LÜĞƏTİN QURULUŞU VƏ TƏRTİB ÜSULU
1.
Lüğətdə baş sözlər əlifba sırası ilə verilir.
2.
Baş sözdən sonra onun işləndiyi rayonun və ya kəndin
adı mötərizə içərisində verilir; məs.:
Ağurux (Keçili, Kükü) - ...
Becid
(Naxçıvan, Ordubad) - ...
3.
Əgər söz bir neçə rayonda və ya kənddə işlənirsə,
onların adı da əlifba sırası ilə verilir; məs.:
Qapan-
qapış (Bulqan, Naxçıvan, Nəzərabad) - ...
Şеrаmаt (Dəstə, Vənənd) - ...
V
əğəm (Boyəhməd, Kırna) - ...
4.
Lüğətdə çoxmənalı sözlər bir-birindən ərəb
rəqəmləri
il
ə ayrılır və onların arasında nöqtəli vergül qoyulur; məs.:
Bordax (Bab
ək, Culfa, Kəngərli, Şahbuz, Şərur) –
1. heyvanı kökəltmək üçün tövlədə ayrılmış xüsusi yer;
2. kök
əldilmiş, bəslənmiş heyvan.
Qolçax
(Şahbuz) – 1. arı sancmasın deyə qola geyilən
d
əridən tikilmiş geyim; 2. çörəyi təndirə yaparkən, taxıl
biç
ərkən qola dolanan parça.
5. Omonim sözl
ər ayrılıqda baş söz kimi verilir və
onlardan
sonra Rum r
əqəmləri qoyulur; məs.:
Dostları ilə paylaş: 
