Mohiyati va motivatsiya funktsiyalari
Boshqaruv samarali bo'lishi uchun tashkilot xodimlari ulardan talab
qilinadigan narsani qilishni xohlashlari kerak. Axir, odamni yaxshi qilishning
yagona usuli, uni xohlaganini qilish uchun qilishdir. Motivatsiyaning mohiyati
xodimlarni jalb qilishdir.
Xodimning manfaati yoki uning motivatsiyasi, uning unumdorligi
to'g'ridan-to'g'ri bog'liq, shuningdek, ular ishlaydigan bo'linmalar va ular
ishlaydigan butun tashkilotning samaradorligi. Motivatsiya yordamida ko'p
muammolarni hal qilishingiz mumkin: rejalashtirish, tashkillashtirish,
boshqarishning xatolari. Ammo zaif motivatsiya to'ldirish qiyin. Shuning
uchun bu boshqaruvning eng muhim funktsiyasi.
Motivatsiya - Bu o'zini va boshqalarni tashkilotning shaxsiy maqsadlari
yoki maqsadlariga erishish uchun harakatlarga choralar ko'rish jarayoni.
Mehnatni rag'batlantirish va taqsimlash
Motivatsiya zarurati bu jarayonda mehnat taqsimotining bevosita
natijasidir. qo'shma faoliyat.
Ayrim mahsulotni yaratish uchun individual tadbirda uning yakuniy
natijalari shaxsga etarlicha rag'bat bo'lib xizmat qiladi. Keyin motivatsiya
uchun biron bir ehtiyoj yo'q. Samarali bo'lish uchun birgalikda ishlashda
odatda mehnat taqsimotiga asoslanadi. Bunday holda, yakuniy natijani ishlab
chiqaruvchidan ajratib oling. Bunday tadbirlarning har bir ishtirokchisi
"qisman" xodimga aylanadi. Shu sababli, yakka tartibda ishlab chiqarishda
bo'lgani kabi, yakuniy natijaga e'tibor qaratish. U qo'shma tadbirlarda o'z
mahsulotini o'z ehtiyojlarini qondirish vositasi sifatida qabul qilmaslik uchun
qatnashadi, lekin boshqa sabablarga ko'ra.
Shunday qilib, ishchilar, masalan, kokso kimyoviy ishlab chiqarish
kimyoviy mahsulotni iste'mol qilmaydi. Bu shaxsiy foydalanish uchun
mo'ljallanmagan va mikr etmaydi. Ammo bu ishchilar faoliyatini amalga
oshirish uchun "qisman" xodimi sifatida qabul qilishlari mumkin. Bunday
tizim "qisman" xodimning mehnatini, uning rag'batlantirishini, shuning uchun
uni amal qilish, adolat va samaradorligi tamoyillariga asoslanishi kerak.
Keyin u aslida tashkilot xodimi Mehnat bo'linishi va majburiyatlarning
tegishli taqsimoti doirasida bajaradigan ishlarni bajarish uchun tashkilot
xodimini rag'batlantirishi mumkin. Tizimning samaradorligi darajasi, uning
ravshanligi darajasi, xodim tomonidan tushuniladimi yoki tegishli
imkoniyatlar deb topilib, bu xodimni rag'batlantiradimi yoki yo'qmi deb tan
olinadi.
Motivatsiya tizimlarini yaratishning dastlabki printsiplari quyidagilardan
iborat:
Motivatsiya tizimining yo'nalishi xodimning individual ehtiyojlari
bo'yicha emas (ko'pincha moddiy ehtiyojlarga e'tibor qarating), ammo
umuman, i.e. Unga xos bo'lgan barcha turdagi turdagi turlar va ehtiyojlar
turlari hisobga olinadi;
Har bir ijrochining umumiy natijaga, shuningdek xodim haqini, shuningdek,
xodimning ish haqini va uning hissasiga mutanosib ravishda aniq ta'rif va
buxgalteriya hisobi.
Birinchi tamoyilni hisobga olish shaxsiy tarkibni tushunishni talab qiladi;
Ikkinchi - bilim va ko'nikmalarni tashkil etish uchun vositalardan foydalaning.
Shuning uchun, menejmentning boshqa funktsiyalariga nisbatan ko'proq
narsani rag'batlantirish, iqtisodiyotga ham, psixologiyaga ham tegishli.
Shunga ko'ra, u bilan ishlaydiganlarga kengroq tayyorgarlik kerak.
Kompaniyaning
qanchalik
muvaffaqiyatli
bo'lishidan,
unda
mehnat
unumdorligi, bozorda yangi mahsulotlar, yangi mahsulotlar yaratish, bu ichki
mojarolar, ishda, ishda va hatto kompaniyaning qulashi .
Uni qo'zg'atish uchun siz belgilangan printsiplarga javob beradigan tizim
yaratishingiz kerak.
Ko'pincha, motivatsiya tizimini shakllantirishda, asosiy e'tibor nomoddiy
sabablarga ko'ra moddiy sabablar va imtiyozlarni rivojlantirishga qaratilgan.
Bunday tizim biron bir ta'sir ko'rsatishi mumkin, ammo uzoq emas. Bundan
tashqari, agar u ishni bajarmaganligi sababli, masalan, ishdan bo'shatish uchun
jazodan qo'rqish bilan birlashtirilsa.
Amaliyot shuni ko'rsatadiki, foydalangan tizimlar va foydalanadigan
tizimlar tomonidan berilgan nomoddiy rag'batlantirish, qiziqish va
ehtiyojlarning xilma-xilligini hisobga oling.
Motivatsiya tizimi shakllanish tarixida, XX asr boshlarida ushbu
yo'nalishdagi birinchi qadamlar amalga oshirildi. Keyin muassislar "maktab
ilmiy bo'lim"Men katta maosh uchun pul to'lay olmasligimizni angladim va
ularni ochlik arafasida ularni majburlashimiz uchun. hissa. Natijada mehnat
unumdorligi oshdi, kuchayadi. Ixtisoslashuv va standartlashtirish jarayoni,
ishlab chiqarish samaradorligini oshiradi.
Mamlakatimizda
xodimlarning
motivatsiyasining
motivatsiyasi
muammosi har doim an'anaviy ravishda e'tibor qaratgan, ammo shu bilan
birga u ikki tomonlama qarama-qarshi shartlardan kelib chiqqan.
E.I. Kommarov va N.A. Zaxanxkinning ta'kidlashicha, ko'p narsa ma'lum bir
shaxsga va unda ichki va tashqi motivatsiyaning nisbati va ishchilar sonini
motivatsiyaga nisbatan ajratish bilan bog'liq. Birinchi tur, ularning tasnifida
"o'ta" sifatida belgilanadi, chunki u ichki motivatsiya ustunlik qiladi va uning
ishini
baholash
va
to'lash
darajasiga
nisbatan
sezgirroqdir
.
Ikkinchi turdagi ishchi turi, u tashqi motivatsiyalar ustki motivatsiyalar
ustunlik qilish, rag'batlantirish tizimiga nisbatan kamroq ahamiyatga ega
ekanligi bilan ajralib turadi, chunki u bajarilgan ish tarkibiga katta ahamiyat
beradi. U uchun juda qiziqarli ish kuchli rag'batlantiruvchi. Ammo, E.I.
Kommarov va N.A. ZDANKIN ma'lum tavsiyalar bermadi, bu ikki turdagi va
ta'sir qilish usullarini qanday aniqlash mumkinligini qanday ajratib turdi.
Moddiy motivatsiya. Katta sanoat korxonalari xodimlari an'anaviy
ravishda eng yuqori ish haqini olmaydilar, ammo "zavod quvurini" ushlab
turishni davom ettirmoqdalar, ular fikriga ko'ra olish barqarorligini
ta'minlaydilar ish haqiO'tgan "bo'ronlar va bo'ronlar" ni ichki iqtisodiyotda
hisobga olgan holda, ko'pchilik uchun juda muhim omil bo'lmoqda.
Motivatsiya — bu odamlar va boshqa hayvonlarning maʼlum bir vaqtda
xatti-harakatni boshlashi, davom ettirishi yoki toʻxtatishi sababi. Motivatsion
holatlar odatda agent ichida harakat qiluvchi, maqsadga yoʻnaltirilgan xatti-
harakatlarga moyillikni yaratadigan kuchlar sifatida tushuniladi
"Motivatsiya" odatda odamlar yoki hayvonlarning maʼlum bir vaqtda
maʼlum bir xatti-harakatni boshlashi, davom ettirishi yoki tugatishini
tushuntiradigan narsa sifatida aniqlanadi. [2] [3] [4] [5] Motivatsion holatlar
turli darajadagi kuchlarda boʻladi. Daraja qanchalik baland boʻlsa, davlatning
xulq-atvorga taʼsiri shunchalik yuqori boʻladi. [6] Bu koʻpincha maqsadli
xatti-harakatlarga olib keladigan agentning ichidan harakat qiladigan kuchlar
bilan bogʻliq. [3] [7] Motivatsiyani ichki kuchlar nuqtai nazaridan aniqlash
bilan bogʻliq muammolardan biri shundaki, ularni oʻlchash juda qiyin,
shuning uchun empirik fikrlaydigan nazariyotchilar koʻpincha kuzatiladigan
xatti-harakatlar bilan chambarchas bogʻliq boʻlgan taʼriflarni
Afzalkoʻradilar. [8] [7] Yondashuvlardan
biri motivatsiyani hayvon xatti-
harakatlarining moslashuvchanligi nuqtai nazaridan aniqlashdir. Bu
moslashuvchanlik maqsadga yoʻnaltirilgan xatti-harakatlarni oʻz ichiga oladi,
bu hayvon yangi tajribalar orqali oʻrganganida oʻzgaradi. [9] Masalan,
kalamushlar ochlikni qondirish uchun murakkab labirintlardan oʻtishni
oʻrganishlari mumkin. Boshqa tomondan, chivinlarning ovqatlanish harakati
bu maʼnoda moslashuvchan emas. Shu nuqtai nazardan, biz kalamushlarga
emas,
balki
pashshalarga
motivatsion
holatni
belgilashimiz
mumkin. [9] Ammo moslashuvchan xatti-harakatlarsiz motivatsiya holatlari
borligi taʼkidlangan. Toʻliq falaj boʻlgan odam, masalan, xatti-harakatlar bilan
shugʻullana olmasa ham, motivatsiyaga ega boʻlishi mumkin. Bu shuni
anglatadiki, moslashuvchanlik hali ham etarli motivatsiya belgisi boʻlishi
mumkin, ammo zaruriy emas. [9] Baʼzi taʼriflar inson va hayvonlarning
motivatsiyasi oʻrtasidagi uzluksizlikni taʼkidlaydi, boshqalari esa bu ikkisi
oʻrtasidagi aniq farqni koʻrsatadi. Bunga koʻpincha inson agentlari sabablarga
koʻra harakat qiladilar va hayvonlar oʻzlarining eng kuchli xohishlariga
ergashsa, oʻzlarini oʻzlari hosil qilgan niyatlarga bagʻishlaydilar, degan fikrga
asoslanadi. [10] [7] Kauzalistik taʼriflar motivatsiya va natijada paydo
boʻladigan xatti-harakatlar oʻrtasidagi sababiy bogʻliqlikni taʼkidlaydi. Boshqa
tomondan, sababchi boʻlmagan taʼriflar motivatsiya xatti-harakatni sababiy
boʻlmagan tarzda tushuntiradi.
ularga bildiradigan hissiy munosabatlarimizni bildiruvchi sifatlarimiz
bo’lib, ular ayni vaziyatlardagi real xolatlarimizdan va ularning ongimizda aks
etishidan kelib chiqadi.
Demak, individual sifatlar bizning ongli hayotimizning ajralmas qismi,
idrokimiz, xotiramiz va fikrlarimz yo’naltirilgan muhim predmet ekan.
Chunki aynan ular bizning turli faoliyatlarni amalga oshirish va ishlarni
bajarishdagi individual uslubimizga bevosita aloqador. Kimdir juda chaqqon,
tez ish qiladi, lekin sifatsiz. Kimdir juda yaxshi qoyilmaqom ish qiladi, lekin
juda sekin, kimdir ishga yuzaki qarab, nomiga uni bajarsa, boshqa bir odam
unga butun vujudi va e’tiqodi bilan munosabatda bo’lib, tinimsiz izlanadi va
jamiyat uchun manfaat qidiradi. Shuning uchun ham individuallikning faoliyat
va muloqotdagi samarasini inobatga olib, eng muhim individual-psixologik
xususiyatlarni alohida o’rganamiz.
Shaxs iqtidori va qobiliyatlar diagnostikasi. Odamlarning o’quv, mehnat va
ijodiy faoliyatidagi o’ziga xoslikni tushuntirish uchun psixologiya fani
birinchi navbatda qobiliyatlar va iqtidor masalasiga murojaat qiladi. Chunki
qobiliyatli odamdan avvalo jamiyat manfaatdor, qolaversa, o’sha insonning
o’zi ham qilgan har bir harakatidan o’zi uchun naf ko’radi.
Qobiliyatlar muammosi eng avvalo inson aqlu-zakovatining sifati, undagi
malaka, ko’nikma va bilimlarning borligi masalasi bilan bog’liq. Ayniqsa,
biror kasbning egasi bo’lish istagidagi har bir yoshning aqli va intellektual
salohiyati uning malakali mutaxassis bo’lib yetishishini kafolatlagani uchun
ham psixologiyada ko’proq qobiliyat tushunchasi aql zakovat tushunchasi
bilan bog’lab o’rganiladi. har bir normal odam o’zining aqlli bo’lishini
xohlaydi, «Men aqlliman» demasa-da, qilgan barcha ishlari, gapirgan gapi,
yuritgan mulohazasi bilan aynan shu sifat bilan odamlar uni maqtashlarini
xohlaydi. «Aqlsiz, nodon» degan sifat esa har qanday odamni, xattoki, yosh
bolani ham hafa qiladi. Yana shu narsa xarakterliki, ayniqsa, bizning sharq
xalqlarida biror kimsaga nisbatan «o’ta aqlli» yoki «o’ta nodon» iboralari ham
ishlatilmaydi, biz bu xususiyatlarni o’rtacha tasniflar doirasida ishlatamiz:
«Falonchining o’g’li anchagina aqlli bo’libdi, narigining farzandi esa biroz
nodon bo’lib, ota-onasini kuydirayotgan emish» degan iboralar aslida
«aqllilik» kategoriyasi insonning yuragiga yaqin eng nozik sifatlariga
aloqadorligini bildiradi.
Ilm-fandagi an’analar shundayki, aql va idrok masalasi, odamning intellektiga
bog’liq sifatlar juda ko’plab tadqiqotlar obyekti bo’lgan. Olimlar
qobiliyatlarning rivojlanish mexanizmlari, ularning psixologik tarkibi va
tizimini aniqlashga, ishonchli metodikalar yaratib, har bir kishining aqli
sifatiga aloqador bo’lgan ko’rsatgichni o’lchashga uringanlar. Ko’pchilik
olimlar odam intellektida uning verbal (ya’ni so’zlarda ifodalanadigan),
miqdoriy (sonlarda ifodalanadigan), fazoviy ko’rsatgichlarni aniqlab, ularga
yana mantiq, xotira va hayol jarayonlari bilan bog’liq jihatlarni ham
qo’shganlar.
Ch. Spirmen faktorial analiz metodi yordamida yuqorida sanab o’tilgan
ko’rsatgichlar o’rtasida bog’liqlik borligini isbot qilib, aqlning haqiqatan ham
murakkab tuzilmaga ega bo’lgan psixik xususiyat ekanligini ko’rsatdi. Boshqa
bir olim Dj. Gilford esa aqlni bir qator aqliy operasiyalar (analiz, sintez,
taqqoslash,
mavhumlashtirish,
umumlashtirish,
sistemaga
solish,
klassifikasiya qilish) natijasida namoyon bo’ladigan xususiyat sifatida
o’rganishni taklif etgan. Bu olimlar aql so’zidan ko’ra intellekt so’zini ko’proq
ishlatib, bu so’zning o’ziga xos talqini borligiga e’tiborni qaratganlar. Chunki
ularning fikricha, intellektual potensialga ega bo’lgan shaxsnigina qobiliyatli,
deb atash mumkin. Intellektual potensial esa bir tomondan hayotdagi barcha
jarayonlarga, boshqa tomondan — shaxsga bevosita aloqador tushuncha
sifatida qaralgan va uning ahamiyati shundaki, u borliqni va bo’ladigan
xodisalarni oldindan bashorat qilishga imkon beradi. Shu o’rinda «intellekt»
so’zining lug’aviy ma’nosini tushunib olaylik. Intellekt — lotincha so’z —
intellectus — tushunish, bilish va shug’ullansa, va undan qoniqish olib,
qobiliyatini o’stirishga imkoniyat topib, yutuqlarga erishsa, biz
uni iqtidorli deymiz.
Iqtidor-insonning
o’z xatti-harakatlari, bilimlari,
imkoniyatlari, malakalariga nisbatan subyektiv munosabatidir. Iqtidorli odam
genial yoki talantli bo’lmasligi mumkin, lekin u har qanday ishda mardlik,
chidamlilik, o’z-o’zini boshqara olish, tashabbuskorlik kabi fazilatlarga ega
bo’lib, o’zlari shug’ullanayotgan ishni bajonidil, sitqidildan bajaradi. Ular ana
shunday harakatlari bilan ba’zi o’ta iste’dodli, lekin kamxarakat kishilardan
ko’ra jamiyatga ko’proq foyda keltiradi. Iqtidorli insonda iste’dod sohibi
bo’lish imkoniyati bor, zero iste’dod — har tomonlama rivojlangan, nihoyatda
kuchli va takrorlanmas qobiliyatdir. U tinimsiz mehnat, o’z qobiliyatini
takomillashtirib borish yo’lida barcha qiyinchiliklarni yengish va irodasi,
butun imkoniyatlarini safarbar qilish natijasida qo’lga kiritiladi.
Qobiliyatlarning psixologikstrukturasi.
Qobiliyatlaravvalombor umumiy va maxsus turlarga bo’linadi va har
birining o’z psixologik tizimi va tuzilishi bo’ladi. Shaxsning umumiy
qobiliyatlari undagi shunday individual sifatlar majmuiki, ular odamga bir
qancha faoliyat sohasida ham muvaffaqiyatli faoliyat ko’rsatish va natijalarga
erishishga imkon beradi. Masalan, texnika oliy o’quv yurtining talabasi ham
ijtimoiy-gumanitar, ham aniq fanlar, ham texnika fanlari sohasidagi bilimlarni
o’zlashtira oladi. Bunda unga umumiy bilimdonlik, nutq qobiliyatlari,
tirishqoqlik, chidam, qiziquvchanlik kabi qator sifatlar yordam beradi.
Maxsus qobiliyatlar esa ma’lum bir sohada yutuqlarga erishish, yuqori
ko’rsatgichlar berishga imkon beruvchi sifatlarni o’z ichiga oladi. Masalan,
sport sohasi bilan buxgalterlik hisob-kitobi bo’yicha ishlayotgan ikki kishida
o’ziga xos maxsus qobiliyatlar bo’lmasa bo’lmaydi.
Har bir qobiliyat o’zining tizimiga ega. Masalan, matematik qobiliyatni
oladigan bo’lsak, uning tarkibiga umumlashtirish malakalari, aqliy
jarayonlarning egiluvchanligi, mavhum tafakkur qila olish kabi qator
xususiyatlar kiradi. Adabiy qobiliyatlarga ulardan farqli, ijodiy hayol va
tafakkur, xotiradagi yorqin va ko’rgazmali obrazlar, estetik xislar, tilni
mukammal bilishga layoqat; pedagogik qobiliyatlarga esa — pedagogik odob,
kuzatuvchanlik, bolalarni sevish, bilimlarni o’zgalarga berishga ehtiyoj kabi
qator individual xossalar kiradi. Xuddi shunga o’xshash qolgan barcha
qobiliyatlarni ham zarur sifatlar tizimida tahlil qilish mumkin va bu katta
tarbiyaviy ahamiyatga ega bo’ladi.
Inson o‘ta murakkab mavjudot sifatida cheksiz murakkab dunyoda,
aniqrog‘i, ko‘plab dunyolarda yashaydi, ularning ichidan zamonimizning
mashhur faylasuflaridan biri Yurgen Xabermas asosiylari sifatida uch
dunyoni: tashqi dunyo, ijtimoiy dunyo («bizning olam»), ichki dunyo
(«mening olamim», individuallik va betakrorlilik «mening mavjudligimning»
betakrorligi) ajratishni taklif etdi.
Tashqi dunyo – bu insonning tabiat qonunlarini bilishda va ularni o‘z
maqsadlarida tabiatni qayta tuzish uchun qo‘llashda egallaydigan tabiat olami.
Bu fan, texnika, amaliyot olamidir. Bu barcha narsa isbot talab etuvchi
maqsadga muvofiq faoliyat olamidir.
Ijtimoiy dunyo – bu insonni dunyoga kiritishning asosiy vositasi jismli
faoliyat bo‘lgan olam. Insonni atrofdagi olamga va o‘ziga nisbatan
munosabatlarining rang-barangligida tushunish, faolligining manbalarini
topish va yo‘nalishini anglash uchun insonning olamda tutgan o‘rnini aniqlab
olish zarur. Insonga shaxs sifatida yondoshish, avvalambor, insonga jamiyat
tuzilishida tutgan o‘rni bilan aniqlanuvchi jamiyatning birligi sifatida qarash
bilan bog‘liqdir. Insonni biologik organizm, tur birligi sifatida hayvondan farq
qiluvchi tub negizli belgisi jamiyatga tegishlilik, ijtimoiylik hisoblanadi.
Bundan kelib chiqadiki, shaxsni o‘rganishda dastlabki holat bo‘lib uning
jamiyatdagi o‘rni, ijtimoiy munosabatlar tizimiga kiritilganligi xizmat qiladi .
Bizlar esa R.S. Nemov tomonidan shaxsga berilgan ta’rifni qo‘llaymiz:
«Shaxs – bu ijtimoiy asoslangan, ijtimoiy tabiatga ega bo‘lgan aloqalar va
munosabatlarda namoyon bo‘ladigan, barqaror, odamning o‘zi va atrofidagilar
uchun ahamiyatli bo‘lgan ahloqiy harakatlarni belgilab beruvchi o‘zining
psixologik xususiyatlari tizimidagi inson».
Shunday qilib, inson, birinchidan, tirik tabiat vakili, biologik ob’ekt
sifatida, ikkinchidan, ongli faoliyat sub’ekti sifatida va, uchinchidan, ijtimoiy
mavjudot sifatida o‘rganilishi mumkin, bu uch darajaning yaxlit uyushmaga
birlashishi insonning yig‘indi xususiyatlarini – uning
individualligini shakllantiradi. [2]
Individuallik – bu ma’lum insonning, uning noyobligi, betakrorligi nuqtai
nazaridan o‘ziga xos bo‘lgan ruhiy, fiziologik va ijtimoiy xususiyatlar
yig‘indisi.
Individuallik – bu ko‘rib chiqilgan tushunchalar ichida mazmuniga ko‘ra
eng tor tushuncha hisoblanadi. U o‘zida insonning boshqa odamlardan farq
qiluvchi o‘ziga xos va shaxsiy xossalarini jamlaydi. Individuallik turli
xildagi tajriba, bilimlar, fikrlardagi tafovutlar, xarakter va temperamentlardagi
farqlar, o‘zimiz isbotlaydigan, tasdiqlaydigan o‘ziga xos xususiyatlarimizda
namoyon bo‘ladi.Motivlar,temperament,xarakter, layoqatlar –
individuallikning asosiy ko‘rsatkichlari.
«Individuallik» tushunchasi
individning faqat o‘ziga xos ruhiy xususiyatlarini emas,
balki morfofiziologik (bo‘y
o‘lchami, tana
tuzilishi, yuz
tuzilishi
va
h.k.) xususiyatlarini ham aks ettiradi.
Individuallik – o‘z mohiyatiga ko‘ra, boshqalar tomonidan kuzatilishi
mumkin bo‘lgan, tashqarida joylashgan narsa. Faqat boshqalar bir odamning
boshqasidan farqini, ya’ni, uning individualligini aytib berishi mumkin.[2][3]
Individualism giving priority to one's own goals over group goals and
defining one's identity in terms of personal attributes rather than group
identifications.
Shunday qilib, bizlar ko‘rib chiqqan «odam,
individ, shaxs va individuallik» tushunchalari hajmiga ko‘ra turlichadir. Bular
orasida keng ma’no kasb etib, boshqa tushunchalarni ham o‘zida jo etadigan
tushuncha «inson» atamasidir, eng tor atama esa – «individuallik» tushunchasi.
2. Temperament. ONF tiplari xususiyatlari, nazariyalari.
Temperament muammosiga bo‘lgan qiziqish 2,5 ming yil avval paydo
bo‘lgan. Bu qiziqishning paydo bo‘lishiga organizm biologik va fiologik
tuzilish va rivojlanishi xususiyatlari, shuningdek, ijtimoiy rivojlanish, ijtimoiy
aloqalar va munosabatlarning takrorlanmasligi xususiyatlari asosidagi
individual farqlarning mavjudligi sabab bo‘ldi. Temperament shaxsning
biologik jihatdan shartlangan tuzilmalariga kiradi. Temperament odamlar
o‘rtasida, shuningdek, hissiyotlar, hissiy taassurotlilik, harakatlarning maromi
va jadalligi, va boshqa bir qator dinamikaga ega bo‘lgan xususiyatlardagi
ko‘plab psixik farqlarning mavjudligini belgilab beradi.
Hozirgi kunda temperamentni tadqiq etishga doir ko‘plab yondoshuvlar
mavjud. Lekin bu yondoshuvlarning xilma-xilligiga qaramay, ko‘pchilik
tadqiqotchilarning tan olishiga ko‘ra, temperament – bu shaxsning ijtimoiy
mavjudot sifatida shakllanadigan biologik ustqurma, temperament asosidagi
shaxs xossalari esa barqaror va davomli bo‘lib hisoblanadi.
B.M. Teplov temperamentga quyidagicha ta’rif beradi: «Temperament
deb, ayni bir odam uchun xos bo‘lgan emotsional qo‘zg‘auvchanlik, ya’ni, bir
tomondan, hislar paydo bo‘lishining tezligi, va ikkinchi tomondan, ularning
kuchi bilan bog‘liq bo‘lgan psixik xususiyatlarning yig‘indisiga aytiladi».
|