıq halları 
-Sidik yolların xroniki infeksion-iltihabı xəstəlikləri 
40-dan yüxarı yaşda olan qadınlarda bədənin və xüsusən dərinin vaxtindan qabaq qocalmasının 
profilaktikasında autohemoterapiyanın müəyyən sxem üzrə tədbiqində xüsusilə yaxşı nəticələri müşahidə 
edilir. Homeopatik mikrodozalarda pasiyentin özünün hormonların hesabına sönməkdə olan hormonal fon 
bərpa olunur. Nəticə kimi:endokrin status bərpa olunur və beləliklə bədən cavanlaşır, gənclik dövrü 
uzadılır.
Payız-qış aylarında, soyuqdəymə və viruslu xəstəliklərin sayı kəskin artdıqda, immuniteti 
yüksəldmək məqsədilə, autohemoterapiyanın tədbiqi aktualdır.
Autohemoterapiya həm müstəqil üsul kimi tədbiq olunur, eyni zamanda homeopatik preparatlarla 
birgə, kompleks şəkildə də istifadə edirir. Bu bədənin autohemoterapiyaya cavabını yaxşılaşdırır və 
müalicənin səmərəsini yüksəltməyə imkan yaradır.
Autohemoterapiyanın sxemi. Klassik autohemoterapiya-insanın öz qanının əzələ daxili yeritməklə 
orqanizmin müdafiyə funksiyalarının stimullaşdırılması, maddələr mübadiləsini yaxşılaşdırılmasıdır. 
Autohemoterapiyanın ən sadə sxemi, dirsək vena damarından qan götürüb, təxirə salmadan, dəyişilməmiş 
halda əzələ daxili (adətən yana) yeritmədən ibarətdir. Çox vaxt qanı antibiotiklə qarışdırıb əzələyə 
vururlar (məs., penisillini novokainlə qarışdırıb 10 q-lıq şprisə çəkirlər, sonra həmin şprislə dirsək 
venasından 2 ml qan alır, ehtiyatla qarışdırır və ə/d vururlar) . Mualicəyə əks-gostəriş kəskin 
xəstəliklərdir. Manipulyasiyanı aparmaq üçün venepunksiyada işlənən steril material olmalıdır. Şprislə 
venadan qan götürür ve onu həmin xəstənin sağrısının yuxarısına vururlar. Qanı yavaş-yavaş, uzunluğu 6-
8 sm olan iynə ilə vurmaq lazımdır. Bundan sonra həmin yerin irinləməməsi üçün isitqac qoymaq 
lazımdır. Vurulacaq qanın dozasını həkim təyin edir. Adətən, mualicəni 2 ml-dən başlayir, hər 3-4 gundən 
bir qanın miqdarını artırıb 10 ml-ə çatdırırlar. Mualicə kursu 8-12 iynədir. Bəzən iynə vurduqdan 12-24 
saat sonra xoşagəlməz hallar baş verir:bədənin temperaturu 38
0
-yə qalxır, iynə vurulan yer şişir və ağrıyır. 
Belə hallarda sonrakı iynədə qanın dozasını azaldırlar. Diqqət ! Mualicə mütləq həkim nəzarəti altında 
aparılmalıdır.