Ochiq va yopiq urug’li o’simliklar jinsiy ko’payishidagi o’ziga xos
o’xshashliklari
Reja:
1. Ochiq urug'li o'simliklar haqida umumiy tushuncha
2. Yopiq urug'li o'simliklar klafikatsiyasi
3. Bir urug' pallali o'simliklar haqida umumiy tushuncha
4. Xulosa
5. Foydalanilgan adabiyotlar
Novdalari juda xilma-xil tuzilishga ega yog'ochlangan o't, ko'p yillik, bir
yillik, o'sish shakliga ko'ra tik, yotib o'suvchi, sudraluvchi, chirmashuvchi,
ilashuvchi, o'raluvchi; ko'ndalang kesimi — doira, to'rt qirrali, uch qirrali,
yassi va hokazo. Poya va novdalarida turli shakl o'zgarishlar kuzatiladi
(tikanlar, ildizpoyalar, piyozboshlar, tuganaklar). Ba’zan poyalari
rivojlanmagan va barglari ildiz bo'g'zi atrofida g‘uj bo'lib o'rnashgan
(qoqio't, zubturum).
Barglarining tuzilishi va shakllari nihoyatda xilma-xil. Ular bandli,
o'troq, qinli, yonbargchali, oddiy, murakkab, butun, turli darajada
kesilgan, bo'lakli; tomirlanishi patsimon, to'rsimon, parallel, yoysimon;
silliq, tukli, tikanchalarga aylangan (zirk, bo'ztikan, kaktuslar,
qushqo'nmas). Ba’zan barglar juda qisqargan tangachalar ko'rinishida
yoki butunlay yo'q (saksovul, qandim, zag'oza va boshqalar). Bularning
barchasi o'simlik turlarining yashash muhitiga moslashish uchun
kurashining natijasi bo'lib, cvolutsion jarayonda paydo bo'lgan
xususiyatlardir.
Magnoliyatoifalarning boshqa yuksak o'simliklardan farq qiladigan eng
asosiy belgisi ularda maxsus jinsiy (generativ) ko'payish organi —
gulning bo'lishidir. Barcha yuksak o'simliklardagidek ularning taraqqiyot
siklida ham ikki faza (bosqich) mavjud: sporofit (diploid, jinssiz) va
gametofit (gaploid, jinsiy). Tomchi suvli muhitga bog'liq bo'lmagan tarzda
bu ikkala bosqich almashinib, gallanib sodir bo'ladi.
Gul — metamorfozlangan poya va barglar
kombinatsiyalaridan iborat bo'lib, poyaning kurtagi — g'unchadan
rivojlanadigan generativ organdir. Gul tuzilishidagi quyidagi o'ziga xos
belgilar magnoliyaloifalarni boshqa yuksak o'simliklardan keskin ajratib
turadi:
1. Urug'kurtaklari bir necha mevabarg (karpella)lardan iborat bo'lib,
urug'chi tugunchasining ichida yopiq holda joylashgan.
2. Chang donachalari to'g'ridan-to'g'ri urug'kurtak mikropilesiga emas,
balki urug'chining tumshuqchasiga tushadi va o'rnashadi.
3. Gametofitlar juda qisqargan, gametangiysi yo'q va gametofit bir necha
marta bo'linish natijasida shakllanadi.
4. Qo'shaloq urug'lanish sodir bo'ladi, spermiylardan biri urug'kurtak
murtak xaltasi ichidagi tuxum hujayra bilan, ikkinchisi esa diploid
xromosomali markaziy hujayra bilan qo'shiladi, natijada murtak va
uni oziqlantiruvchi triploid endosperm to'qimasi hosil bo'ladi.
Aksariyat hollarda gul xuddi novda kabi qoplagich barg qo'ltig'ida hosil
bo'lib, uning gulbandi, gulyonbarglari, gulo'rni mavjud. Gulo'rniga
gulkosachabarglar (kosacha), gultojibarglar (gultoj), changchilar va
urug'chi (urug'chilar) joylashadi. Gul qo‘rg‘oni oddiy yoki ikki qavat
(murakkab) erkin yoki tutash, to‘g‘ri (aktinomorf) yoki qiyshiq (zigomorf,
ba’zan esa gul butunlay gulqo'rg'onsiz (bug‘doydoshlar) bo'lishi ham
mumkin.
Changlari (androtscy) mikrosporofillar hisoblanib, changchi ipi va
changdondan iborat. Changdon ichida
uyalari mavjud. Gul markazida urug'chi bitta yoki ko'pchilik hollarda bir
necha mcvabargchalarning
qo'shilishidan hosil bo'ladi. Urug'chi tumshuqcha, ustuncha va tuguncha
kabi uchta qismdan iborat. Gullari bir jinsli, ikki jinsli, ba’zan jinssiz:
bittadan, oddiy yoki murakkab to'pgullarda joylashadi. Gulning tuzilishi,
qismlarning soni va o'rnashuvini gul formulasi va diagrammasi orqali
ko'rsatish mumkin.
Gul qismlarining soni, shakli, rangi, o'rnashuvi magnoliyatoifa ajdodlari,
qabilalari, oilalari, turkumlari va turlarining klassifikatsiyasida hal
qiluvchi sistematik belgilar hisoblanadi. Changning urug'chi tumshug'iga
kelib tushish jarayoni changlanish deyiladi va u o'z-o'zidan, chetdan,
hasharotlar, shamol va ba’zan qushlar yordamida sodir bo'ladi. Chang
urug'chi tumshug'iga tushgach unadi, uning vegetativ hujayrasi hisobiga
chang naychasi shakllanadi, generativ hujayrasidan esa ikkita spermiy
hosil bo'ladi: chang yo'li urug'kurtakning murtak xaltasigacha borib
yetadi. Spermiylardan biri tuxum hujayrani, ikkinchisi markaziy (diploid)
hujayrani urug'lantiradi. Bu jarayonni 1898- yilda Kiyev
universitetining professori S.Navashin o'rmon liliyasi (Lilium martagon)
dan tayyorlangan preparatda kashf etgan va uni „qo'shaloq urug'lanish"
deb atalgan. O'sgan chang yo'li urug'li o'simliklarda chang gametofitdir,
generativ hujayra esa anteridiyga gomologdir.
Urug'langan tuxum hujayradan bo'linish yo'li bilan murtak
to'qimasi va keyinchalik murtak shakllanadi, undan murtak
ildizcha, murtak poyacha, kurtakcha va ba’zi turlarda 2 ta bargchani
kuzatish mumkin. Markaziy hujayraning urug'lanishidan hosil bo'lgan
triploid yadroli oziqlantiruvchi to'qima ikkilamchi endospermni tashkil
etadi, chunki u yadro moddasiga, oqsil, yog', uglevodlar va vitaminlarga
juda boy bo'ladi. Bu esa murtakning bo'lajak yosh sporofitga aylanishida
muhim ahamiyatga ega. Shunday qilib, magnoliyatoifalarning
gametofitlari doimo ikki uyli: changchi gametofit o'sgan chang yo'li va 2
ta spermiyni hosil qilgan chang; urug'chi onalik gametofit esa 7 hujayrali
murtak xaltasidir. Murtak va endosperm rivojlanib murtak xaltaning
boshqa hujayralarini chctga siqib qo'yadi va urug'kurtakni to‘ldiradi.
Urug'kurtak to'lig'icha uruqqa, uning po'sti urug'ning po'stiga,
tuguncha— mevaga, tugunning devori esa meva etiga aylanadi.
Shu sababdan magnoliyatoifalarni yopiq urug'li o'simliklar deb ham
ataladi. Gulli o'simliklarning urug'ida jamg'arma oziq moddalar
nutsellusdayoq to'planadi va perispcrm deb ataladi (chinniguldoshlarda),
agar 2 urug'pallalilarda to'planadigan bo'lsa (burchoqdoshlarda,
qovoqdoshlarda, karamdoshlarda), u holda endosperm rivojlanmaydi.
Magnoliyatoifalarning ko'payishi va rivojlanish siklida sporofitning
ustunligi aniq ko'rinadi, gametofit bo'g'in esa nihoyatda qisqargan. Bundan
tashqari, uning yana bir muhim xususiyati shundaki, ayrim hollarda
ularning sporofitlari ham ikki uylidir. Masalan, Toldoshlar,
Nashadoshlar,
Chinniguldoshlar, Jiydadoshlar, Zarangdoshlar, hatto
qoqio'tdoshlar va Palmadoshlarning ayrim vakillarida bunday holat
kuzatiladi. Qarag'aytoifalarda ikki uylilik nisbatan kamroq va uni
sagovniklar, ginkgo, tiss, archalarda ko'rish mumkin. Gulli
o'simliklarda ikki uylilikning ko'proq bo'lishi progressiv belgi, chunki
chetdan changlanishning samaraliroq o'tishini ta’minlaydi, deb
tushuntiriladi.Anatomik tuzilishiga ko'ra ham magnoliyatoifalar
o'simliklar dunyosida eng yetuk va mutanosib murakkab tuzilishga ega
o'simliklardir. To'qimalar har xil (10 dan ortiq) va o'ta
differcnsiyalashgan, ayniqsa ksilcma haqiqiy naylar (traxeya) dan iborat,
ikkilamchi yo'g'onlashuv natijasida ikkilamchi to'qimalar ksilema,
floema, periderma va po'stlar hosil bo'ladi. Bu xil tuzilish arxegonial
o'simliklarning deyarli birontasida ham uchramaydi. Yuksak murakkab
anatomik va morfologik tuzilish magnoliyatoifalar (gulli o'simliklarning)
ekologiyasi bilan bevosita aloqadordir. Ularning deyarli barchasi
quruqlikda o'suvchi o'simliklar hisoblanadi. Ammo o'ta sovuq, issiq va
quruq, hatto suvli muhitda ham o'sishi gulli o'simliklar uchun ikkilamchi
yashash muhitlaridir. Hammasi bo'lib sho'r suvlarda gulli o'simliklardan
30 tacha turning o'sishi aniqlangan. Hatto Arktika va Antarktikada (Aira
antarctica), Himolay tog'larining dengiz yuzidan 6200 mctr baland
joylarida ham gulli o'simliklarning ayrim turlari topilgan (Arenaria
musoiformis — chinniguldoshlar oilasidan).
Magnoliyatoifalarning klassifikatsiyasi
O‘simlik ma’lum yoshga yetgach, ko‘payish organlarini hosil
qiladi. Bu organlar generativ organlar deb yuritiladi. Generativ organlarga
gul hamda undan rivojlangan urug‘ va meva kiradi.
Bir va ikki yillik o‘simliklar o‘z hayoti davomida bir marta gullab urug‘
beradi. Ko‘p yillik o‘simliklar esa hayoti davomida ko‘p marta gullaydi va
urug‘ beradi. Bunday o‘simliklar polikarp o‘simliklar deyiladi. Shunday
o‘simliklar borki, ular ko‘p yil yashasada umrida bir marta gullaydi.
Bularga agavalar, ayrim bambuklar, shuningdek bizda o‘sadigan Ferula
turkumiga mansub ayrim yirik soyabondoshlar kiradi. O‘z umrida bir
marta gullaydigan va urug‘ beradigan bunday o‘simliklarni monokarp
o‘simliklar deyiladi.
GULNING TUZILISHI VA UNING QISMLARI. Gul aslida shakli
o‘zgargan novda bo‘lib, uning qismlari bajaradigan vazifasiga ko‘ra
metamorfozga uchragan. To‘liq gul quyidagi qismlardan: gulbandi,
gulo‘rni, gulqo‘rg‘on, gultoji, changchi va mevachidan iborat. Gulbandi
gulni novdaga biriktirib turadi. Gulbandining yuqori qismi kengaygan
bo‘lib, u gulo‘rni deb yuritiladi. Gulning qolgan barcha qismlari ana shu
gulo‘rniga birikkan bo‘ladi. Gulkosa gulning tashqi qismi. U ko‘k
rangdagi bargchalardan iborat bo‘lib, ular gulkosachabarglar deb
yuritiladi. Ularning soni turli o‘simliklarda turlicha bo‘ladi. Masalan,
krestguldoshlarda 4, ra’noguldoshlarda 5 tadan bo‘ladi. Gulkosachabarglar
alohida yoki qo‘shilib o‘sgan bo‘ladi. Ular
guldan kelib chiqqan bo‘lib, asosiy vazifasi gulning ichki nozik
qismlarini himoya qilishdan iborat. Gultoji, odatda, chiroyli ranglarga
bo‘yalgan bo‘ladi. U to‘g‘ri, yani aktinomorf va noto‘g‘ri, yani zigomorf
bo‘ladi. Aktinomorf gullarda tojbarglarni o‘lchami va shakli bir xil,
simmetrik joylashgan bo‘ladi (masalan, nargiz). Zigomorf gullarda esa toj
barglarning shakli va o‘lchami har xil, simmetrik joylashmaganligi uchun
undan faqat bitta tekislik o‘tkazish mumkin (masalan, no‘xat).
Shuningdek assimetrik gultoji ham bo‘lib, undan bironta ham tekislik
o‘tkazib bo‘lmaydi. Gultojining rangi undagi pigmentlarga bog‘liq. Oq
rangli gultojibarglarda esa pigmentlar bo‘lmaydi. Bu ranglar hasharotlarni
jalb qilish uchun xizmat qiladi. Gultojining asosiy vazifasi esa changchi
va urug‘chilarni himoyalashdan iborat. Gultoji va gulkosa birgalikda
gulqo‘rg‘on deb yuritiladi.
Gulning asosiy qismi changchi va urug‘chilar hisoblanadi. Alohida
olingan changchi (uni mikrosporofill deb yuritiladi), odatda, changchi ipi
va changdondan iborat. Changdonning o‘rtasidan bog‘lagich o‘tgan va u
aslida changchi ipining davomi hisoblanadi. Bog‘lagich changdonni
ikkiga bo‘lib turadi. Har qaysi bo‘lakning ham o‘rtasidan to‘siq o‘tgan.
Shunday qilib, har qaysi changdon 4 ta chang uyasidan iborat.
Changchilar gulda 1 tadan bir nechta, xatto o‘ntagacha bo‘lishi mumkin.
Ularning soni bir turga mansub o‘simliklarda, odatda, bir xil, shu sababli
bu asosiy sistematik belgilardan biri hisoblanadi. Masalan,
g‘allalarda ularning soni 3 ta, dukkaklilarda 10 ta va hokazo.
Guldagi changchilar to‘plami esa androsey deyiladi.
Changdonda chang etiladi. Changlarning o‘lchami kichik, odatda, 5-150
mkm ga teng bo‘ladi. Shakli esa shar va oval shaklda, tarkibi ko‘plab
oziq moddalar: qand, yog‘, mineral tuzlar, oqsil va vitaminlarga boy.
Gulda bitta yoki bir nechta urug‘chi bo‘lishi mumkin. Guldagi
urug‘chilar to‘plamini ginesey deb yuritiladi. Urug‘chi urug‘langandan
so‘ng meva hosil bo‘ladi, shu sababali uni ba’zan mevachi ham deb
yuritiladi. Urug‘chi, odatda, 3 qismdan: tuguncha, ustuncha va
og‘izchadan iborat. Og‘izcha turli tuzilishiga ega, lekin ularning hammasi
changni yaxshi ushlab qolishga moslashgan. Ustuncha qabul qilingan
changni tugunchaga o‘tkazish vazifasini bajaradi, Tuguncha ichida
urug‘murtak joylashib, urug‘lanish jarayonidan keyin unda urug‘
etiladi. Tugunchadan meva, tuguncha devoridan esa meva qati hosil
bo‘ladi.
Agarda gulda ham androsey, ham ginesey bo‘lsa, u ikki jinsli gul
deyiladi. Bir jinsli gullarda faqat androsey yoki ginesey bo‘ladi. Faqat
adroseyi bo‘lgan gullar bir jinsli erkak gul, faqat gineseyi bo‘lgan gullar
esa bir jinsli urg‘ochi gul deyiladi.
Erkak va urg‘ochi gullar bitta o‘simlikning o‘zida joylashgan bo‘lsa,
bular bir uyli o‘simlik deyiladi. Masalan, yong‘oqning
to‘p-to‘p bo‘lib joylashadi va ular to‘pgullar deyiladi.
To‘pgullarning shakli, o‘lchami va undagi gullar soni turlicha
bo‘ladi. SHoxlanishiga ko‘ra esa ular monopodial va simpodial
to‘pgullarga bo‘linadi.
Monopodial to‘pgullarning asosiy o‘qi rivojlangan va gullarining soni
noaniq bo‘ladi va ular noaniq to‘pgullar ham deyiladi.
Bu tipdagi to‘pgullarda gullar uning birinchi tartib o‘qida joylashgan
bo‘lsa, oddiy to‘pgul, ikkinchi yoki uchinchi tartibdagi o‘qiga
o‘rnashgan bo‘lsa, murakkab to‘pgul deyiladi.
Oddiy monopodial to‘pgullarga boshoq (zubturumda), kuchala
(yong‘oqda), so‘ta (makkajo‘xorida), shingil (karamda), qalqoncha
(nokda), soyabon (soyabonguldoshlarda), boshcha (sebargada) misol
bo‘ladi.
Murakkab mopopodial to‘pgullarga murakkab boshoq (bug‘doy va
arpada), murakkab soyabon (sabzi va ukropda), ro‘vak (sholi,
qo‘ng‘irboshda) kabilar kiradi.
Simpodial to‘pgullarning o‘qi qisqa bo‘lib, u gul bilan tugaydi. Ular aniq
to‘pgullar ham deyiladi. Bu to‘pgullarga quyidagilar kiradi:
1. Monoxaziy to‘pguli ikki xil bo‘ladi:
hasharotlar yordamida changlanish yopiq urug‘lilarning hukmronligi
davrida ko‘paygan.
Yopiq urug‘lilarning shamol yordamida changlanishi esa evolusiyaning
keyingi davrida paydo bo‘lgan. Anemofill o‘simliklar filogenetik jihatdan
ancha yosh o‘simlik. Gidrofiliya prinsip jihatdan anemofiliyadan,
entomofiliya esa ornitofiliyadan farq qilmaydi.
O‘z-o‘zidan changlanish ham ikkilamchi hodisa. Aftidan qandaydir
holatlar o‘simliklarni o‘z-o‘zidan changlanishga majbur etgan. Ushbu
changlanishdan hosil bo‘lgan avlodning nasli boy emas, shu sababli u
kuchsiz bo‘ladi.
Shu nuqtai nazardan ksenogamiya, ya’ni bir o‘simlik indinidiumida
joylashgan guldagi changdondan chiqqan chang ikkinchi o‘simlik gulining
urug‘chisiga tushishi va geytenogamiya
– bir gulning changdonidan chiqqan chang shu o‘simlikdagi
boshqa gul urug‘chisining tumshuqchasiga tushishi natijasida to‘laqonli
avlod hosil bo‘ladi. Shu sababli ikki uylilik xodisasi bir uylilikka
qaraganda progressiv hisoblanadi.
Umuman olganda, ko‘pchilik o‘simliklarni guli ikki jinsli, lekin ularda
avtogamiya yo‘li bilan changlanishdan qochish uchun turli moslashuvlar
mavjud. Xususan, aksariyat o‘simliklar changi va urug‘chisi har xil vaqtda
etiladi va bu hodisa dixogamiya deb yuritiladi. Dixogamiyada ayrim
o‘simliklarni changchisi etilganda urug‘chisi uni qabul qilishiga
tayyor
bo‘lmaydi va uni protoandriya hodisasi deyiladi. Boshqacha
Osiyoda 2 ta turkumga oid 4 ta turi uchraydi. Ularning ko`pchiligi suv
xavzalarida – ko`llarda, botqoqliklarda o`sadigan ko`p yillik ildiz poyali
o`simliklar. Gullari yirik, aktinamorf, ikki jinsli.
Gul formulasi: Û Ca3 -5Co
∾
A
∾
G
∾
-
Mevasi: yong`oqcha yoki rezavor meva. Oilaning aksariyat
vakillari suvda o`suvchi manzarali o`simlik sifatida o`stiriladi. Ildiz poyasi
kraxmalga boy.
Oilaning xarakterili vakili-oq Nilufar (Nymphaea alba). Uning bargi
yuraksimon, qattiq, suvda suzishga moslashgan. Guli bandli, gul kosacha
barglari 4 ta yashil rangli, tojbarglari va changchilari cheksiz, urug`chisi
bir necha meva
GUNAFSHADOSHLAR (Violaceae)
Gunafshadoshlar – ikki urugʻ pallali oʻsimliklar oilasi. Tropik va
subtropik mintaqalarda keng tarqalgan. 16 turkum va 850 tur kiradi.
Gunafshadoshlar bir yillik va koʻp yillik oʻt, buta, chala buta va past
boʻyli daraxtlar. Barglari, asosan, butun, navbat bilan joylashgan. Gullari
bittadan yoki ikkitadan boʻlib, barg qoʻltigʻidan chiqadi, aktinomorf
yoki zigomorf. Kosacha va tojbarglari 5 tadan, pastki tojbarglarining ostki
qismi pixga aylangan, changchisi 5 ta, urugʻchisi 2 — 5 ta, tugunchasi
ustki,
bir uyali. Oʻzbekistonda binafsha turkumiga mansub turlari oʻsadi. Ayrim
turlari bahorda ochiladigan xushmanzara oʻsimlik sifatida ekiladi.
Binafsha (Viola), turkumi
XULOSA
Gunafsha — gunafshadoshlarga mansub, koʻp yillik oʻtsimon oʻsimlik,
ekiladigan gul. Gunafsha Shimoliy yarim sharning oʻrta mintaqalarida
tarqalgan. 500 ga yaqin turi maʼlum. Oʻzbekistonda 14 ta yovvoyi, 3
madaniy turi oʻstiriladi. Erta bahorda ochiladi. Poyasi yer bagʻirlab oʻsadi.
Gullari yirik, toʻq safsar, oq, sariq, havorang , xushboʻy hidli. Gunafsha
yer tanlamaydi, salqin joylarda, shuningdek qishda berk joylarda ham
oʻsadi. Asosan, urugʻidan, ayrim turlari ildiz poyasini boʻlib ekish
bilan koʻpaytiriladi. Xushboʻy B. (V. odarata)ning guli (0,04%) va bargi
(0,05%)dan efir moyi olinadi.
Gunafshadoshlar oilasiga kiruvchi Gunafsha turkimi (ikkinchi nomi
binafsha) Yopiq urug'li o'simliklar bo'limining, bir urug'pallali o'simliklar
sinfiga kiradi. Gunafsha turkumiga kiruvchi o'simliklar asosan ko'p yillik
o'tsimon o'simliklar hisoblanadi. Yer yuzida 500 ga yaqin, O'zbekistonda
14 ta yovvoyi va 3 ta madaniy turini uchratish mumkin. Gunafsha o'sish
uchun yer tanlamaydi, uni tog', salqin joylarda uchratish mumkin.
Gunafsha urug'idan yoki ildiz poyasini bo'lib ekish orqali ko'paytiriladi.
Foydalanilgan adabiyotlar
O'. Pratov L. SHamshuvaliyeva, E. Sulaymonov, X. Axunov, K. Ibadov,
V. Mahmudov - Botanika (Morfologiya, Anatomiya, Sistematika,
Geobatanika.)
Tursunboeva Gutbahor, Sukanovna, Komikva Shoini Rafiqovna
Botanika asoslari (O'quv qo'llanma)
Dostları ilə paylaş: |