Həbsxanalarda bəzən “təhlükəsizlik baxımından” yaranan
zəif ventilyasiya, havanın həbsxana kameralarında yaxşı dövr
etməsinə və kameralara günəş şüasının düşməsinə
mane olur.
Səhifə 192 • Multi Dərmanlara Rezistent Vərəm (MDR-Vərəm) üzrə kurs
Cavab:
bütün cavablar müsbət hesab edilə bilər. Çünki həbsxananın hansı ölkədə yerləşməsindən asılı olaraq bu
həbsxanalardakı vəziyyət də fərqlidir.
Şərhlər:
Vərəm təhlükəsi həbsxanalarda olmamalıdır. Vərəmin elə də yayılmadığı və həbsxana tibbi xidmətinin
müvafiq maliyyələşdirildiyi ölkələrə vərəmin geniş şəkildə yayıldığı ölkələrdən məhkumların gətirilməsi
Vərəmin idarəedilməsini daha da çətinləşdirir. Siyasi və ya maliyyə dəstəyinin bu zaman çatışmaması isə
problemin daha da ağırlaşmasına gətirib çıxara bilər.
a. Bir çox hallarda Həbsxana Sistemində həbsxanaya yerləşməzdən öncə aparılan müayinə məcburi
xarakter daşıyır (bəzən hətta qanun tərəfindən). Lakin bir çox ölkələrdə, xüsusilə də vərəmin geniş
şəkildə yayıldığı ölkələrdə təşkilatçılığın, müvafiq büdcənin, təlim keçmiş heyətin çatışmaması və
ya bütün bunların kombinasiyası səbəbindən bu müayinə nəzərdə tutulandan daha aşağı nəticə
verir. Bəzən həftə sonları təlim keçmiş tibb heyətinin iş başında olmadığı zaman bu proses həyata
keçirilməmiş qalır və həftə sonunda müayinələrin həyata keçirilə bilən sistemin olmamasına görə
skrininq həftənin digər günlərində aparılır.
b. Qeyri-sağlam mühitdə yaşam, dolu kameralar, zəif ventilyasiya və psixoloji stresə səbəb olan amillər
məhkumun immunitetini zəiflədir. HİV infeksiyası bu vəziyyəti daha da ağırlaşdıra bilər. Buna görə
də həbsxanaya hər dəfə daxil olarkən hər məhkum müayinədən keçirilsə də daha sonra lazımi tibbi
tədbirlər həyata keçirilməlidir. Əks təqdirdə latent olan Vərəm infeksiyası aktivləşəcək və (kontaqioz)
pulmonar vərəm məhkumlar arasında yayılacaq.
c. Həbsxanalarda hava yolu ilə yayılan Vərəmə yoluxma HİV-dən fərqlidir, sonuncu təhlükəli davranış
nəticəsində baş verir. Vərəm və HİV bir yerdə olanda bir-birlərini gücləndirirlər. Beləliklə də, Vərəmin
müalicəsi, MDR Vərəmin qarşısının alınması daha da çətinləşir. HİV üçün həbsxanaya daxil olan
zaman aparılan müayinə yalnız ictimai səhiyyənin problemi deyil, burda söhbət həm də inam və
etibardan gedir. “Pəncərə dövrü” səbəbindən kliniki müsahibələr, yoxlamalar çox zaman HİV-u
təhlükəsinin olub olmadığını aşkarlamaq üçün kifayət etməyəcək. HİV yayılmasının “əsas hətt”-in
(aşkar olunan zaman xəstəliyinin dərəcəsi) təşkil edilməsi üçün həbsxanalarda HİV-un yoxlanması
anonim aparılır. HİV üzrə adi yoxlamalar, əgər sistematik prevensiya və daimi təlimatlandırma ilə
yanaşı həyata keçirilmirsə, məhkumlarda və işçi heyətində yanlış təhlükəsizlik hissini yarada bilərlər.
Burada diqqət yetirilməli məsələ ondan ibarətdir ki, məhkumların həm vərəm, həm də HİV üçün
yüksək riskli əhali
olduğu unudulmamalı və buna görə də həbsxana daixilində vərəmin müayinəsi
zamanı diqqətli olmaq lazımdır (giriş, aktiv və passiv skrininq). Bu daha sonra müzakirə ediləcək.
Xəstəl yə tutulma halının gec aşkarlanması (davamı)
Bəzən xəstəliyə tutulma halının aşkarlanması gec, bəzən də çox gec, baş verir. Beləliklə də, məhkumlar öz
xəstəliklərini öz yoldaşları olan məhkumlara da yayırlar. Bu halda onların müalicəsi də artıq gecikmiş olur. Zəif
təlim keçmiş tibbi heyəti isə məhkumlara qeyri-müvafiq müalicə verə bilər, bu məhkumlar sağalmayıb, lakin
yoluxucu xəstəlik daşıyıcısı olaraq qalmaqda davam edirlər [10].
Məhkumlar çox zaman təyin edilən müalicəyə əməl etmirlər. Onlar “özlərinin təyin etdikləri” dərmanları,
və ya da təyin edilmiş dərmanları düzgün olmayan dozada qəbul edirlər. Ən pisidə odur ki, bəzən xəstələr qulluq
göstərən mühafizəçi və ya ailə üzvləri tərəfindən “qara bazar”dan alınmış dərmanlara və “özlərini özləri müalicə
etməyə” üstünlük verirlər. Bu cür qeyri-müvafiq və təsadüfi müalicə qəbul edən xəstə məhkumlar vərəmin
rezistent formaların
əmələ gəlməsinə və onun digər məhkumlar arasında da yayılmasına səbəb olurlar.
Həbsxanalarda vərəmin passiv müayinəsi (yəni sadəcə olaraq tibbi heyət tibbi konsultasiya zamanı Vərəm
əlamətlərinin “aşkarlanması halını” gözləyirlər) kifayət olmaya bilər. Həbsxananın tibbi heyəti (həkimlər, tibb
bacıları və orta tibb işçiləri) Vərəm əlamətlərinin aşkarlanması üzrə təlim keçməlidirlər. Həmçinin onlar yalnız
tibb otaqlarında əyləşməməlidirlər, özləri də mümkün olduğu qədər həbsxananın içərilərinə getməlidirlər.
Onlar pulmonar Vərəm əlamətləri olan məhkumları yaxından izləməlidirlər. Vərəmin çox geniş şəkildə yayıldığı
ölkələrdə Vərəmin xəstəlik hallarının aktiv aşkarlanmasına üstünlük verilməlidir. Bu əsasən iki fərqli prosedur
Bölmə 15
Həbsxanalarda Vərəm və MDR Vərəm
• Səhifə 193
daxil edir. Tibbi heyətlə birgə şəkildə məhkumların sorğu anketlərin doldurulması Vərəmin aşkarlanmasına
kömək edə bilər. Bundan əlavə, flüoroqrafiya (MMR) vasitəsilə hər bir məhkum müayinə edilə bilər. Beləliklə
də, məhkumun tibbi xidmətdən istifadə imkanına nail olmaq üçün bəzən gözətçilərin və hətta tibbi heyətin belə
onlardan istədikləri “haqq” aradan qalxmış olar. MMR zamanı patoloji halların müşahidə edildiyi məhkumlar
kliniki cəhətdən həkim müayinəsindən keçirilir və laboratoriyada yoxlamaq üçün bəlğəm nümunəsi götürülür.
Bütün
hallarda, kontaqioz vərəmin diaqnozu üçün bəlğəm mikroskopiyası əsasdır. İzdihamlı və qeyri
sağlam həbsxana şəraitində yaşamalı olan bu məhkumlar mütləq müalicə edilməlidirlər, çünki onlarda bu xəstəliyi
digərlərinə də yaymaq təhlükəsi böyükdür. Lazım gələrsə məhkumun rentgen müayinəsindən keçirilməsi də
təşkil edilməlidir. Lakin onu da qeyd etmək lazımdır ki, vərəmin çox geniş yayıldığı bir çox ölkələrdə bu iqtisadi
səbəblərdən mümkün olmur.
Vərəmin çox geniş yayıldığı ölkələrdə pulmonar vərəm əlamətləri olan məhkumlarda artıq rezistent vərəmin
bəzi formaların, və hətta MDR Vərəmin də, əmələ gəlməsi mümkündür. Həbsxanaya daxil olarkən Dərmana
həssaslıq Testi (DHT) üçün kriteriyalar həbsxana sisteminin təlim keçmiş heyətinin bacarığına və laboratoriya
imkanlarına əsasən, MVP ilə birlikdə müəyyənləşdirilməli olacaq. Əgər bu kriteriyalar münasibdirsə və maliyyə
imkanları mövcuddursa vərəmin çox geniş yayıldığı ölkələrdə Vərəm əlamətləri müşahidə edilən bütün məhkumlar
üçün həbsxanaya daxil olarkən DHT tətbiq edilməlidir.
3.6. Həbsxanalar Vərəm xrac ed r
Vərəmli məhkum yalnız öz məhkum yoldaşlarını deyil, həmçinin həbsxana heyətini və onlara baş çəkməyə
gələn ailə üzvlərini də vərəmə yoluxdura bilər. Azad edilərkən Vərəm diaqnozun qoyulmaması və ya kifayət qədər
müalicə almayan və ya qeyri-müvafiq müalicə alan məhkumu bir daha müayinə etmirlər, və bu halda həmin
məhkum öz ailəsi və ümumi cəmiyyət üçün təhlükəli infeksiya mənbəyinə çevirilir. Vərəmin geniş şəkildə yayıldığı
ölkələr də daxil olmaqla bir çox ölkələrdə həbsxanada başlanan müalicəni davam etdirmək üçün həbsxana və
mülki Milli Vərəm Proqramı (MVP) arasında heç bir əlaqə yoxdur. Tam nəzarət olmadan, artıq həbsxanada
yaranıb inkişaf edən Vərəmin hər hansı rezistent və ya MDR Vərəm ştammı ümumi cəmiyyətə də disseminasiya
edəcək.
İstintaq təcridxanalarda, çox vaxt qeyri-
sağlam və izdihamlı şəraitdə, məhkumlar xəstəliyə
yoluxacaq qədər kifayət bir müddətə saxlanıla
bilərlər, lakin effektiv müalicə olunana qədər də
uzun müddət yox, hətta tam müalicə mümkün
olsa belə. Əgər xəstə məhkum qısa bir zamanda
azad ediləcəksə, həbsxana səhiyyə sistemlərin
onun xroniki xəstəliyini müalicə etmək meyli
az olur. Bu həmçinin azad olmasına az müddət
qalmış məhkumlarda Vərəmin aşkarlanmasına
da aiddir. Ola bilsin ki, bu müalicənin məhkum
həbsxanadan çıxdıqdan sonra davam etməyəcəyi
fikri həbsxana tibb heyətini həvəsdən salır.
MVP üçün həbsxana səhiyyə sistemi ilə
qarşılıqlı əlaqələr qurmaq, onların təlimlərini
təşkil etmək, yalnız onların işini yox, həm də
onların həbsxanada Vərəm Proqramından
məlumatların toplanma və interpretasiya
üsullarına nəzarət etmək olduqca zəruridir.
İllüstrasiya: BQXK Azərbaycan
Vərəmdən tam sağalmamış məhkum
həbsxananı tərk edir
Səhifə 194 • Multi Dərmanlara Rezistent Vərəm (MDR-Vərəm) üzrə kurs
Vərəmin xarakteristikası onu istənilən şəraitdə çətin müalicə edilən bir xəstəliyə çevirir,
həbsxanalar isə sanki bir zavoddur, onu alır və müvafiq səhiyyə xidmətinin çatışmadığı təqdirdə
onu təkcə Vərəm xəstəliyinə deyil, həm də MDR Vərəmə çevirir.
4. “Həbsxanalar vərəml xəstələr üçün münas b dey l”
Vərəmin idarəedilməsinə mənfi təsir göstərən həbsxanaların bəzi xüsusiyyətləri artıq qeyd olunubdur.
Vərəmin müalicəsində bir çox əlavə təsirə malik dərmanlardan istifadə edildiyi, bəzi dərmanlara ciddi şəkildə
nəzarət tələb olunduğu və müxtəlif dərman kombinasiyalarından istifadə edildiyi üçün uzunmüddətli və mürəkkəb
prosesdir. Bütün bu amillər, MDR Vərəm olanda vəziyyəti daha da ağırlaşdırır.
Həbsxanaların vərəmin müalicəsi üçün münasib olmamasının bir səbəbi də ondan ibarətdir ki, bu xəstəlik
spesifik şəraitdə müalicə edilməlidir, bu cür şərait isə ya həbsxanalarda mövcud deyil, ya da oradakı mövcud şərait
ilə, məhkum həyatının reallıqları ilə üst-üstə düşmür. Xəstənin razılığı da bu zaman əsas amillərdən biridir, çox
vaxt elə xəstələr olur ki, müalicə edilməkdən boyun qaçırırlar
Bir neçə problemlər Vərəm və MDR Vərəmin idarəedilməsində “hiylələrə” səbəb olur:
• Həbsxanaların qapalı və icbari xarakter daşıyan bir mühit olması ilə bağlı problemlər
• Məhkumların özləri ilə bağlı problemlər
• Həbsxanalarda gözlənilmədən meydana çıxan spesifik tibbi problemlər
• Səhiyyə ilə bağlı sosial problemlər və mənbələrin lokalizasiyası
Sual:
Əgər kimsə varlı sənaye ölkəsində yaşayırsa o, nə üçün inkişaf edən ölkələrin həbsxanalarındakı vərəm
probleminə görə, onun müalicəsinə görə narahat olmalıdır?
Cavab:
Vərəm demək olar ki, bütün Qərb dünyasında olub və indi artıq “yoxdur”. Lakin XX əsrin son
onilliklərində o, artıq dərəcədə yayılmışdı. Şərqi Avropada doxsanıncı illərdə Vərəmin müalicəsi həm
siyasi, həm iqtisadi səbəblərdən, regionda səhiyyə sisteminin düzgün qurulmaması səbəbindən lazımi
qaydada aparılmırdı. Yoxsulluq xəstəliyi olan Vərəm beləliklə həbsxanalarda da artmağa başladı.
Məsələn Rusiyada XXI əsrin əvvəllərində müəyyən edilmişdir ki, ölkədə bir milyon vərəmli xəstə məhkum
var və onların 10 faizi aktiv pulmonar vərəmdən əziyyət çəkir. Bu 100 000 xəstənin böyük bir hissəsində
(15-20 000? bəlkə də daha çox) rezistent vərəm çöpləri, eləcə də MDR–Vərəm ola bilərdi
10, 11
. Xəstəlik
halların qeyri-müvafiq aşkarlanması və dərmanlara qarşı həssaslığı təsdiqləyən laboratoriyanın mövcud
olmaması ilə əlaqəli hal-hazırdakı dəqiq rəqəmləri qeyd etmək qeyri mümkündür.
HİV-in aşkarlanması da Vərəmin artmasına səbəb oldu. Bəzi ölkələrdə (məsələn: Sub Saxara Afrika
ölkələri) HİV çox geniş yayılıb, digər regionlarda (keçmiş Sovet ölkələri, Şərqi Avropa, Qərbi Avropa) isə
HİV artır,bəzi yerlərdə asta-asta, bəzi yerlərdə isə sürətlə.
Bütün bu səbəblərdən Vərəm və MDR Vərəm epidemiyası bütün dünyanı bürüyüb, həbsxanalar isə
onların hər ikisinin yayılmasında böyük rol oynayır. Məhkumlar həbsxananı tərk etdikdən sonra digər
xarici ölkələrə də gedə bilirlər və gedirlər. Əksər insanlar (və əvvəlki məhkumlar) ölkə hüdudlarını keçərək
iş axtarmaq üçün və ya hər hansı bir səbəbdən xarici ölkələrə gedirlər. Bu isə onlar lazımi şəkildə müalicə
edilib sağalmadıqları təqdirdə Vərəm və MDR Vərəmin dünyada yayılması təhlükəsini artırır.
Bölmə 15
Həbsxanalarda Vərəm və MDR Vərəm
• Səhifə 195
4.1. Həbsxanaların qapalı (və məcbur ) b r müh t olması lə bağlı meydana çıxan
problemlər
Vərəmin, xüsusilə də MDR Vərəmin müalicəsi müvafiq və tam müalicənin təmini üçün bir neçə tələbləri
nəzərdə tutur. Həbsxanalar isə “təhlükəsizlik” baxımından öz məhkumlarını qapalı şəraitdə saxlayan və
özünəməxsus bir çox tələbləri olan bir yerdir. Bu isə Vərəmin lazımi və effektli müalicəsinin təmin edilməsində
çətinlik yaradır.
4.1.1. Daxilolma skrininqi
Qeyd edildiyi kimi, əksər hallarda həbsxanaya daxil olarkən məhkumlar lazımi tibbi müayinədən keçmirlər.
Məhkumlarda Vərəm infeksiyası aşkarlanan zaman onların dərhal müalicəsinə başlanmalı və digər məhkumları
yoluxdurmamaq üçün ayrıca saxlanmalıdırlar. Həbsxanalarda isə məhkumları ayrı saxlamaq üçün xüsusi otaqların
olması problemə çevrilməməlidir. Yadda saxlamaq lazımdır ki, həbsxanaların əksəriyyəti izdihamlı olur. Bu fakt
və qeyri-müvafiq idarəçilik qaydaları müalicənin ilk aylarında (və ya hərdənbir tam ilk mərhələsində) yoluxucu
məhkumları ayırmağı qeyri-mümkün edir. Beləliklə də, vərəm çöpləri aşkarlanan məhkum digər məhkumlar
arasında bu xəstəliyi yaymaqda davam edə bilər.
Hətta elə hallar olur ki, yoluxucu məhkumların ayrı saxlanmasına şərait olsa belə bir çox həbsxanalarda
bu qaydanı tətbiq etmək mümkün olmur. Vərəmin geniş şəkildə yayıldığı ölkələrin öz həbsxana qaydalarını
saxlamaqda ciddi çətinlikləri var. Həbsxanada işləyən heyətin məvacibi aşağı olur. Çox vaxt gözətçilər kiçik bir
rüşvətə, bəzi hallarda hətta bir neçə siqaret almaqla məhkumların “məhdudiyyətsiz” olaraq həbsxana içərisində,
infeskiyalı kameralarda gəzməsinə icazə verirlər. Bu hallar bir daha sübut edir ki, Vərəm hallarını mümkün qədər
tez bir zamanda aşkarlamaq və bütün yoluxucu hallarını tez bir zamanda müalicə etməyə başlamaq lazımdır.
4.1.2. Vaxtaşırı diaqnozlar
Vərəmin, xüsusilə də MDR-Vərəmin lazımi şəkildə idarəedilməsi üçün vaxtaşırı müayinələr vacib
amillərdəndir. Əvvəlki bölmələrdə laboratoriyanın vacibliyi qeyd edilmişdi. Vərəmin müalicəsində dəqiq və
etibarlı şəkildə aparılmış bəlğəm mikroskopiyası və kultura nəticələri müəyyənləşdirilməlidir, bu MDR Vərəm
halları olan zaman isə daha mühüm əhəmiyyət kəsb edir. Həbsxanalarda laboratoriyaların işinin keyfiyyətinə
nəzarət, əlbəttə, MVP ilə birbaşa əlaqələndirilməlidir. Laborator nəticələrin aparılması və əldə edilməsinə
heç bir kənar müdaxilə edilməməlidir. Bəzi ölkələrdə bu sahədə aparılan təcrübələrdən məlum olmuşdur ki,
laboratoriyanın texniki işçilləri və hətta laboratoriya həkimləri bəlğəm nəticələrinin, və ya hətta DHT-nin
nəticələrinin “dəyişdirilməsinə” məcbur edilirlər. Beləliklə də əslinə Vərəm proqramına daxil edilməsinə ehtiyac
olmayan hansısa bir məhkum bu proqrama daxil edilmiş olur. Bu cür mənfi halların mümkün olmasını nəzərə
alaraq proramlardan lazımi nəticə almaq üçün bütün vacib laborator nəticələrin düzgün aparılması üçün ciddi
qaydalar tətbiq edilməlidir
13
.
Həbsxanalardakı digər problem isə məhkumların ailələri tərəfindən gətirilən dərmanların (yəni
“qaçaqmalçılıq yolu ilə”) qəbulu ilə özlərini müalicə etmələridir. Lazımi diqqətin çatışmaması və ya qeyri-müvafiq
tibbi xidmətin aparılması nəticəsində məhkumlar bu cür dərmanları qəbul edirlər. Beləliklə də, rezistent vərəm
yaranmağa başlayır. Vaxtaşırı diaqnozlar, monitorinqlər, müalicələr aparılsa bu, problemin aradan qalxmasına
yardım olar.
4.1.3. Müalicənin dayandırılması.
Vərəmin və MDR Vərəmin müalicəsi davamlı şəkildə ciddi nəzarət altında aparılmalıdır. Müalicənin
yarımçıq kəsilmə hallarına həbsxanalarda daha çox təsadüf olunur. Tibbi rejim xəstənin daha öncə qəbul etdiyi
dərmanlara göstərdiyi reaksiyaya və kliniki qiymətləndirməyə əsasən uyğunlaşdırılmalıdır. Həbsxanalarda bu
cür davamlılıq çox vaxt mümkün olmur. Həbsxana qaydalarına əsasən çox vaxt heç bir xəbərdarlıq etmədən
məhkumu əvvəlcədən hazırladığı qaçma planı və ya başqa bir səbəbdən bir həbsxanadan digərinə köçürürlər.
Tibbi heyət isə hətta bu müalicəyə qarşı diqqətli olsa da məhkum köçürülərkən məlumatlandırılmır. Bu isə
əlbəttəki, müalicənin dayandırılmasına gətirib çıxarır. Bu cür fasilələr müalicənin istənilən mərhələsində baş
Səhifə 196 • Multi Dərmanlara Rezistent Vərəm (MDR-Vərəm) üzrə kurs
verə bilər. Bu hallar xüsusilə vərəmin tüğyan etdiyi ölkələrə aiddir. Yalnız seçilmiş həbsxanalarda Vərəm üçün
müvafiq müalicəni təmin etmək imkanı olur. Digər həbsxanaya köçürülmə müalicənin dayandırılması və ya
ən pis hallarda qeyri-düzgün müalicəyə gətirib çıxarır. Həbsxanalarda əksər hallarda xəstələrin tibbi tarixçələri
köçürülmə zamanı xəstələrlə birlikdə göndərilmir.
Hətta DOTS və MVP ilə çox sıx əlaqəli şəkildə işləyən və nəzarət edilən həbsxanalarda da hüquqi səbəblərdən
(həbs müddətinin uzadılması üçün, davam edən istintaq səbəbindən və ya məhkəmə səbəblərindən) və ya cəza
səbəblərindən məhkumların köçürülməsi baş verir (məhkumlar qaydaları pozduqlarına görə daha sərt qayda –
qanunları olan həbsxanlara köçürülürlər). Bəzən isə məhkumların bir həbsxanadan digərinə köçürülməsi sadəcə
təhlükəsizlik baxımından həbsxanaların apardığı siyasət olur və hətta bu köçürülmə heç bir səbəb olmadan da baş verir.
Tibbi heyət həbsxana rəhbərliyini inandırmağa çalışmalıdır ki, Vərəmə qarşı müalicə alan məhkum
müalicə müddəti ərzində eyni yerdə qalmalıdır. Əgər bu mümkün olmazsa, onlar müalicənin digər həbsxanada
davam etdirilməsinə çalışmalı və sənədləri həmin həbsxanaya göndərməlidirlər.
Məhkumların bir həbsxanadan digərinə köçürülməsi zamanı müalicənin tamamlanması prosesini nəzarət
altında saxlamaq lazımdır. Əgər məhkumun müalicəsi başlandığı həbsxanada da tamamlanırsa Vərəmə nəzarət
proqramı o qədər mürəkkəb olmur. Həbsxana rəhbərliyi inandırılmalıdırlar ki, məhkumlar heç olmasa müalicənin
ilkin mərhələsində bir həbsxanadan digərinə köçürülməməlidir. Əgər vərəmli xəstə müalicənin ikinci (davam
edən) mərhələsində digər həbsxanaya köçürülürsə həmin həbsxanada bu müalicənin davam etdirilməsinə zəmanət
verilməlidir. Bu prinsiplərə xüsusilə MDR Vərəm təhlükəsi olan zaman daha ciddi şəkildə əməl edilməlidir..
10,11
4.1.4. Cəza kameraları
Müalicənin dayandırılması hətta eyni həbsxana daxilində də baş verə bilər və verir. Bir çox məhkumlar
həbsxana qaydalarına əməl etmədikcə cəza kameralarına göndərilirlər. Bu sahədə aparılan təcrübələr göstərmişdir
ki, müalicə bu cəzalandırma müddəti zamanı dayandırılır (cəza kameraları “təcrid edilmək” demək deyil, əksər
hallarda bu kameralar da məhkumlarla dolu olur). Həbsxana rəhbərliyi zəmanət verməlidirlər ki, müalicə hətta
cəza kameralarında da davam etdiriləcək.
Əlavə olaraq qeyd edilməlidir ki, vərəmə qarşı müalicə dayandırılanda, məhkumların özlərinin “qara
bazar”dan əldə etdikləri müxtəlif dərmanların qəbulu vəziyyəti daha da ağırlaşdıra bilər. Bu cür dərmanlar
lazımi müalicə rolunu oynamamaqdan əlavə, həm də aşağı keyfiyyətli və ya yararlılıq müddəti bitmiş ola bilər.
Müalicənin dayandırılması və qeyri-müvafiq dərmanlarla müalicə dərmanlara rezistent olan vərəm çöplərinin
əmələ gəlməsinə səbəb olur. MDR Vərəmin müalicəsinin başlanması qərarı alınanda sistemdəki bu cür problemlər
aradan qaldırılmalıdır. Tibbi heyətin tam nəzarəti altında olmayan hər hansı bir dərman vasitəsinin həbsxanaya
daxil olmasının qarşısını almaq üçün ciddi nəzarət sistemi tətbiq etmək lazımdır.
4.1.5. Təmasların tapılması
Həbsxanalarda Vərəm təmasının xəstəlik hallarının aşkarlanması üçün müvafiq sistem olmaya bilər. Tibbi
xidmətlər adətən düzgün və qənaətbəxş şəkildə yerinə yetirilmir. Orada elə bir sistem yoxdur ki, hər hansı spesifik
bir məhkum izlənsin və tibbi konsultasiyaya çağırılsın. Bir çox inkişaf edən ölkələrdəki həbsxanalarda, xüsusilə də
çox böyük sayda məhkumların cəmləşdiyi həbsxanalarda olduğu kimi, həbsxana daxilində məhkumun hərəkət
sxemi nəzarət altında olmur. Bu halda tibbi heyət üçün də bu və ya digər səbəbdən onlara müraciət etməyə meylli
olmayan hər hansı spesifik məhkumu tibbi baxımdan izləmək çətin olur. Bu məsələ MDR Vərəm halı olan zaman
xüsusilə nəzərə alınmalıdır. Çünki MDR Vərəmə yoluxmuş xəstənin bütün təmas nöqtələrini izləmək çox vacibdir.
4.1.6. Məhkum iyerarxiyası
Həbsxanada Vərəm proqramlarının həyata keçirilməsini çətinləşdirən digər məsələ əsasən inkişaf etməkdə
olan ölkələrə xas olan, lakin digər ölkələrdə də rast gəlinən “həbsxanadaxili iyerarxiyadır”. Bəzi məhkumlar
digərləri (aşağı təbəqədə olan və “bedolaqa” adlanan) ilə bir yerdə müalicə almaqdan imtina edə bilər. Həbsxanada
artıq mövcüd olan belə “ayrılmaları” nəzərə almadan tibbi heyətin tibbi göstərişlərə əsasən xəstələri ayırması qeyri-
mümkün ola bilər. Bu, nəticədə vərəmə yoluxmuş “Avtoritet” tək bir kamerada, “aşağı iyerarxiya”-ya aid digər
vərəmli xəstələr isə kiçik ölçülü bir otaqda sıx şəkildə qalmasına gətirib çıxara bilər
Bölmə 15
Həbsxanalarda Vərəm və MDR Vərəm
• Səhifə 197
Həbsxana xəstəxanasında ayrıca kameralar: “Avtoritet” digər məhkumlarla birgə qalmağa “razı
olmaya bilər”. “İkinci dərəcəli” məhkumlar da (burda
“bedolaqa” kimi qeyd olunub) özləri kameralara
yerləşdirilməlidirlər. Mühafizə heyəti həbsxanada əmin-amanlığı saxlamaq üçün daxili iyerarxiya qaydalarına
“hörmətlə” yanaşacaqlarından, tibbi heyət adətən xəstələri tibbi vəziyətlərinə görə bir-birindən ayırmaq
iqtidarında olmurlar.
4.1.7. Köçürülənlər – və ya yarımçıq müalicə almışlar?
Məhkumlar cəzalarını çəkib qurtardıqdan sonra həbsxananı tərk edirlər. Əgər onlar Vərəm müalicəsi
altındadırlarsa, müalicələrini mülki sektorda davam etdirməlidirlər və yaxşı olar ki, MVP-ın nəzarəti altında olsun.
Lakin məhkumlar üçün Vərəmin çox geniş yayıldığı ölkələrdə bu cür müalicə davamiyyəti mümkün olmur. Bəzi
hallarda isə azad olan məhkumlar yalnış ad və ünvanlardan istifadə edirlər və ya onların heç ev ünvanları olmur.
Azad olan məhkumların əksəriyyəti səfalət içində yaşayır və tibbi müayinədən keçmək üçün, müalicə üçün harasa
getməyə cüzi miqdarda pulları belə olmur. Buna görə də azad olan məhkumlar “köçürülənlər”-dən çox “yarımçıq
müalicə almışlar”-a çevrilirlər. Çünki onlar həbsxananı tərk etdikdən sonra müalcələrini davam etdirə bilmirlər.
Müalicəni birbaşa kəsmək (xüsusilə ikinici mərhələdə) pərakəndə dərman qəbulundan daha az zərərlidir. Maliyyə
imkanları olan bəzi məhkumlar “müalicə”lərini öz hesablarına davam etdirmək qərarına gələ bilər və bu da bizə
aydın olan nəticəyə gətirib çıxaracaq. Vərəm dərmanlarının azad satışda olduğu ölkələrdə kifayət qədər pulu
Dostları ilə paylaş: |