3. Mustaqillik arafasidagi respublikadagi ijtimoiy-iqtisodiy va siyosiy ahvol. XX asrning 80-yillari oxirida O’zbekistondagi ijtimoiy-siyosiy hayot.Ma`lumki, XX asrning 70-80 yillarida SSSRda iqtisodiyotning rivojlanish sura’ti tobora pasayib, sarf-xarajatlari ortib bordi. Mavjud imkoniyatlarni hisobga olmasdan ishlab chiqilgan ijtimoiy, oziq-ovqat, agrar, energetika, ekologiya va boshqa sohalardagi dasturlar samara bermadi, iqtisodiy ziddiyatlarni chuqurlashtirib yubordi.
Farg’ona fojeasi. Qayta qurish millatlararo munosabatlarning keskinlashuvida ham o’z aksini topdi. Uzoq yillar davomida to’planib, shakllangan ijtimoiy-iqtisodiy, siyosiy, madaniy sohadagi muammolarning millatlararo munosabatlarga ta’sir etmasligi mumkin emas edi.
1989 yil may-iyun oylarida Farg’ona, Toshkent viloyatlarida va Andijon shahrida millatlararo mojarolar ro’y berdiki, u respublikada va butun mamlakatda g’oyat darajada katta shov-shuvlarga sabab bo’ldi hamda respublikada siyosiy vaziyatning keskin tus olishiga olib keldi. Ma’lumki, ikkinchi jahon urushi yillarida mustabid tuzum tomonidan deportatsiya qilingan bir qator xalqlar qatorida mesxeti turklari ham bo’lib, ular asosan aholi zich yashaydigan Farg’ona viloyatiga, bir qismi Andijon, Namangan va Toshkent viloyatlariga joylashtirilgan, buning oqibatida esa ijtimoiy-iqtisodiy va millatlararo munosabatlarda qo’shimcha muammolar yuzaga kelgan edi. Bu muammoga sovet davlati o’z vaqtida e’tibor bermadi. Aksincha, «rivojlangan sotsializm» davriga kelib SSSRda «milliy masala butunlay hal qilindi» deb «tantana» qilindi.
4. O’zbekistonnng o’ziga xos taraqqiyot yo’lini tanlashi. O‘zbekiston mustaqillikka erishgach, davlat va jamiyatning barcha sohalarida ulkan o‘zgarishlar ro‘y bera boshladi. “Islohotlarning mazmuni va maqsadi, - dedi I.A. Karimov, - har bir O‘zbekiston fuqarosi, millati, e’tiqodi va e’tiqodidan qat’i nazar, o‘zini shaxs sifatida namoyon qilishi, o‘z qobiliyati va iste’dodini namoyon qilishi uchun zarur sharoitlarni yaratishdir”.
Jahon tajribasiga, aholining milliy-tarixiy turmush tarziga, mamlakatimizning o‘ziga xos xususiyatlariga asoslanib, O‘zbekiston rahbariyati jamiyatni isloh qilishda o‘ziga xos yondashuvlarni ishlab chiqdi. Transformatsiya jarayonining o‘ziga xos xususiyati bir qator omillar bilan aniqlandi:
1980 yillarning oxiridagi inqirozli holatga xaos xususiyatlar:
• tadbirkorlik va xususiy mulkchilik ruhidan mahrum bo‘lgan totalitar tizimdan meros qilib olingan rejalashtirilgan iqtisodiyot psixologiyasi;
• aholining faol siyosiy ishtirok etishining minimal tajribasi;
• kollektivistik prinsiplarga, davlat totalitarizimiga asoslangan milliy an’ana va urf-odatlar;
*ijtimoiy tenglik, mehnat qilish huquqi, davlat tomonidan ta’minlanadigan umumiy bepul ta’lim va sog‘liqni saqlashni kutish;
• mamlakatda o‘ziga xos urf-odatlarga va madaniyatga ega 100 dan ortiq guruhlarni tashkil etuvchi rang-barang etnik tuzilma;
• aholining yuqori o‘sish sur’ati, ularning yarmidan ko‘pi qishloq joylarida istiqomat qiladi va ularning 60 foizdan ko‘prog‘i 25 yoshdagi odamlardir.
Vaziyatni real baholagan mamlakat rahbariyati o‘zining rivojlanish yo‘lini belgilab oldi, unga quyidagilar kiradi:
• ijtimoiy-siyosiy va iqtisodiy barqarorlikni o‘rnatish;
• fuqarolar tinchligi va hamjihatligini ta’minlash;
*Milliy o‘ziga xoslikni rivojlantirish; O‘zbekiston fuqarolariga vatanparvarlik va respublikasi uchun g‘urur hissini singdirish;
• qonun ustuvorligini mustahkamlash;
*Fuqarolarning irqi, millati, dini, yoshi va tilidan qat’i nazar huquqlari va erkinliklariga rioya etilishi;
• xalq farovonligini, davlat va jamiyat farovonligini ta’minlash;
• faollik va tashabbusni qo‘llab-quvvatlash;
• tadbirkorlik erkinligi, boshqaruvning bozor shakllarini rivojlantirish va rag‘batlantirish.
Islohotning o‘ziga xos xususiyatlari quyidagilardan iborat: islohotlarni bosqichma-bosqich amalga oshirish; ularni amalga oshirishda davlatning etakchi roli; kuchli ijtimoiy siyosat; faol tarkibiy siyosat; O‘zbekiston xalqlarining madaniy qadriyatlari va an’analaridan faol foydalanish.