RƏVƏND (Ordubad) – yabanı bitki.
RİŞBABA (Sədərək, Şahbuz) – üzüm novü.
RÜFTƏNƏ (Nusnus)//RƏFƏTƏ//İRƏFƏTƏ (Babək,
Culfa, Şahbuz, Şərur)//RİFDƏNƏ (Vənənd) – təndirə çörək
yapmaq üçün cavan
budaqlardan toxunmuş və üstünə parça
ç
əkilmiş alət. –Rüftənə əppəx' yapandı.
RÜKƏM (Ordubad) – zökəm. –Elə rükəm olmuşdum,
h
ələ düzəlməmişəm.
228
Ss SAĞANAX (Kırna) - ələyin kənarının dairəvi taxta
hiss
əsi. –Sağanax sındı qaldı əlimdə.
SAĞIR MAL (Dəmirçi, Milax) – sahibsiz qalan əşya. –
Bir şeyin yiyəsi olmur ha, odu sağır mal.
SАHАBİ (Sədərək) – üzüm növü. –Sаhаbi qızаrıbdı.
SAJAYAĞI//SACƏYAĞI (Şahbuz) – üstünə sac
qoymaq üçün d
əmir. –Sacayağını sacın altda qoyullar.
SAKKAT (Ərəzin) – bədxasiyyət, tərs adam. –Əli kişi
sakkat adamdı.
SАQQАBА (Оrdubаd) – yаy fəslində suyu sərin
sахlаmаq üçün qаzılmış quyu. –Bizim həyətdəki sаqqаbа çох
dərindi.
Sabirabad şivələrində də bu söz quyu mənasında işlənir
(3, s.416).
SAQQAR AT (Şahbuz) – başı ağ zolaqlı at. –Saqqar at
qardaşımındı.
SAQQAR QOYUN (Culfa, Şahbuz) – başında ağ tükü
olan qoyun. –Familin sürüsü x
əlis saqqar qoyundu.
SАL (Babək, Culfa, Оrdubаd) – qəbir üstünə qоyulаn
bаş dаşı. –Аtаmın qəbrinə sаl qоyməmişəm.
SALAVATDAMAX (Naxçıvan) – bir şeyi bol su ilə
yumaq. –Sofudu, yuyannan sora neç
ə sahat da salavatdıyır
suyun altda.
SALBƏND (Ordubad) – daş döşənmiş küçə. –İndi
229
