Naxçivan dialekt və ŞİVƏLƏRİNİn lüĞƏTİ

KƏRÖYÜZ (əksər şivələrdə) – yabanı bitki. 
KƏSALƏT  (Naxçıvan)  –  yorğunluq,  süstlük.  –Birdən 
el
ə bil kəsalət basdı məni. 
KƏSƏ (Naxçıvan, Nehrəm) - yaxın yol, qısa yol. –Kəsə 
yolnan gets
ən qaş qaralmamış çatarsan. 
KƏSƏMƏT  (Hacıvar)  –  hədə-qorxu, qorxutmaq. -
Bаlаm, sə: yаmаn kəsəmət kəsirdi. 
KƏSƏR  (Yurdçu)  –  qayçı.  –Nənəm qəçiyə  həməşə 
k
əsər diyərdi. 
KƏSƏRRİ  (Nахçıvan)  -  kəsən,  iti,  ötkəm  söz.  -Оnun 
bir kəsərri sözü kəndə bəsdi. 
KƏSSƏX' (əksər şivələrdə) – bərkimiş torpaq parçası. 
–Bizd
ə  diyəllər  ki,  yağış  yağanda  noolar,  kəssəx' dəyirsən ki, 
isdanasan.