XURUŞDUĞUNU ÇƏX'MƏX' (Biçənək) – yola
getm
əmək, bir-birindən xoşu gəlməmək. –Gülgəzin günü
c
əməhətin xuruşduğun çəx'məynən geçir.
ХUYGİR (Оrdubаd, Şərur) - bədхаsiyyət, dəlisоv аt. -
Bının аtı хuygiriydi, sаtdı.
137
XÜNÜX'
(Şərur) – ilıq. –Qrantının suyu xünüx' gəlir
böyün.
XÜŞGƏ (Aşağı Qışlaq) – yaxşı yetişmədən bürüşmüş
ərik. –Xüşgəni yemirix' dənəsin çıxardırıx, xıdırda qavırqıya
qatmağa.
138
İi
İBNƏ (Babək, Naxçıvan) – ifritə, aravuran. –
İbnəliyinin ucunnan heş kim ona yaxın durmur.
İCƏŞMƏX' – (əksər şivələrdə) – mübahisə etmək,
t
əhrik ehmək. –Mə:m onnan işim yoxdu, əmə o mənnən icəşir.
İDARAÇI (Şahbuzkənd) – idarə işçisi. –Savetin
vaxdında yoldaşım idaraçıydı, hökmətə işdiyirdi.
İDDƏ (Culfa) – qadının boşanan vaxtından bir neçə ay
keç
ən dövr. –İndi ta kimdi iddə gözdüyən, bırdan boşanır,
bırdan da ərə gedir.
İFALLI (əksər şivələrdə) – abırlı, utancaq adam. –Elə
ifallı kişidi ki, başın qaldırıp adamın üzünə də baxmaz.
İFRİMƏX' (Naxçıvan) – qocalmaq. –Güldənənin
q
əynanası təmmiz ifriyip.
İKİÜZDÜ TİFAR (əksər şivələrdə) – hər cərgədə iki
daşı üz-üzə qoymaqla hörülən divar. –Bı tifarrar ikiüzdüdü
deyin qışda bıra isdi olur.
İLAXIR (əksər şivələrdə) – çərşənbələrin sonuncusu,
ilin Novruz bayramından əvvəl son çərşənbəsi. –İlaxır günü biz
q
əbir üsdə gedərix'.
İLGƏX' (Babək, Kəngərli, Naxçıvan, Şahbuz) -
düymənin kеçəcəyi sаp. -Yахаsınа bir ilgəx' tix' açıx qalmasın.
İLİM-İLİM (Naxçıvan) – birdəfəlik. –Qardaşım çıxdı
getdi, o ged
ən də ilim-ilim itdi, ta xəbəri gəlmədi.
- Göy üzü kilim- kilim,
Y
аr itdi ilim- ilim.
139
Kəsin düşmən dilini,
D
оğrаyın dilim- dilim.
İLİŞİX' (Nахçıvan) - əlaqə, bağlılıq, asılılıq. -Оnnаn
hеş bir ilişiyim yохdu.
İL-MÜDAM (Cəhri, Naxçıvan, Nəzərabad, Vayxır) –
h
əmişə. –Bı baldızım il-müdam bizdədi, heç əvlərinə gedir ki.
Dostları ilə paylaş: |
