14
ham yodga olishsin. Men ham baxtiyor bo‘lishni juda xohlashimni yetkazing,
boshqa hech narsa istamayman, – dedi to‘ti.
Savdogar yo‘lga tushdi. Kecha-kunduz yurib, nihoyat, Hindistonga yetib bor
-
di.
Yo‘lda
qoyalik
larda qo‘nib turgan bir necha to‘tini ko‘rdi. Otini
to‘xtatib
,
ularga:
– Men
falon
mamlakatdan falonchiman.
Tijorat
uchun bu yerlarga keldim.
Mening bir to‘tiqushim bor. Sizlarga salom aytdi va
bunday
deyishimni tayinladi, –
deya to‘tisining gaplarini
yetkazdi
. Savdogar so‘zlarini tugatar-tugatmas, to‘tilar
titrashdi,
nafas
i qaytib o‘lib qolishdi. Savdogar aytgan so‘zlariga pushaymon
bo‘ldi. „Men nima qilib qo‘ydim?! Bechora qushlarning o‘limiga
sababchi
bo‘ldim. Hoynahoy, bular
bechora qushimning yaqinlari, yor-
do‘st
lari bo‘lsa
kerak“, – deb o‘yladi.
Oradan ancha
vaqt
o‘tib, savdogar
savdo-sotiq
ni tugatdi va yurtiga qayt di.
Uyiga
tashrif buyurgan
mehmonlarga safar
taassurot
larini so‘zlab berdi. Ham
-
ma uy-uyiga tarqagach, to‘tiqush savdogardan so‘radi:
– Mening istaganimni yetkazdingmi? Hamjinslarim – to‘tilar to‘dasini
ko‘rdingmi? Nima degan, nima ko‘rgan bo‘lsang, ayt, meni
xursand
qil.
– Suyukli qushim, – dedi savdogar, – meni kechir, biroq gapirmaganim yax
-
shiroq deb o‘ylayman. Chunki hali ham bema’ni xabar yetkazib, yo‘l qo‘ygan
xatoyim
uchun ich-etimni yemoqdaman, kel, yaxshisi gapirmay qo‘ya qolay.
To‘ti holi joniga qo‘ymagach, savdogar istamaygina so‘zlay boshladi:
– Sen
aytgan joyga borib, do‘stlaring bo‘lmish to‘tilarni ko‘rdim. Ayt-
gan so‘zlaringni va salomingni yetkazdim. Ammo ular bu xabarga
Dostları ilə paylaş: 
