Naxçivan dialekt və ŞİVƏLƏRİNİn lüĞƏTİ

AĞYAL (Şahbuz) – yalı ağ tüklü at. 
AĞZIİSDİ  (Naxçıvan)  –  qorxmaz.  –Hələ  bərkə-boşa 
tüşmüyüb axı, ağzıisdidi. 
AXBUR (Anaqut, Düylün, G
ənzə)//ƏXBUR (Badamlı) 
– bulaq. –
Axburun başında yeyilən kababın öz ləzzəti var. 
AXDARMA  (Bab
ək, Kəngərli,  Şahbuz)  –  motalda 
hazırlanan  pendir.  –Axdarmanı  nənəm  qəşəx' eliyərdi, 
dadınnan doymağ olmazdı. 
AXI (D
əstə, Kotam, Vələver) – kirvə. –Axı tutduğumuz 
adam uşəğə pay tutar gətirər. 
AXSAN 
(Aşağı  Yaycı)  –  soğan,  su,  duz,  sarıçiçək və 
yağla bişirilən yemək. 
AXTUX  (
Naxçıvan)  –  qəm, kədər.  –O bir gün 
görmüyüp, günü axtux ç
əx'məynən keçip. 
AQUŞQA (Nəzərabad) – pəncərə. –Lənpəni qoymuşam 
aquşqa:n içinə ki, işıx geşsə yandırax. 
AL  (Kürçülü)  –  hiyl
ə. –Yeri get Durnanı bir al dilnən 
götg
ə. 
ALA  (Bab
ək,  Kəngərli, Sədərək,  Şahbuz)  –  sahə 
20 
 

---

suvarılan  zaman  arada  qalan  suvarılmamış  kiçik  yer.  –
Suvaranda ala saxlamağ olmaz, gərəx' aldırasan onnarı.