O’zbеkistоn rеspublikаsi оliy vа o’rtа mахsus tа’lim vаzirligi аlishеr nаvоiy nоmidаgi sаmаrqаnd

§3. O’zbekistonda hayvonlar ekologiyasining o’rganilishiga oid tarixiy ma’lumotlar
O’zbekiston Respublikasi miqyosida hayvonlarning ekologik xususiyatlarini ilmiy nuqtai nazardan o’rganish ishlari asosan, XIX asrning 60 - yillaridan boshlangan. Lekin ushbu davrgacha ham ayrim umurtqasiz va umurtqali hayvonlarni faunistik maqsadda tadqiq qilish ishlari amalga oshirilgan.
1858 yilda N.A.Seversov va S.M.Smirnov O’rta Osiyoning, jumladan, Sirdaryoning yuqori oqimidagi hududlarda, Mirzacho’lda, Qultuz va Ariztuz ko’llarida uchrovchi umurtqali hayvonlarning ayrim namunalari bilan tanishadi hamda ularning ancha katta miqdordagi kolleksiyalarini tuzishadi. Ushbu kolleksiya 1200 qush, 300 ta sut emizuvchi, 33 ta amfibiya, reptiliya va baliqlardan, shuningdek, hududda tarqalgan hasharotlar turlaridan iborat bo’lgan.
1864-67 yillarda N.A. Seversov O’rta Osiyoga ikkinchi marta ekspeditsiya tashkil qiladi. Ekspeditsiya natijalari asosida u o’zining “Turkiston hayvonlarining vertikal va gorizontal taqsimlanishi” maqolasini nashrdan (1873) chiqaradi. Ushbu ishda N.A. Seversov O’rta Osiyoning umurtqali hayvonlari tarkibida Yevropa-Sibir, Shimoliy Afrika, Janubiy Osiyo hamda kosmopolit turlar bilan birga, anchagina endemik turlarning ham mavjudligini yozadi. Olim O’rta Osiyo umurtqali hayvonlarini ekologik xususiyatlariga binoan ma’lum areallarda tarqalishini ularning oziqlanish usuli hamda o’simliklarga bog’liq bo’lishini alohida qayd qiladi.
Rus naturalist olimi A.P.Fedchenko XIX asrning 70 yillarida O’zbekistonda birinchilar qatorida umurtqasiz hayvonlarni ilmiy nuqtai nazardan ekologik xususiyatlarini o’rganishga asos soldi. U 1869 yilda Toshkentga, keyin Samarqandga kelib, Zarafshon vodiysi hayvonlarini o’rganish bo’yicha katta ishlarni amalga oshiradi. Umurtqasiz hayvonlardan, ayniqsa, hasharotlarning juda katta kolleksiyalarini tuzadi. Ushbu kolleksiya 1000 turdan ortiq hasharotlarni o’z ichiga oladi. Hasharotlarning turli xil biotoplarda tarqalish xususiyatlariga e’tiborini qaratadi.
A.P.Fedchenko Samarqandda uchrovchi parazit nematodalardan rishtaning biologiyasi va ekologiyasi bo’yicha ayrim xususiyatlarini, hayot siklida oraliq xo’jayin bo’lishini bayon qiladi.
Zarafshon vodiysida uchrovchi hayvonlarni ikkita katta guruhga ajratadi, ya’ni birinchidan tekislik va cho’lda yashovchilar hamda ikkinchidan, tog’li va tog’ yonbag’irlarida yashovchi hayvonlardan iborat bo’lishini asoslab beradi.
A.P.Fedchenko Qizilqum cho’lining umurtqali hayvonlari faunasini ham o’rganadi. Ushbu hududda agamalar, echkemarlar, dumaloq bosh kaltakesaklar juda ko’p bo’lishini yozib qoldiradi. Uning Sirdaryoda birinchi bo’lib aniqlagan soxta kurakburun balig’i juda katta nazariy ahamiyatga ega bo’ldi, chunki ushbu baliqning avlodi aslida faqat Shimoliy Amerikaning Missisipi daryosida tarqalganligi e’tiborni o’ziga jalb qiladi.
O’zbekistonda umurtqali hayvonlar euologiyasini o’rganishda M.N.Bogdanovning xizmatlari kattadir. U 1873 yilda O’zbekistonning Shimoliy hududlarida Ustyurt platosida tarqalgan hayvonlarni, shuningdek, Amudaryoning quyi oqimi sohillarida yashovchi umurtqali hayvonlar faunasi, tarqalishi va ekologik xususiyatlarini o’rganadi. Qizilqum hayvonlarini tadqiq qilganda, undagi sudralib yuruvchilarning ko’pligini ko’rib, “Qizilqum kaltakesaklar davlati ekan” deb aytadi. M.N.Bogdanov birinchilar qatorida cho’l faunasining tavsifini yozib, hayvonlarning cho’l sharoitida ekologik maskanlar bo’yicha tarqalishini asoslab beradi. U Qizilqum cho’lida yashovchi 96 tur qushlarni va 25 tur sudralib yuruvchilarni aniqlab, ekologik tavsifini yozib qoldiradi.
1874-75 yillarda Orol dengizi va uning atrofi hayvonlari faunasini o’rganishda V.D.Alenisinning xizmatlari diqqatga sazovordir. XIX asrning 80-90-nchi yillarida va XX asr boshlarida O’rta Osiyoning, jumladan, O’zbekistonning turli-tuman biogeosenozlari tarkibiga kiruvchi umurtqali va umurtqasiz hayvonlarning ekologiyasini o’rganishda V.F.Oshanin, N.A.Zarudniy, V.S.Yelpatyevskiy, N.Vagner, K.F.Kessler, N.A.Mayev, V.G.Kotelnikov, N,A.Taranov, A.I.Nikolskiy va boshqalarning ishlari katta ahamiyatga ega. Masalan, V.F.Oshanin Zarafshon va Turkiston tizma tog’lari sharoitida, shuningdek, Amudaryoning yuqori oqimi hududlarida hasharotlar faunasini tarqalishi va taqsimlanishini o’rganadi. 1891 yilda “Turkistonning yarim qattiq qanotli hasharotlari faunasining zoogeografiyasi” asarini yozadi. Ushbu ishida olim 700 turdan ortiq hasharotlarning bio-ekologik xususiyatlari haqidagi ma’lumotlarni yozib qoldiradi.
O’zbekiston hayvonot dunyosini o’rganishda N.A.Zarudniyning xizmatlari kattadir. U 1906-1913 yillarda Toshkent atrofidagi bir qator tabiiy biosenozlarni, Mirzacho’l, janubiy Farg’ona, Namangan va Shimoliy Farg’ona, Qizilqum kabi hududlarning umurtqali hayvonlarini o’rganadi. Uning “Qizilqum cho’lining qushlari” (1914), “Orol dengiziga sayohat” (1915), “Orol dengizining qushlari” (1916) kabi asarlarida tadqiq etilgan hududlarning 230 tur qushlari haqida batafsil ma’lumotlarni keltiradi, ya’ni ularning uchib kelishi va uchib ketish davri, oziqlanishi, ko’payishi, uya qurish vaqtlari, uyalarining shakli va boshqa, bir qancha biologik va ekologik ma’lumotlarni keltiradi.
Orol dengizi hududida uchrovchi qushlarning 338 turi va kenja turi bo’yicha sistematik ma’lumotlarni yozib qoldiradi. U o’zining ilmiy-tadqiqot faoliyati davomida fanga umuman noma’lum bo’lib hisoblangan 200 dan ortiq qushlarning yangi turlarini aniqlaydi. U o’z zamonasining zoologlari orasida umurtqali hayvonlarning eng katta va turli-tumanligi bilan ajralib turuvchi kolleksiyasini tayyorlab, zoologiya muzeyining boyitganligi bilan ajralib turadi. Kolleksioner va naturalist sifatida unga teng keladigani bo’lmagan.
O’zbekiston hududida umurtqasiz va umurtqali hayvonlarni biologiyasi, tarqalishi va ekologik xususiyatlarini o’rganishning navbatdagi bosqichi XX asrning 20-nchi yillaridan boshlanadi. Ushbu davr Toshkentda O’rta Osiyo (keyinchalik Toshkent) davlat universitetining ochilishi bilan bog’liq bo’ldi. Rossiyaning ilmiy markazlaridan (Moskva va Leningraddan) Toshkentga kelgan katta guruh olimlar orasida biolog olimlardan D.N.Kashkarov, A.L.Brodskiy va boshqalar ham bo’lgan. Universitetning umurtqalilar zoologiyasi kafedrasining mudiri D.N.Kashkarov respublikaning turli hududlariga kafedra a’zolari (A.P.Korovin, V.P.Kurbatov, T.Z. Zohidov, R.N.Meklenbursev) bilan birga bir qator ilmiy ekspedisiyalar tashkil qilib, umurtqali hayvonlarning bir qancha guruh va sinflari faunasi, tarqalishi, ekologiyasi va ahamiyatini o’rganish ishlari amalga oshirildi.
D.A.Kashkarov 1923 yilda o’zining cho’l va sahrolarda umurtqali hayvonlarning tarqalish xususiyatlariga bag’ishlangan “Cho’ldagi hayot” asarini nashrdan chiqaradi. U 1924 yili Chimgan massividagi tog’li va tog’ yonbag’irlarida tarqalgan umurtqali hayvonlarning ekologik xususiyatlarini batafsil o’rganadi.
1929 yilda D.N.Kashkarovning V.N.Kurbatov bilan birga Markaziy Qoraqumning umurtqali hayvonlariga bag’ishlangan ilmiy ishi nashrdan chiqadi. Maqolada Qoraqumda uchrovchi umurtqali hayvonlardan 9 tur reptiliyalar, 55 tur qushlar va 4 tur sut emizuvchilarning yashash va tarqalish xususiyatlari bo’yicha ekologik ma’lumotlar batafsil beriladi. Ishda bayon qilingan taklif va tavsiyalarga binoan O’rta Osiyoning cho’l zonasini o’zlashtirishdan oldin ushbu hududdagi hayvonlarni geografik-ekologik nuqtai nazardan o’rganish lozimligi asoslab beriladi. Aynan ana shu yo’nalishda ilmiy-tadqiqot ishlarini olib boruvchi shogirdlarni tarbiyalaydi. Uning ushbu yo’nalishdagi ishlarini rivojlantirishda R.N.Meklenbursev va T.Z.Zoxidovning xizmatlari katta bo’ldi.
1935-75 yillar mobaynida O’zbekistonda umurtqali hayvonlarning biologiyasi va ekologik xususiyatlarini o’rganish bo’yicha R.N.Meklenbursevning olib borgan tadqiqot ishlarining ahamiyati g’oyat kattadir. Uning butun bilim faoliyati Zarafshon vodiysi va Pomir vohasi sharoitida yashovchi qushlar va kemiruvchilarning tarqalishi va ekologiyasini o’rganishga bag’ishlangan.
O’zbekiston Fanlar akademiyasining akademigi T.Z.Zohidov Qizilqum sahrosining umurtqali hayvonlari ekologiyasini o’rganishda qimmatli ishlarni amalga oshirdi. O’z ishlari tufayli bir qator qimmatli va kamyob umurtqali hayvonlarning sonini kamayib borishi va ularning muhofazaga muhtoj ekanligini asoslab beradi. Uning bir qator yirik asarlari, jumladan, 3 jildlik “Zoologiya ensiklopediyasi”, “Qizilqum sahrosining biosenozlari” va R.N.Meklenbursev, O.P.Bogdanov bilan birga yaratgan 2 jildlik “O’rta Osiyo tabiati va hayvonot dunyosi” asarlari biologiya va zoologiya, shuningdek, hayvonlar ekologiyasi fanlari uchun nazariy va amaliy ahamiyatga ega bo’lgan manbalar hisoblanadi. O’zbekistonning turli suv havzalarida yashovchi baliqlar faunasini o’rganishda, ularning tarqalishi, biologiyasi va ekologik xususiyatlarini tadqiq qilishda prof. G.K.Komilov ishlarining ahamiyati kattadir.
XX asrning 20-30 yillarini umurtqasiz hayvonlarning turli sistematik guruhlarining ekologiyasini o’rganishning boshlanishi deb hisoblash mumkin. Toshkent davlat universitetining umurtqasiz hayvonlar zoologiyasi kafedrasining mudiri prof. A.L.Brodskiy Qoraqum cho’li sharoitida quduqlar suvida ayrim foraminiferalarni topganligini aytib o’tish o’rinlidir. Ushbu quduqlarning sho’r suvida lagena, nodosariya, globigerina kabi foraminiferalar avlodlarining turlarini topilishi shu hudud o’tgan geologik davrlarda dengiz tubi bo’lganligidan dalolat beradi.
Tuproq protofaunasi bo’yicha olib borilgan tadqiqot ishlarining ma’lumotlariga binoan tuproqda sarkodalilar, xivchinlilar va infuzoriyalarning 300 ga yaqin turi topilgan. Bu bir hujayralilarning o’lchami juda mayda, ya’ni 15-20 mkm dan oshmaydi. Ularning bunday kichik bo’lishi tuproq zararchalari orasida yoki zarralar yuzasidagi suv tomchilarida bemalol yashashga imkon beradi. A.L.Brodskiyning shogirdi professor V.F.Nikolyukning ma’lumotlariga binoan O’zbekiston sharoitida g’o’za-beda almashlab ekiladigan maydonlar tuprog’ida bir hujayrali hayvonlar ancha katta sonda bo’lishini aniqlaydi. V.F.Nikolyuk sug’oriladigan maydonlar tuprog’ida bir hujayrali hayvonlarning mavsumiy dinamikasini o’rganib, tuproqda oktyabr-noyabr oylarida infuzoriyalar va xivchinlilar, iyul-sentyabr oylarida esa sarkodalilar dominantlik qilishini aniqlaydi.
Tuproq faunasining o’rganilish tarixi haqida fikr yuritilar ekan, O’zbekistonning turli-tuman biosenoz va agrosenozlari tuprog’ida uchrovchi nematodalarning tarqalishi va ekologik xususiyatlarini o’rganishda O’zbekiston Fanlar akademiyasining akademigi A.T.To’laganovning xizmatlari g’oyat kattadir. U o’z shogirdlari (S.M.Karimova, P.K.Yerjanova, A.Z.Usmanova, Z.N.Norboyev, O.M.Mavlonov va boshqalar) bilan birga, 1935-80 yillar davomida O’zbekistonning deyarli barcha tabiiy zonalariga va viloyatlariga ilmiy ekspeditsiyalar tashkil qilib, keng miqyosda amalga oshirgan faunistik va ekologik tadqiqot ishlari tufayli respublikaning turli-tuman sug’orilmaydigan qo’riq yerlari va madaniy ekin maydonlari tuprog’ida 700 turga yaqin nematodalar bo’lishini aniqlash bilan birga ularning ko’pchiligining biologiyasi va ekologik xususiyatlari ham o’rganilgan. Turli xil tuproqlarda nematodalarning vertikal va gorizontal taqsimlanishi turlicha abiotik va biotik omillarga bog’liq bo’lishini aniqlashgan. Tuproq nematodalari tuproqda harorat, namlik, gumus miqdori, aktiv reaksiya (rN), o’simliklarning ildiz sistemasi va boshqa bir qator omillarning o’zgarishiga juda sezgir bo’lishini kuzatishgan.
Umurtqasiz hayvonlarning bir qancha guruhlari bo’yicha ekologik nuqtai nazaridan olib borilgan tadqiqot ishlari ham diqqatga sazovordir. Bu ishlar jumlasiga 1940-80 yillarda V.V.Yaxontov, M.I.Kosobuskiy, M.N.Narziqulov, R.O.Olimjonovlarning hasharotlar ekologiyasi, A.M.Muxammadiyevning suv umurtqali va umurtqasiz hayvonlarining biologiyasi va ekologiyasi, M.A.Sultonov va J.A.Azimovlarning zoogelmintlar ekologiyasi, S.N.Alimuhamedovning bo’g’imoyoqlilar (kanalar) ekologiyasi, S.O.Osmonovning baliqlarning parazitofaunasi ekologiyasi va zarari bo’yicha amalga oshirgan ishlari diqqatga sazovordir.
Keyingi yillarda Zarafshon vodiysida quruqlik va suvda tarqalgan qorinoyoqli va ikki pallali mollyuskalarning faunasi, biologiyasi va ekologiyasini o’rganishda prof. Z.I.Izzatullayevning o’z shogirdlari bilan birga olib borgan tadqiqot ishlari diqqatga sazovordir. Shuni aytish lozimki, O’zbekistonda mollyuskalarning turli guruhlarini turlar tarkibi, ularning bio-ekologik xususiyatlari boshqa umurtqasiz hayvonlar guruhlariga nisbatan ancha kam o’rganilgan. Z.I.Izzatullayevning bu sohadagi tadqiqot ishlari ana shu kamchilikni to’ldirishga qaratilgan tadqiqotlarning boshlanishi hisoblanadi.
Umuman, hozirgi kunda ham O’zbekistonning biologiya fani bo’yicha turli yo’nalishdagi ilmiy-tadqiqot institutlari va universitetlarning bio-ekologiya yo’nalishdagi mutaxassislari ko’pgina umurtqasiz va umurtqali hayvonlarning ekologiyasini o’rganish ishini jadal sur’atlar bilan olib bormoqdalar.

SAVOLLAR:

1. 
   Hayvonlar ekologiyasi fanining o’rganadigan ob’yekti nimadan iborat?
   
2. 
   Hayvonlar ekologiyasi fanining asosiy bo’limlari nimalar va har bir bo’limning vazifalari nimadan iborat?
   
3. 
   Hayvonlar ekologiyasi qaysi zoologik va biologik, shuningdek, tabiatshunoslik fanlari bilan bog’liq?
   
4. 
   Hayvonlar ekologiyasi fani tarixi qanday davrlarga bo’linadi?
   
5. 
   Rivojlanishining har bir davrida hayvonlar ekologiyasi fani sohasida qanday o’zgarishlar bo’ladi?
   

1. 
   XIX asrning ikkinchi yarmida O’rta Osiyo, jumladan, O’zbekistonning hayvonlarini o’rganishda qaysi rus olimlarining ishlari e’tiborga sazovor.
   

6. 
   XX asrning birinchi yarmida O’zbekiston umurtqasiz va umurtqali hayvonlarini o’rganishda qaysi olimlarining xizmatlari alohida o’rin egallaydi.
   
7. 
   O’zbekistonda “Hayvonlar ekologiyasi” fanining hozirgi holati va uning vazifalari nimalardan iborat.