Orxan Bahadırsoy Pyeslər Orxan Elsevər oğlu Bahadırsoy

Aytac: (ağlayır) Yox. Bu idi sənə olan sevgimin əvəzi? Məni bu qədər alçaltma xahiş edirəm.

Gülay: (ağlayır) Bəs sənə xərclədiyim illər? Onlar sənin üçün əyləncə ola bilər amma mən onları unuda bilmərəm.

Zərifə: (ağlayır) Mən sənsiz bacarmaram Nahid. Mən ölərəm. Yaşaya bilmərəm.

Onların üçünü də itələyib daxmadan çıxarır və qapını bağlayır. Onların üçünün də ağlamaq səsi eşidilir.

Nahid: (qulaqlarını tutur ) Sabir, dur rədd elə onları qapıdan.

Sabir çıxır. Nahid yerə dizs çöküb ağlayır. Nərminə yaxınlaşıb onun yanında oturur və dizlərini qucaqlayıb ona baxır.

Nərminə: Mənə görə öz dəyərli qadınlarından imtina etmə. Axı onlar səni sevirlər. Özü də mənim sevmədiyim qədər.

Nahid: Ürək lənətə gəlsin. Bir dəfə də məni dinləsəydi indi mən bu günə qalmazdım. Sən bilirsən də mən necə yaşayırdım. Amma gör indi nə gündəyəm?!