Naxçivan dialekt və ŞİVƏLƏRİNİn lüĞƏTİ

ÜRKÜTMƏX'//ÖRKÜTMƏX' (Ordubad) – qorxudub 
qaçırmaq. –Mənafı ürkütdün, ta bir də bıyızdara gəlmiyəcax. 
ÜRÜŞÜL//RÜŞÜL  (əksər  şivələrdə)  –  heyvanın  çiy 
haram iliyi il
ə  qarışdırılaraq  yumrulanmış  süd  qurusu.  –
Ürüşülü çiməndə arvatdar üzünə sürtür, kir çıxardır o. 
ÜSDƏLİХ'//ÜSTƏLİХ'    (Axura,  Düdəngə)  –  yük, 
dəvəyə yüklənən yük. –Üsdəliх' dəvənin üsdünə qоyulаn yükə 
275 
 

---

dеyilir. 
ÜSGÜ  ÇƏRŞƏNBƏ  (Şahbuz)  –  boz  ayın  ikinci 
ç
ərşənbəsi.  –Üsgü çərşəmbədən gərəx'  buğda  qoyasan  kin, 
ilaxıra qədər gövərsin. 
ÜSGÜX' 
(Payız)  –  arı  şanının  qovuqcuğu,  şandakı 
gözcük. 
ÜSRƏT  (Qıvraq)  –  çətinlik.  –Mən  balalarımı  min  bir 
üsr
ətnən yekəltmişəm.