O’zbekiston Respublikasi Oliy va o`rta maxsus ta`lim vazirligi Al-Xorazmiy nomli Urganch Davlat universiteti «tarix» kafedrasi

Gipparx - (eramizgacha 190-125 yillar) birinchi bo’lib o’lchamni va undan Ergacha bo’lgan masofani aniqlagan. Uning shaxsiy kuzatuvlari natijasida quyosh yilining uzunligini deyarli aniq hisoblab chiqqan (xato 6 daqiqa). Olim o’pts uchun ulkan hisoblangan 850 ta yudduzlarning xolati
Klavdiy Ptolemey - mashhur "Almagest" asari muallifi. Asar o’rta asrlargacha astronomyaga oid asarlarning sarasi hisoblangan. Shuningdek, Ptolemey sakkiz kitobdan iborat "Geografiya" asarining muallifi hamdir. U kartografik proektsiyalar nazariyasini ham yaratgan.
Uning "Podshohlarning xronologik jadvali" asari xronologiyaga oid muxim manba hisoblanadi.
Mark Terentsiy Varron (eramizgacha 116-27 yillar xronologiya fanining rivojiga katta hissa qo’shgan. U qomusiy olim bo’lib olti yuzga yaqin asarlar muallifidir. Terentsiy Varron asarlarining aksariyati xronologiyaga bag’ishlangan.
VII asr oxiri - VIII asrning birinchi choragida yashagan ingliz monaxi, solnomachi Beda Dostopochtenniy xronologiyaga oid "Dunyoning olti yoshi" nomli asar muallifidir. Uning asarida xristian erasining asoslari xaqida ma'lumot beriladi.
Yevropada xronologiya fanining vujudga kelishi va taraqqiyoti. XVI asrda frantsuz olimi J.Skaliger tarixiy xronologiyada tizimlashtirishni amalga oshirdi. U yulian uslubidagi solnomalar taxririni ishlab chiqadi. 1583 yilda J.Skaliger "Vaqtni hisoblash yuzasidan yangi tadqiqot" nomli asarini e'lon qiladi. 1582 yilda italyan olimlari A.Liliya va I.Danti yangi kalendarni tuzib chiqadi. Bu kalendar tarixda Grigoriy kalendari nom bilan shuhrat qozonadi. XVII asrda frantsuz monaxi D.Petavi ham vaqtni hisoblash yuzasidan tadqiqotlar olib boradi.
VIII asrda Rossiya olimlari ham xronologiya faniga oid tadqiqotlar olib borgan. "Rossiya tarixi" kitobining birinchi jiddida V.N.Tatishev yozgan maxsus bir bob "Yilning boshida vaqtni hisoblash" deb nomlanadi. Bu davrda M.V.Lomonosov, M.M.Sherbatov,I.N.Boltin va A.L.Shletser XRONOLOGIYa bilan jiddiy shug’ullandilar. XVIII asrga kelib Yevropada xronologiya mustaqil tarixiy fanga aylandi. Bunga qator angliyalik matematik va astronomlar o’z xissasini qo’shdilar. XVIII asr o’rtalarida lord Chesterfildning tashabbusi bilan mamlakatda Grigoriy kalendari qabul qilindi.
1825-1826 yillarda nemis astronom X.L.Ideler tomonidan yozilgan ikki jildlik "Matematik va texnik xronologiya", L.Brossening "Xronologiya texnikasiga doir",F.Kaltenbrunnerning "Grigoriy kalendari islohoti tarixidan), O.E.Gartmanning "Rim kalendari", Ya.I.Makdonaldning "Xronologiya va kalendar"⁶ asarlari xronologiya fanining taraqqyyotida asosiy o’rinni egalladi.
XIX asr boshlarida Rossiyada tarixning yordamchi fani sifatida xronologiyaning ahamiyati yanada yuksaldi. "Rossiya davlati tarixi" kitobining birinchi jildida N.M.Karamzin qadimgi Rusda yil hisobi to’g’risida ma'lumot beradi. XIX ning birinchi yarmida V.Shteyngel va K.Trominlar yilnoma kalendar masalasini tadqiq qiladi. P.V.Xavskiy Rusda lnomalar tarixiga oid tadqiqotlar va yulian kalendarini Grigoriy kalendariga taqqoslashga doir xronologik jadvallarni tuzadi. 1850 yilda, D.M.Perevoshikovning ravoslav cherkovida qabul qilingan vaqtni hisoblash qoidasi" nomli kitobi nashr qilindi. XIX asr oxirlarida D.I.Prozovskiy nasroniylikkacha bo’lgan davrda slavyan - rus vaqt hisobi va qadimgi Rusda soatni hisoblash asoslarini chiqdi.
XX asrga kelib xronologiya tarixning asosiy yordamchi fanlaridan biriga aylanadi. Bu davrda quyosh, Oy-quyosh kalendarlariga doir tadqiqotlar yuzaga keladi. 1905 yillarda nemis olimi F.Gintsel uch jilddan iborat "Matematik va texnik xronologiya" nomli kitobini yozadi.
Zamonaviy xronologiyaning rivojlanishida E.Meyer (1904), R.Parker (1950) (Misr kalendarlari), M.M.Underxil (1921) hindlarda xronologiya fani, M.Maler yahudiy kalendarlari, S.G.Morley (1954) mayya xalqlarida vaqt hisobi, X.Mittsman Rim xronologiyasi (1957), E.Bikerman qadimgi dunyo xronologiyasi (1966), R.Noygebauer, A.E.Shtamp, V.Grumel kabi tadqiqotchilarning xronologiya uslublari va nazariyasiga oid tadqiqotlari katta ahamiyat kasb etdi.
XIX asr oxirlarida Rossiyada Yulian kalendarini isloh qilish bo’yicha maxsus komissiya tuziladi. Unga mashhur olim D.I.Mendeleev bosqchilik qiladi. XX asr boshlarida xronologiya faniga oid ko’plab ilmiy tadqiqotlar olib borildi. N.V.Stepanov "Yangi uslub va provoslav pasxasi" (1907) kitobida yangi kalendarga o’tish zaruratini ta'kidlaydi. Olim tomonidan 1909-1915 yillarda rus solnomalari kalendari, qadimgi Rus yil hisobi, mart va sentyabr ultramartauslublari o’rganiladi va tadqiqotlar jamlanib, 1917 yilda "Kalendar - xronologiya ma'lumotnomasi" nashr qilinadi.
1918 yilda Rossiyada Grigoriy kalendari qabul qilinadi. Natijada yangi kalendar sistemasiga oid kuplab ilmiy - tadqiqotlar olib boriladi. I.F.Polak "Kalendarndarning o’zgarishi" (1918) va "Vaqt va kalendar" (1928), O.A.Doblash - Rojdestvenskiy "Insonlar qanday qilib yilni hisoblashni o’rganadilar" (1922), N.I.Idelson "Kalendar tarixi" M.Mate, N.Sholkolarning "hozirgi, o’tmishdagi va kelajakdagi kalendarlar" (1931) kabi asarlari o’sha izlanishlar mevasidir.
1938 yilda V.K.Nikolskiyning "Bizning yil hisobimizning paydo bo’lishi", 1941 yilda L.Klimovichning "Bayramlar va islom ro’zalari" nomli kitoblari nashr qilinadi. N.G.Berejkovning "XV asrgacha bo’lgan rus solnomalari xronologiyasi" nomli maqolasi va Rus solnomalari xronologiyasi" (M., 1963) nomli monografiyalari xronologiya faniga oid muhim tadqiqotlardan biridir. Muallif rus solnomalarida mart, sentyabr va ultramart uslublarida berilganligini isbotlaydi va rus solnomalari xronologiyasini o’rganishning uslublarini ishlab chiqadi.
1954-1956 yillarda BMTda yanada mukammal va barcha xalqlar uchun yagona bo’lgan yangi kalendarni o’rganish masalasi muhokama qilinadi. Natijada bir qator mamlakatlarda kalendarlarning astronomk asosi va yilni hisoblashning yangi uslublariga oid ilmiy tadqiqotlar yuzaga keladi. Jumladan, G.D.Mamedbeyli (1961), I.A.Orbeli (1961) musulmon yil hisobi, M.R.Raximov tojiklarda yil hisobi (1957) va G.Mcherlidzelar qadimgi gruzin yil hisobi bo’yicha tadqiqotlar olib boradilar.