mushtaraklikda aynan “O’zbekistonda demokratik jamiyat qurish nazariyasi va amaliyoti”
fani maxsus o’rganadi. Fan yuzaga kelishining ijtimoiy, siyosiy-ma’rifiy ehtiyoji, eng avvalo, istiqlol o’laroq,
tanlangan milliy rivojlanish yo’lining demokratik maqsad-maqomida, konstitutsiyaviy mazmun-
mundarijasidadir.
Mustaqillikning ilk kunlaridanoq, O’zbekiston o’z istiqlol va taraqqiyot yo’lini demokratik
dunyo tsivilizatsiyasi talablari hamda tartib-qoidalari, umumbashariy tamoyillari asosida belgiladi.
U o’z maqomini dunyoviy davlat shaklida belgilab, insonparvar demokratik huquqiy davlat barpo
etishga, uning konstitutsiyaviy-huquqiy asoslarini belgilashga kirishdi. Shu ulug’ maqsad yosh
mustaqil davlatni bozor iqtisodiyotiga o’tishdek erkin demokratik taraqqiyot yo’lini
tanlashga olib keldi. Bu yo’l halokati muhaqqaq bo’lmish qonli inqilobiy “sakrash”lar asosida
emas, balki bosqichma-bosqich,uzviy tadrijiy rivojlanish bo’ldi. Har qanday “izm”lardan,
mafkuraviy tazyiqlardan xolibu yo’l demokratik barqaror yo’l sifatida iqtisodiyotni Siyosatdan
ustun qo’yilishini taqozo etdi. Ma’muriy-buyruqbozlikdek totalitar, g’ayridemokratik tuzumdan
demokratik huquqiy tsivilizatsiyaga asoslangan tizimga o’tishdek, qismatning murakkab
chorrahalarida butun mas’uliyat va tashabbusni ongli ravishda o’z zimmasiga olgan davlatning
bosh islohotchilik maqomi aniq belgilab olindi. Bu o’tish bosqichidek og’ir davrda jamiyatda
siyosiy-ma’naviy barqarorlikni, tinchlik va osoyishtalikni ta’minlash, muqarrar tub islohiy
yangilanishlarni bosqichma-bosqich amalga oshirish, odamlar ongi hamda dunyoqarashini
o’zgartirish, ularda demokratik qadriyatlar madaniyatini tarbiyalab, shakllantirish imkonini yuzaga
keltirdi. Eng muhimi -jamiyat o’tish bosqichiga xos turli ijtimoiy larzalardan xoli bo’ldi.