O'zbekiston respublikasi oliy va o'rta maxsus ta'lim vazirligi bm. Umarov

Pedagogik faoliyatda rag'batlantirish va jazolash elementlari. O'quvchining o'ziga xos xususiyatlari va pedagogik baholash, pedagogik bahoning effektivligi, pedagogik baholashning ijtimoiy xarakteri.

1. O'quvchilarga ta'lim va tarbiya berishda

   
   rag'batlantirishning psixologik asoslari
   

Bolalarni tarbiyalash va ularga ta'lim berishdagi muvaffaqiyatlar motivasiyaga asoslanadi, ya'ni bilimlarni o'zlashtirishda, bilim va ko'nikmalarning shakllanishida hamda shaxsning ayrim sifatlarini rivojlantirishdagi ahamiyatli bo'lgan va harakatga keltiruvchi stimullarga bog'liq bo'ladi. Bolalarda qobiliyatlar mavjudligining o'zi muvaffaqiyat garovi bo'lolmaydi, chunki zarur motivasiyaning bo'lmasligi oqibatida shaxsiy tashabbussiz na o'quv faoliyatiga, na muloqot jarayoniga kirisha oladi. Natijada psixologik rivojlanishni o'zida aks ettiradigan ijtimoiy faollikning turlarida kam ishtirok eta boshlaydi. Motivasiyaning kamchilligi holatida mavjud layoqatlar ham qobiliyatga aylanmaydi, intellektual va shaxsiy taraqqiyot esa sekinlashib boradi.

Bolalarga ta'lim va tarbiya berishda ahamiyatli rezervlar mavjud bo'lsada, amaliyotda ular motivasiyaning etishmasligi tufayli to'la- ligicha qo'llanilmaydi. Ushbu holatning sabablari bir nechtadir. Birinchidan, turli yoshdagi bolalarning turli individual xususiyatlari bilan ta'lim, muloqotga kirishishlariga turtki boluvchi barcha motivlar oxirigacha o'rganilgan emas. Bckinchidan, katta bo'lishgach pedagogik faoliyat bilan shug'ullangandan so'nggina kishi ilk bor bolalarning ta'lim olish motivlari borasida fikrlashga harakat qiladi va kishining °'quv maskanigacha yoshdan o'tgandan keyingina bolalarning xulq- atvoridagi haqiqiy motivlari haqida bashorat qila ohsh mumkin. Ammo, kishining oldindan ko'ra olishi qanchalik to'g'ri ekanligi va voqelikka ^mos kelishdek bashorat qilishga kafolat yo'qdir. Balki, kishi bolalarda ^Aqiqatdan ham bo'lmagan narsalarni mavjud qilib ko'rsatishga va ularning ta'lim, tarbiyasini haqiqiy motivlashtiruvchi ahamiyatli bo'l- gan narsa haqida bilmasligi ham mumkin. Uchinchidan, bolalarda individual farqlanish mavjud bo'lib, bir bola uchun muhim bo'lgani boshqalar uchun qiziqish uyg'otmasligi mumkin. To 'rtinchidan, faol harakatlanuvchi motivlar yig'indisi sifatida qaraladigan motivasiyaning o'zi vaziyatga nisbatan o'zgaruvchan hisoblanadi. Shuning uchun ham ta'lim va tarbiyaviy qiziqishlarni stimullashtirish ayrim vaziyatlarga mos kelsada, ba'zida esa noadekvat bo'lishi mumkin.

Bolalarga ta'lim va tarbiya berishda eng muhim vazifalardan biri shundan iboratki, yuqoridagi qayd etilgan motivasiyaning o'zgarish sabablarini inobatga olgan holda, amaliy jihatdan unga ta'sir qila bilish va motivasiyani kamaytiruvchi minimum omillarga olib kela bilish kerak. Ta'lim va tarbiyalash jarayonida namoyon bo'Iadigan har qanday motiv va qiziqishlarni qanchalik ko'rib chiqmaylik, binobarin natijada ular rag'batlantirish va jazolash uslubiga borib to'xtaladi.

2. Pedagogik faoliyatda rag'batlantirish va jazolash usullari

   
   

Rag'batlantirish psixikaning ijobiy sifatlari va xususiyatlarini shakllanishini stimullashtiradi, jazolash usuli esa salbiylarining yuzaga kelishini oldini oladi. Agar amaliyotda faqatgina rag'batlantirish qo'llanilib, jazolash inkor etilsa bolalar shaxsida ijobiy sifatlar bilan birgalikda salbiy xususiyatlar ham yuzaga kelishi va shakllanishi mumkin. Agarda ta'lim-tarbiyaviy jarayon jazolashga asoslangan holda olib borilsa, unda bolada ayrim salbiy xususiyatlaming yuzaga kelishini oldini olishga olib keladi, ammo, shu bilan birga muhim ijobiy sifatlarning etarli ravishda shakllanmasligiga sabab bo'ladi. Rag'batlantirish va jazolash usullarining anglangan tarzda birgalikda qo'llanilishi optimal mo- tivasiyani ta'minlagan holda bir tomondan ijobiy xususiyatlaming rivojlanishi uchun imkon yaratib beradi, ikkinchi tomondan salbiy- larining yuzaga kelishiga to'sqinlik qiladi.

Bolaning psixologik rivojlanishi uchun rag'batlanishi va jazolanishi bir xil me'yorda stimul sifatida muhimdir: rag'batlantirish ijobiy si- fatlarning rivojlanishiga xizmat qilsa, jazolanish salbiy xususiyatlarni korreksiyasiga yoki tuzatishga qaratiladi. Amaliyotda mos holatda har ikkalovining qo'llanilishi ta'lim va tarbiya vazifalaridan kelib chiqqan tarzda o'zgarishi lozim.

Agar o'quv-tarbiyaviy ishlarda shaxsning ijobiy sifatlarini shakllantirishga, yangi bilim, ko'nikma va malakalami egallashga qaratilgan kuch-quwatni safarbar etish zarurati bo'Isa, unda rag'- batlantirish usulini qo'llash kerak boiadi. Agar vazifa mavjud kamchiliklarni tuzatish bilan bog'liq bo'Isa, ayniqsa, bola o'z xulq- atvorini tuzatishga intilmasa yoki anglamasa, umuman bunga qarshilik ko'rsatsa, jazolash usullarining bunday holda qollanilishi o'iinli boladi.

Ammo bolada o'ziga bo'lgan ishonchsizlik tuyg'usi bo'Isa, o'z- o'zini past baholashda hamda muvaffaqiyatga ishonchsizlikda rag'batlantirish ustunlik qilishi kerak. O'z-o'zini baholash holati yuqori bo'lganda, juda o'ziga ishongan taqdirda aksincha, jazolash usuli qo'llaniladi.

Ular o'rtasidagi moslik darajasi yosh bilan, bolani mustaqillikka intilishidagi e'tirozga bog'liq holda o'zgarishi mumkin. Qanchalik e'tirozlar ko'p bo'Isa, bolaning o'z xohish irodasi va istagida yo'l qo'yilgan kamchiliklariga shunchalik qat'iy jazo qo'llanilishi lozim. Vaholanki, bolalardagi mustaqillikka intilishdagi e'tirozlar o'smirlik davrida keskin namoyon bo'la boshlar ekan, bu yoshda ularga bo'lgan munosabat qattiqqo'llik bilan ifodalanishi kuzatiladi. Bolalarni tarbiyalash jarayonida rag'batlantirish va jazolash usullarining xususiyatlarini o'zida aks ettiruvchi baholash pedagogik stimul bo'lib xizmat qiladi: yaxshi baho rag'batlantirishni bildiradi, yomon baho esa jazolashni o'taydi. Shuni inobatga olish kerakki, baholashning yuqori va past ko'rsatkichJari har doim ham o'rta ko'rsatkichlar singari stimullashtiruvchi kuchga ega bo'lavermaydi. Masalan, muvaffaqiyatga erishuvchi stimul sifatida 5, 3 yoki 2, 1 baholar emas, balki ko'pincha 4 baho bo'ladi. Shuning uchun bola besh baho olgandan so'ng, qisman o'z o'qishini davom ettirish mohiyatini yo'qotadi, chunki besh balli baholash tizimida beshdan yuqorisi bo'lmaydi. Agar o'quvchi 4 baho olgan bo'Isa, unda yanada yuqori baho, mazkur holda 5 bahoni olishga imkon va sharoit topadi. Juda ham past, 1 baho bolaning o'z natijalarini yaxshilashga intilishini yo'qotadi, sababi, bunday bahoni ijobiy tomonga o'zgartirish murakkab bo'ladi. Odatda, o'qituvchilar yuqori baholarni „qoniqarsiz"ga o'qigan o'quvchilarga qo'ymaydilar. Uch baho sub'ektiv baho tarzida qabul qilinib, harakat qilingan taqdirda uni o'zgartirish mumkin bo'ladi. Optimal holat bo'lib, besh balli tizim sharoitida mazkur predmet bo'yicha bolaning olgan bahosi bir ballga kam yoki yuqori ekanligi bo'la oladi. Agarda u, asosan, uch yoki to'rt baho olayotgan bo'Isa, unda uning uchun stimullashtiruvchi kuch sifatida 4 va 5 baholar bo'ladi, eng salbiy kuch bo'lib esa, xavotir va bis-hayajonni keltirib chiqaradigan hamda yuzaga kelgan

ularning ta'lim, tarbiyasini haqiqiy motivlashtiruvchi ahamiyatli bo'l- gan narsa haqida bilmasligi ham mumkin. Uchinchidan, bolalarda individual farqJanish mavjud bo'lib, bir bola uchun muhim bo'lgani boshqalar uchun qiziqish uyg'otmasligi mumkin. To'rtinchidan, faol harakatlanuvchi motivlar yig'indisi sifatida qaraladigan motivasiyaning o'zi vaziyatga nisbatan o'zgaravchan hisoblanadi. Shuning uchun ham ta'lim va tarbiyaviy qiziqishlarni stimullashtirish ayrim vaziyatlarga mos kelsada, ba'zida esa noadekvat bo'lishi mumkin.

Bolalarga ta'lim va tarbiya berishda eng muhim vazifalardan biri shundan iboratki, yuqoridagi qayd etilgan motivasiyaning o'zgarish sabablarini inobatga olgan holda, amaliy jihatdan unga ta'sir qila bilish va motivasiyani kamaytiruvchi minimum omillarga olib kela bilish kerak. Ta'lim va tarbiyalash jarayonida namoyon bo'ladigan har qanday motiv va qiziqishlarni qanchalik ko'rib chiqmaylik, binobarin natijada ular rag'batlantirish va jazolash uslubiga borib to'xtaladi.

2. Pedagogik faoliyatda rag'batlantirish va jazolash usullari

   
   

Rag'batlantirish psixikaning ijobiy sifatlari va xususiyatlarini shakllanishini stimullashtiradi, jazolash usuli esa salbiylarining yuzaga kelishini oldini oladi. Agar amaliyotda faqatgina rag'batlantirish qo'llanilib, jazolash inkor etilsa bolalar shaxsida ijobiy sifatlar bilan birgalikda salbiy xususiyatlar ham yuzaga kelishi va shakllanishi mumkin. Agarda ta'lim-tarbiyaviy jarayon jazolashga asoslangan holda olib borilsa, unda bolada ayrim salbiy xususiyatlaming yuzaga kelishini oldini olishga olib keladi, ammo, shu bilan birga muhim ijobiy sifatlarning etarli ravishda shakllanmasligiga sabab bo'ladi. Rag'batlantirish va jazolash usullarining anglangan tarzda birgalikda qo'llanilishi optimal mo- tivasiyani ta'minlagan holda bir tomondan ijobiy xususiyatlaming rivojlanishi uchun imkon yaratib beradi, ikkinchi tomondan salbiy- larining yuzaga kelishiga to'sqinlik qiladi.

Bolaning psixologik rivojlanishi uchun rag'batlanishi va jazolanishi bir xil me'yorda stimul sifatida muhimdir: rag'batlantirish ijobiy si- fatlarning rivojlanishiga xizmat qilsa, jazolanish salbiy xususiyatlarni korreksiyasiga yoki tuzatishga qaratiladi. Amaliyotda mos holatda har ikkalovining qo'llanilishi ta'lim va tarbiya vazifalaridan kelib chiqqan tarzda o'zgarishi lozim.

Agar o'quv-tarbiyaviy ishlarda shaxsning ijobiy sifatlarini shakllantirishga, yangi bilim, ko'nikma va malakalami egallashga qaratilgan kuch-quwatni safarbar etish zarurati bo'lsa, unda rag'- batlantirish usulini qo'llash kerak bo'ladi. Agar vazifa mavjud kamchiliklarni tuzatish bilan bog'liq bo'lsa, ayniqsa, bola o'z xulq- atvorini tuzatishga intilmasa yoki anglamasa, umuman bunga qarshilik ko'rsatsa, jazolash usullarining bunday holda qollanilishi o'iinli boladi.

Ammo bolada o'ziga bo'lgan ishonchsizlik tuyg'usi bo'lsa, o'z- o'zini past baholashda hamda muvaffaqiyatga ishonchsizlikda rag'batlantirish ustunlik qilishi kerak. O'z-o'zini baholash holati yuqori bo'lganda, juda o'ziga ishongan taqdirda aksincha, jazolash usuli qo'llaniladi.

Ular o'rtasidagi moslik darajasi yosh bilan, bolani mustaqillikka intilishidagi e'tirozga bog'liq holda o'zgarishi mumkin. Qanchalik e'tirbzlar ko'p bo'lsa, bolaning o'z xohish irodasi va istagida yo'l qo'yilgan kamchiliklariga shunchalik qat'iy jazo qo'llanilishi lozim. Vaholanki, bolalardagi mustaqillikka intilishdagi e'tirozlar o'smirlik davrida keskin namoyon bo'la boshlar ekan, bu yoshda ularga bo'lgan munosabat qattiqqo'llik bilan ifodalanishi kuzatiladi. Bolalarni tarbiyalash jarayonida rag'batlantirish va jazolash usullarining xususiyatlarini o'zida aks ettiruvchi baholash pedagogik stimul boiib xizmat qiladi: yaxshi baho rag'batlantirishni bildiradi, yomon baho esa jazolashni o'taydi. Shuni inobatga olish kerakki, baholashning yuqori va past ko'rsatkichlari har doim ham o'rta ko'rsatkichlar singari stimullashtiruvchi kuchga ega bo'lavermaydi. Masalan, muvaffaqiyatga erishuvchi stimul sifatida 5, 3 yoki 2, 1 baholar emas, balki ko'pincha 4 baho bo'ladi. Shuning uchun bola besh baho olgandan so'ng, qisman o'z o'qishini davom ettirish mohiyatini yo'qotadi, chunki besh balli baholash tizimida beshdan yuqorisi bo'lmaydi. Agar o'quvchi 4 baho olgan bo'lsa, unda yanada yuqori baho, mazkur holda 5 bahoni olishga imkon va sharoit topadi. Juda ham past, 1 baho bolaning o'z natijalarini yaxshilashga intilishini yo'qotadi, sababi, bunday bahoni ijobiy tomonga o'zgartirish murakkab bo'ladi. Odatda, o'qituvchilar yuqori baholarni „qoniqarsiz"ga o'qigan o'quvchilarga qo'ymaydilar. Uch baho sub'ektiv baho tarzida qabul qilinib, harakat qilingan taqdirda uni o'zgartirish mumkin bo'ladi. Optimal holat bo'lib, besh balli tizim sharoitida mazkur predmet bo'yicha bolaning olgan bahosi bir ballga kam yoki yuqori ekanligi bo'la oladi. Agarda u, asosan, uch yoki to'rt baho olayotgan bo'lsa, unda uning uchun stimullashtiruvchi kuch sifatida 4 va 5 baholar bo'ladi, eng salbiy kuch bo'lib esa, xavotir va his-hayajonni keltirib chiqaradigan hamda yuzaga kelgan vaziyatni to'g'rilash maqsadidagi 2 va 3baholarhisoblanadi. Bolalarni stimullashtirish tizimida reaksiyalarning susayishi holati kuzatiladi, zero uning mohiyati hamisha ijobiy va salbiy stimullarni qo'llanilishi bilan ularning motivlashtiruvchi rolini yo'qotishida izohlanadi. Masalan, bolalarni yuqori baholar shaklida doimiy rag'batlantirish vaqt o'tishi bilan ta'sirchanlik xususiyati oldingidek ta'sir etmay qoladi. Ikkinchi tomondan, doimo past baholarni olish natijasida unga nisbatan kishida kam emosional xavotirlanish hissini oldingiga nisbatan yuzaga keltiradi va o'zining motivlashtiruvchi ta'sirini yo'qotadi.

Vaqti-vaqti bilan ijobiy va salbiy stimullar xarakterini o'zgartirib turish hamda ularga nisbatan to'g'ri ta'sir kuchini saqlay bilish kerak. Bolalarning o'quv va tarbiyaviy faoliyatini stimullashtirish kompleks xarakterga ega bo'lishi kerak bo'lib, mazkur vaqt davomida qanday qiziqish va ehtiyojlarning muhimligiga qarab ba'zan yoki qisman qo'llaniladigan turli xil kuzgatuvchilar sistemasini o'z ichiga olish lozim.

Stimullashtirishning kompleksliligi bir vaqtning o'zida turli xil: organik, moddiy, axloqiy, individual va ijtimoiy-psixologik stimullarni qo'llashni anglatadi. Organik stimullar bolalarning organik ehtiyojlarini qondirish bilan ifodalanadi.

Moddiy stimullar bolalarga qiziqarli tuyulgan va o'ziga jalb etuvchi narsalarni o'zi uchun qo'lga kiritishda ifodalanadi. Axloqiy stimullar bolaning his-tuyg'ulari hamda ma'naviy ehtiyojlarini qondirish bilan uzviy bog'liq bo'ladi. Ular qatoriga topshirilgan mas'uliyatni bajarganligidan, boshqa kishilarga ko'maklashganligidan, axloqiy maqsad va qadriyatlarga mos tarzda amalga oshirgan xulq-atvoridan qoniqish hissini kiritish mumkin.

Ijtimoiy-psixologik stimullarda shunday motivlar borki, ular bevosita insoniy munosabatlar tizimi bilan bog'liq bo'ladi. Ularga, insonga nisbatan e'tiborning kuchliligiga, hurmat-izzatga yo'naltirilgan, motivlar misol bo'la oladi. Individual stimullar shaxsning o'ziga xos xususiyatlarini anglatadigan, uning uchun ahamiyat kasb etadigan, shaxsiy manfaatni o'z ichiga olgan motivlar tashkil etadi.

Turli xil stimullar ta'siri kishining xulq-atvoriga, vaziyatga asos- langan holda yuz beradi. Vaziyatga bog'liq holdagi ta'sir deganda, kishi tomonidan u yoki bu stimullarni qanday sharoitda sodir bo'layotganligiga qarab, idrok etish va baholash tushuniladi. Bir stimulning o'zi, masalan, yuqori yoki past baho muvaffaqiyatga erishish yo'lida kishi uchun ahamiyatli yoki ahamiyatsiz ekanligiga qarab, turlicha ta'sir ko'rsatadi. Agar inson hayotidagi biror-bir muhim voqealar yuqori baho olish bilan asoslansa demak, bunday baho 88

muvaffaqiyatga undovchi kuchli stimul boiib qoladi. Agar bolaning hayoti va faoliyati unga bog'liq bo'lmasa, baho uning uchun faoliyatga undaydigan kuch sifatida bo'la olmaydi,

2. O'quvchining o'ziga xos xususiyatlari va

   
   pedagogik baholash
   

Pedagogik baho ta'lim va tarbiya faoliyatida muvaffaqiyatni belgilovchi maxsus stimul sifatida ifodalanadi. Bunday baho faoliyat turlaridagi quyidagi to'rtta sharoitni inobatga olgan holda bolaning maksimum motivlashganligini ta'minlashi lozim: bolaning tar- biyalanishdagi muvaffaqiyatga ta'sir etuvchi turli xil zarur, etarli stimullarni bilish; har xil yoshdagi bolalarning faoliyat turlarida ishtirok etishining asosiy motivlarni bilish; ta'lim va tarbiya motivasiyasidagi individual farqlanishlarni bilish; bolalardagi ayrim shaxsiy sifatlar va malakalarning shakllanishiga ma'lumotlarni idrok qilish motivasiyasiga ta'sir etuvchi situasion-vaziyatli faktorlarni bilish kerak bo'ladi. Rag'- batlantirish va jazolash sifatida talqin qilinadigan pedagogik baholash muvozanatlashgan bo'lishi kerak. Bir tomondan, ular boladagi ijobiy sifat va xususiyatlarini shakllanishini faollashtiruvchi stimullar tizimini o'z ichiga olsa, ikkinchi tomondan, ushbu bolalarning shaxsida kuzatiladigan salbiy sifatlarni hamda noo'rin xulq-atvorning yuzaga kelishiga to'sqinlik qiluvchi harakatdagi stimullar yig'indisidan tashkil topgan bo'lishi lozim. Bolaning individual xususiyatlariga, yoshiga, vaziyatga bog'liq ravishda — rag'batlantirish, jazolash tarzida qo'llaniladigan pedagogik baholashning xarakteri va mosligi o'zgarib turishi ham kerak.

Ta'lim va tarbiyada boladagi muvaffaqiyat va omadsizlikni baho- lashda mavjud stimullar ta'siriga ko'nikish, o'rganish holatini yuzaga kelmasligini nazorat qilish kerak.

Pedagogik baholash jarayonlari faoliyatning yakuniy natijalariga emas, balki jarayonning o'ziga dahldordir. Bu jarayonda olingan natija qanday qilib qo'lgan kiritilganligi, uning asosida qanday motiv yotganligi ahamiyatlidir. Miqdoriy pedagogik baholash bajarilgan ish hajmi bilan, masalan, echilgan vazifalar, topshiriqlar, mashqlar soni orqali izohlanadi. Sifatli baholash esa bajarilgan ish sifati, aniqligi, tozaligi kabi mukammalligini anglatadigan ko'rsatkichlarni o'zida aks ettiradi. Pedagogik baholash turlari bilan bir qatorda bolalarning ta'lim va tarbiyaviy muvaffaqiyatlarini stimullashtiruvchi usullari ajratilib ko'rsatiladi.

Ulardan eng muhimi — kishining diqqat-e'tibori, ma'qullash, baholash, sovrin, yordam, ijtimoiy obro' va mavqeidir. Agar har bir stimullashtiruvchi usullarni alohida ko'rib chiqadigan bo'lsak, kishiga nisbatan diqqat-e'tiborlilik rag'batlantirish usullarining doimo eng maqbul ko'rinishlaridan bin hisoblangan. Atrof-muhitdagilarning qiziqishi va e'tiborini o'ziga tortish kishi uchun yoqimlidir, ayniqsa, unga ahamiyatli bo'lgan inson unga diqqat e'tiborini qaratsa. Bunday e'tibor, atrofdagi kishilardan tanlab olgan holda qadrlashlarini anglatadi. Va aksincha, agar kishiga e'tibor qilinmasa, ahamiyat berilmas ekan, insonda noxush his-tuyg'u vujudga keladi. O'quvchiga nisbatan mehr tuyg'usi, samimiylik ila qiziqish bilan pedagog e'tibor berishi zarur hamda atrof-muhitdagi kishilar e'tiborini ham jalb qilishi orqali uni rag'batlantirib borishi kerak. Bolalar ham kattalar tomonidan bo'ladigan diqqat-e'tiborni juda qadrlaydilar, ayniqsa, o'qituvchi yoki tarbiyachining diqqat-e'tiborini qozonish uchun turli xil usullar bilan e'tibor ob'ekti bo'lishga intiladilar. Ba'zan shu maqsad bilan diqqat va e'tiborni o'ziga qaratish uchun anglangan holda kutilmagan xulq-atvorni namoyon qiladilar.

Diqqat-pedagogik stimullashtirishning imkon qadar oddiy usullardan biri boiib, u boshqa usullar bilan birga qo'llaniladi, Jum- ladan, diqqat-e'tibor ma'qullash bilan birga amalga oshirilishi orqali uning stimullashtirish xususiyatini yanada kuchaytiradi. Ma'qullash- bolaning biror nimani qilishga yoki qilmoqchi ekanligining pozitiv baholashi sifatida namoyon bo'ladi. Ma'qullash haqida gap ketganda, kishi xatti-harakatlarining verbal yoki noverbal tarzdagi pozitiv baholanishi nazarda tutiladi. Verbal baho-ma'lumbaholashli xulosalarni o'z ichiga olgan so'zli iboralarni, noverbal esa — baholovchi rolni bajaradigan mimikalar, pantomimikalar, imo-ishoralarda ifodalanadi. Ko'p hollarda ma'qullashning verbal va noverbal usullari bir-birlari bilan uyg'unlashib boradilar.

Insonni tan olishlik, iqrorlik, baholanuvchi kishidagi biror yutuq- larini ajratib ko'rsatish va ularni yuqori baholashi sifatida aks etadi. Diqqat-e'tibordan farqliroq baholash predmetini nima asosda baho- lanishi anglanilmaganligi holda emas, balki baholanuvchi kishining nima uchun qadrlanayotganligi ongli tarzda amalga oshadi. Iqrorlik, shu bilan birga baholanuvchi kishining o'zgalardan farqlanib turuvchi xususiyatlarini ajratgan holda baholash sifatida namoyon bo'ladi.

Baholash baholanuvchi kishining qator xususiyatlarini shakl- langanlik darajasining hamda xatti-harakatlari yoki faoliyatining miqdoriy 90

va sifatiy baholar kvalifikasiyasini o'z ichiga oladi. Bunga misol qilib, o'quv maskani baholarini olishimiz mumkin. Ular o'quvchining absolyut va nisbiy muvaffaqiyatlarini ballarda xarakterlaydi, ya'ni, absolyutligi shundaki, bahoning o'zi o'quvchining xulq-atvori yoki bilimlarining sifati haqida guvohlik qilsa, nisbiyligi baholardan foydalanib, turli bolalarda ularni taqqoslab ko'rish imkoniyatini beradi.

Madad bolani axloqiy mustahkamlovchi hamdardlik yoki bir- galikdagi harakatlar shaklida boiishi mumkin. Ya'ni, kattalar tomonidan shunday amaliy harakatlarni bajarilishi bola faoliyatining aktivlashishini ta'minlaydi. Odatda madad stimullashtiruvchi bo'lib, bola atrof-muhitdagi kishilarga muhtoj bo'lganda namoyon bo'ladi.

Mukofot — bolaning harakatlarini baholashda yoki moddiy madad usuli sifatida idrok etiladi va tushuniladi. Mukofot faoUyat stimuli sifatida qachonki, keltiriladigan harakat-intilishlarga mos kelsa, va u loyiq bo'lsagina yuzaga chiqadi. Mukofot xarakterida u yoki bu vaziyatlar e'tiborga olinmasa, unda uning stimullashtiruvchi ahamiyati kamayadi.

Rag'batlantirishning keyingi usullaridan biri ijtimoiy rol, mavqe va obro'ning kuchaytirilganligi — o'quvchi va tarbiyalanuvchilar harakatining stimullashtirishni ijtimoiy-psixologik usullari hisoblanadi. Ular bolaning atrof-muhitidagi ahamiyatli bo'lgan kishilar ko'z o'ngida obro'-e'tiborini, avtoritetini oshishi bilan bog'liqdir. Bolalar o'z hayotida o'ynaydigan rollari ular uchun qadr-qimmatga va jozibali ahamiyatga egadir. Masalan, lider roli bolalar o'rtasida nihoyatda qadrlansa, hech kim tomonidan yoqtirmaydigan, hurmat qilinmay- digan, lapashang roli ular uchun ahamiyatsiz hisoblanadi.

O'z tengdoshlari va kattalar orasida bola ahamiyatli rolga ega ekanligi, ayniqsa, kattalikka, mustaqillikka, erkinlikka ehtiyoj sezganda (o'spirinlik davri) harakatlantiruvchi stimullashtirish usullari sifatida xizmat qiladi.

Obro' deganda bola uchun ahamiyatli bo'lgan atrofdagi kishilarning hurmat darajasiga, iqrorligiga ega bo'lish tushuniladi. Bir qator psixologo-pedagogik usullar yordamida bolaning obro'sini sun'iy tarzda oshirish yoki kamaytirish bilan rag'batlantiriladi yoki jazolanadi.

Mavqe esa, bolaning shaxslararo munosabatlaridagi (masalan, sosiometrik mavqe) holati tushuniladi. U yuqorida qayd qilingan usullar yordamida o'zgartirilishi ham mumkin. Stimullashtirishning qolgan barcha usullari bolalarning xulq-atvoriga, harakatlariga, faoliyat natijalariga nisbatan qo'yiladigan baholar shaklida ifodalanadi.

An'anaviy o'quv maskanidagi baholar ushbu usullardan biri sifatida namoyon bo'ladi, ammo bolalarning tarbiyalanishi va ta'lim olishining har tomonlama to'liq motivasiyasini ta'minlay olmaydi. Shunday qilib aytish mumkinki, „Pedagogik baho" tushunchasi o'z mohiyati va hajmi jihatidan oddiy „baho" ga nisbatan kengroqdir.

4. Baholashda ma'naviy - psixologik qo'IIab-quwatlash

   
   

O'quvchilar faoliyatini baholash va ma'naviy-psixologik qo'llab- quwatlash hamda o'z kuchiga ishonchni mustahkamlash - ko'proq, tortinchoq, uyatchang, odamovi o'quvchilar bilan ta'lim-tarbiya ishlarini olib borishda va ikki tomonlama munosabatda bo'lishda zaruriy usullardan hisoblanadi. Tortinchoqlik va o'z kuchiga ishonmaslik o'quvchilarning ishchanligini pasaytiradi, faolligiga ko'pincha salbiy ta'sir qiladi. Ushbu usulni qo'llay turib, „tarbiyachi o'quvchilarga xayrixoh va chidamli munosabatda boiadi, ularning ijodiyjqichlarini faollashtiradi. Ushbu usuldan foydalanib, o'qituvchi o'quvchida o'zini har tomonlama ko'rsata olishga o'rgatadigan psixologik-pedagogik holatni yaratadi.

Ushbu usuldan foydalanish uchun pedagog har bir o'quvchida qiziq va bebaho xislat borligiga, uni yon-atrofdagilar va o'quvchilar o'zlarini namoyon qilish uchun kerakliligiga ishontirishlari zarur bo'ladi.

Ishonchdan pedagogik ta'sir usuli sifatida ta'lim-tarbiya jarayonida foydalanish mumkin. Uning mohiyati o'quvchilarga javobgarligi mavjud bo'lgan aniq ishni topshirishdir. Ishonch o'quvchilarni quvontiradi, ilhomlantiradi va burch hissini uyg'otadi, shuningdek, ularda tartib- intizomni, tashkilotchilikni, tashabbuskorlikni va faollikni mustah- kamlaydi, ya'ni butun kuchini o'qituvchi tomonidan berilgan top- shiriqni bajarishga sarflash hissini shakllantiradi. Agar tarbiyachilar o'quvchi hurmatiga sazovor bo'lgan bo'lsalar, ishonch o'quvchining xulqiga katta ta'sir ko'rsatadi.

Qiziqarli faoliyatga tortish. Tarbiyachi o'quvchilarning yosh xususiyatlarini va qiziqishlarini hisobga olgan holda, ularni qiziqarli faoliyatga tortishlari lozim. Bunday jarayonda o'quvchilarning qobiliyati rivojlanadi, ularda turli yaxshi intilishlar tug'iladi.

Faoliyatga qiziqishni yo'qotmaslik uchun uni har doim murak- kablashtirib borish, o'quvchilarda yanada ko'proq iroda, bilim va malakalarni, javobgarlik hissini oshirishga qaratilgan ishlarni olib borishni faoUashtirish lozim. Pedagog o'quvchilarning xulqini kuzata

turib, faoliyatning o'quvchi uchun qiziqarli yoki qiziqarli emasligini aniqlashi va zarur hollarda uni sekingina boshqa turiga o'zgartirishlari mumkin. Mazkur usulni keng qo'llash uchun o'qituvchilar o'quv- chilarni ta'lim muassasalarida doimiy tashkil etiladigan to'garaklar, sport seksiyalariga a'zo bo'lishlariga, turli bayramlar, tadbirlarni tayyorlash va o'tkazishda ularni ishtirok etishlariga undashlari kerak.

Engil koyish. Agar o'quvchining harakati tasodifiy bo'lsa va qasddan bo'lmasa u holda, o'qituvchining u bilan o'tkazadigan suhbati do'stona ruhda o'tadi. Odatda, bunday suhbat vaqtida shaxsning ijobiy qirralari ham ta'kidlanib o'tiladi. Tarbiyada engil koyish usulining qo'llanilishi qattiq jazo kutayotgan o'quvchining ko'nglini ko'taradi va o'rtadagi tanglikni yumshatadi. Bunday holat o'quvchini ishonuvchan, tarbiyachining so'zlariga yanada e'tiborli bo'lishga, keyingi koyishlarni kuchliroq qabul qila olishga undaydi. Shu sababdan pedagogik amaliyotda engil koyishdan juda ko'p hollarda foydalaniladi. Agar o'quvchi ruhan yarador, ko'ngli yarim yoki tortinchoq bo'lsa, tarbiyachining qo'pol muomalasi o'qituvchidan yanada uzoqlashishga, shaxsiy kechinmalariga o'ralib, yakkalanib qolishiga olib keladi. Mayin koyishning yumshoq ta'siriga qaysar va ta'bi nozik o'quvchilar ham bo'ysunadilar.

Jazo o'quvchilarda qilgan ishlariga o'kinish va boshqa qaytarmaslik xohishini uyg'otishi kerak. Jazo o'quvchining chidamliligini tarbiya- lashda va uning axloqidagi salbiy xususiyatlarni yo'qotishga yordam beradi. O'quvchini jazolashjarayonidatarbiyachi, ulardauyat, hijolat, o'zgarish xohishi kabi aniq kechinmalar bo'lishini nazarda tutishi lozim.

Jazoning quyidagi turlari mavjud:

Jazo-mashq. Bunday jazo tarbiyani to'g'ri tashkil qilishga yordam beradi. Masalan, guruhda o'quvchilaming talab darajasida bajarilmagan iavbatchiligi uchun ular qaytadan, ya'ni boshqatdan navbatchilik qildirish bilan jazolanadi. Aybdor o'quvchi o'z burchini albatta bajarishi shartligini, shuning uchun, uni o'z vaqtida va xaqqoniy o'tashi kerakligini tushunadi.

Jazo-chegaralash. O'quvchi qandaydir xursandchiliqdan mahrum qilinadi, masalan: o'quvchi qiziqarli tadbirda qatnashishdan ozod etiladi.

Jazo-tanbeh. Ta'lim muassasasi rahbariyati, tarbiyachilari, jamoa tomonidan berilgan tanbehni o'quvchilar jazo sifatida qabul qiladilar. O'quvchilar tanbeh eshitib qolish mumkinligidan o'z burchlarini bajarishga, sho'xliklardan o'zlarini tiyishga tayyor bo'ladilar.

Jazo-shartlilik. Bu jazo aybdorda noxush kechinmalar uyg'otadi, chunki u jazolangan hisoblanadi va jamoada lining obro'sini tushirishga olib keladi. Agar o'quvchi umuman tartibli bo'lsa va jamoaning sha'nini hurmat qilsa, bunday turdagi jazo unga ijobiy ta'sir etadi. Tarbiyachilar hamda kattalarning o'quvchi qilmishini baholashda g'azabli, sovuq karashlari, sovuq ohangdagi munosabatda bo'lishlari va so'zlarining o'zi ko'p o'quvchilar uchun jazo hisoblanadi.

Pedagogik ta'sirning eng o'tkir quroli sifatida tarbiyachilar jazoni har tomonlama chuqur va har tomonlama o'ylashlari, so'ngra uni ta'lim-tarbiya jarayonida qo'llashlari lozim.

Ogohlantirish. Ogohlantirishda o'qituvchilar o'quvchi xulqini o'zgartirmasa, uning oqibatlarini ochib beradilar. Bu ta'sirning mazmuni shundaki, tarbiyachilar o'quvchida xavotir va uning negizida noxush oqibatlarni yo'qotish xohishini uyg'otadi va buning oqibatida o'quvchining xulqida javobgarlik hissi uyg'onadi. Ogohlantirish jarayonida o'quvchiga aytilgan so'z mazmunidan tashqari, tarbiyachining jiddiy, ta'sirchan, ba'zan aytDayotgan so'zning qattiq ohangi ham muhimdir.

Yuqorida biz pedagogik ta'sirning ba'zi usullari haqidagina to'xtaldik. Tarbiya amaliyotida yuqorida kayd etilgan pedagogik ta'sirning boshqa usullaridan xam foydalarrish mumkin. Shuni ta'kidlash kerakki, mavjud psdagogik ta'sir usullaridan tashqari, har bir tarbiyachining pedagogik tajribasiga asoslangan shaxsiy pedagogik ta'sir usullari ham bo'lishi mumkin.

Turli tarbiyaviy tadbirlarni, ishlarni tayyorlashda va o'tkazishda hamda o'quvchining xatti-harakatini baholashda o'quvchilarning yosh xususiyatlari, shaxsiy fazilatlari, xohishlari, qiziqishlari, imkoniyat va sharoitlari, qobiliyatlarini hisobga olish bilan bir qatorda, ularning temperamentlari ham hisobga olinishi o'quvchilar bilan samimiy munosabat o'rnatishda, ularni tushuna bilishda katta yordam berishi hamda tarbiyaviy jarayonni, tarbiyaviy ishlarni samarali va natijali bo'lishiga imkoniyat yaratishi mumkin.

Buning uchun o'qituvchilar o'quvchilarning temperamentlari haqida tushuncha va bilimlarga ega bo'lishlari kerak. Quyida mavjud to'rtta temperamentlar haqida qisqacha ma'lumot berib o'tamiz:

Sangviniklar - sezilarli ruhiy faollikka ega bo'lgan, atrofda bo'layotgan voqealarga tez munosabatini bildiruvchi, taassurotlarini hadeb o'zgarishiga intiluvchi, muvaffaqiyatsizliklar va ko'ngilsizliklarni nisbatan engil o'tkazib yuboruvchi, jonli, harakatchan, ifodali

mimikasi va harakatlarga ega bolgan kishi sangvinik deb ataladi. Ular yangi kishilar bilan tez til topishadigan, bir ish turidan ikkinchi ish turiga tezda ko'nikadigan, bir turda bajariladigan ishlarni yoqtir- maydigan, yangi sharoitga osonlik bilan o'rganadigan, xushchaqchak, harakatlari shiddatli, nutqi tez, kelajakka ishonch bilan qaraydigan, so'zini aniq va ma'noli qilib, imo-ishoralar bilan gapiradigan kishilardir. Sangviniklar yuqori lavozimga intiladigan kishilar bo'ladilar.

Flegmatiklar. Bundaylar yuragi keng, barqaror intilishlarga va kayfiyatlarga, doimiy va chuqur his-tuyg'ularga ega, harakatlari va nutqi bir xil maromda bo'lgan, ruhiy holati tashqi tomonda ifoda etiladigan kishilar hisoblanadi. Flegmatiklar - ta'sirlanuvchanligi, sustligi bilan ajralib turadilar, bir turdagi ishdan ikkinchi turdagi ishga sekinlik bilan ko'chadilar, faolliklari kam, yangi sharoitga qiyinchilik bilan moslashadilar. Flegmatiklar chidamliligi, matonati, o'zini tuta bilishi bilan ajralib turadilar. Harakatlari va nutqlari sust, ko'ngilsiz hodisa yuz berganda, osoyishtaliklarini buzmaydilar. Ular sabr-toqatli, chidamli bo'lib, so'zlaganda xotirjam, o'zga shaxslar bilan hayajonlanmay gapiradilar.

Xoleriklar juda g'ayratli, ishga juda ehtiros bilan kirishadigan, hissiy „portlash" va kayfiyatning keskin o'zgarishlariga moyil, ildam harakatlar qiladigan kishilardir. Xoleriklar - ko'tarinki ruhda ishlay oladigan, qarshiliklarni enga oladigan kishilar bo'lib, ular ishlash zavqi, kayfiyatning buzilishi bilanoq, tez o'zgarishi mumkin. Xoleriklar serjahl, o'zini yaxshi ko'radigan, tez gapiradigan odamlar bo'lib, ular boshqalardan gapining ohangi o'zgaruvchanligi bilan ajralib turadilar. Xoleriklarning vazminlik darajasi xuddi sangviniklarnikidek bo'ladi.

Melanxoliklar ta'sirchan, chuqur kechinmali, gap ko'tara olmay- digan, ammo atrofdagi voqealarga unchalik e'tibor bermaydigan, o'zini to'xtata oladigan harakatlar qiladigan va sekin ovoz chiqaradigan kishilardir. Melanxoliklar tez toliqadigan va o'ziga ishonmaydigan, tashvishsiz, lekin juda sezuvchan, ehtiyotkor va hushyor, nihoyatda arazchan, juda oz kuladigan, faoliyati sust, tortinchoq, kam g'ayrat, arzimas sabablarga ko'ra ko'zlaridan yosh oqib ketadigan, yangi kishilar bilan qiyinchilikda til topishadigan kishilardir. Ular qulay sharoitda °ldiga qo'yilgan masalalarni muvaffaqiyatli bajaradi. Agar ishda sharoit, ya'ni vaziyat o'zgarsa, qiyinchilik tug'ilsa, ular o'zlarini panaga olib torishadi. Tarbiyachi melanxolik o'quvchining faoliyatidagi kamchiliklari ^uchun unga nisbatan yomon munosabatda bo'lsa, urishsa, uning ruhini tushirib yuboradi va oqibatda, bunday shaxs o'z kuchiga shubha bilan qaray boshlaydi.

Yuqorida keltirilgan temperamentlar haqidagi ma'lumotlar umumiy holda berilgan bo'lsada, tarbiyachilar o'quvchilarga nisbatan samimiy munosabatda bo'lishlarida qo'l kelishi mumkin. Lekin, ruxshunoslarning ta'kidlashicha, har bir kishida temperament yakka tartibda uchramaydi, ular albatta biri ikkinchisi bilan uyg'unlikda uchrashligini ham unutmaslik lozim.

5. Pedagogik bahoning effektivligi va ijtimoiy xarakteri

   
   

Pedagogik bahoning effektivligi deganda, bolalarning ta'lim olishi va tarbiyalanishi jarayonidagi uning stimullashtiruvchi roli tushuniladi. Pedagogik jihatdan effektivlik esa bolada muvaffaqiyatga intiluvchanlikni, bilim va ko'nikmalarni o'zlashtirishni, o'zida shaxsga oid ijobiy xislatlarni yuzaga keltiradigan baho hisoblanadi. Boladagi intellektual va shaxsiy xulq-atvor rivojlanishining motivasiyasi tashqi va ichkibo'lishi mumkin. Ta'lim-tarbiyaviy faoliyatga nisbatan tashqi motivasiyaga uning faolligini tashqaridan yo'naltiruvchi, ta'minlovchi, harakatlantiruvchi stimullar misoldir, ya'ni ular shunday stimullarki, bolani o'rab turgan muhitdan kelib chiqadi va ma'lum tarzda harakat qilishni majbur qiladi. Bunday stimullar harakati agar tuxtatilsa, ta'lim- tarbiyaviy maqsadlarga asoslanadigan bolalarning muloqoti va bilim olish aktivligi keskin kamayib ketadi yoki yo'qolib ketishi mumkin.

Ichki stimullar tashqi stimullarga qaraganda faollikning har qanday ko'rinishlarini o'z-o'zidan yo'naltira olishi, shakllantirishi mumkin. Xulq- atvorni harakatlantiruvchi tashqi stimullardan bu kabi stimullarni farqlay olish uchun, ularni motiv deb yuritish ma'qulroq bo'ladi. Zero motiv - shaxsiy, tashqi tasodifiy sharoitlarga bog'liq bo'lmagan, faollikning ichki manbaiki, uning mavjudligi kishiga har joyda va har doim ma'lum tarzda harakat qilish imkonini beradi. Ta'lim-tarbiyaviy faoliyatning ichki motivasiyasi tashqi stimulyasiyaga ko'ra, ancha kuchli hisoblanadi, shu sababli ham effektiv pedagogik baho sifatida boladagi ta'lim va tarbiyaning ichki motivasiyasini yuzaga keltiradigan va quwatlaydi.

Eng yaxshi psixologik-pedagogik sharoitlar ichki motivasiyani keltirib chiqaradi va bir vaqtning o'zida uni mos keluvchi tashqi stimulyasiya orqali quwatlab boradi, ya'ni bolaning psixologik o'z- o'zini shakllantirishga intilishi uning uchun ijobiy bo'lgan tashqi sharoitlarni yaratish bilan mustahkamlanadi.

Pedagogik baholashning effektivligi haqidagi tasawurlar indi- vidual hamda ijtimoiy-maxsus xarakterga ega. Pedagogik baholash tasawurlarining individual xarakteri shunda namoyon bo'ladiki, uning effektivligi bolaning individual xususiyatlarga, uning muhim ehtiyojlariga bog'liq bo'ladi.

Pedagogik baholashning ijtimoiy-maxsus xarakteri haqida so'z ketganda, ikki sharoit inobatga olinadi. Birinchidan, turli madaniyat sharoitlarida ta'lim va tarbiya tizimiga turli pedagogik baholar qo'l- lanilishi kuzatiladi. Ayrim hollarda, masalan, Shimoliy Amerika va ?arbiy Evropacha ko'rinishdagi zamonaviy jamiyatlarda eng maqbuli moddiy stimullar hisoblanadi; islom yo'nalishlaridagi Osiyo mada- niyatlari sharoitda axloqiy-diniy stimullar; ba'zi mamlakatlarda esa misol uchun Yaponiyada ijtimoiy-psixologik stimullar e'tirof etiladi. Bu shuningdek, bolalardagi shakllanayotgan ta'lim va tarbiya motivlariga ham dahldordir. Ikkinchidan, pedagogik baholashning ijtimoiy-maxsus xarakteri qo'llanilayotgan sharoit tarzidan kelib chiqqan holda ushbu baho effektivligi xususiyatiga ko'ra turlicha bo'lishi mumkin.

Turli sharoitlarda qo'llaniladigan turli pedagogik baholar bir xil valentlikka (bola uchun ahamiyatli, kadrli) ega bo'lmasligi mumkin va bu turli ehtimollik darajasi bilan uning uchun muhim bo'lgan ehtiyoj- larni amalga oshirilishiga olib keladi. Mazkur sharoitda eng katta valentlikka ega bo'lgan pedagogik baho muvaffaqiyatga erishish ehtimolini ta'minlaydi. Aytish joizki, pedagogik baholashning personal ahamiyati vaqt o'tishi bilan o'zgarishi mumkin. Bu holat ikki sabab tufayli yuzaga keladi. Birinchidan, kishi ehtiyojlar iyerarxiyasi uning qondirilishi bilan sharoitdan sharoitga nisbatan o'zgarib boradi. Bundan tashqari, yosh o'tishi bilan bolalarda shaxsiy o'zgarishlar sodir bo'ladiki, ular uchun oldin muhim hisoblangan baholar bora-bora stimullashtiruvchi rolini yo'qotadi, ularning o'rnini esa boshqa, yosh davriariga xos baholar egallaydi. Nihoyat, bolalar o'rtasida individual farqlanishlar mayjud bo'lib, ayrimlari uchun stimul bo'lgan narsalar ayrimlari uchun hech qanday turtki roli o'ynay olmasligi mumkin.
Asosiy tushuncha va atamalar

Pedagogik baho va uning psixologik jihatlari, rahbatlantirish, jazolash, pedagogik baholashda o'quvchining o'ziga xos individual- psixologik xususiyatlarini hisobga olish, pedagogik bahoning eifektivligi, pedagogik bahoning ijtimoiy xarakteri.

Rezyume

Pedagogik baholashning o'ziga xos psixologik-pedagogik xususiyat- larini o'rganish natijalariga asoslanib, shunday xulosa qilishimiz mumkinki, yuqorida e'tirof etilganlar pedagogik baholashning per- sonal ahamiyatini oshiradi va bunda quyidagi usullarni tartiblashtirish imkonini beradi;

1. Baholashda bolaning individual ehtiyojlari va qiziqishlarini ahamiyatga olish va sistematik tarzda o'rganish.

   
   

2 Pedagog imkoniyatida bo'lgan stimullarga mos keluvchi etiyojlar va qiziqishlarning aktualligini hisobga olishi zarur.

3. Bolalarning bahoga nisbatan ko'nikish hissini oldini olish maqsadida pedagogik baholar tizimiga yondashishni o'zgartirib turish lozim.

4 Pedagogik baholar bola uchun ahamiyatli boigan kishilar tomonidan qo'llanish kerak bo'ladi.

5. Pedagogik jarayonda katta e'tibor ijtimoiy-psixologik stimullar rolini oshirishga qaratish kerak bo'ladi, chunki ular ta'lim va tarbiya faoliyatidagi motivasiyada hal qiluvchi ahamiyatga egadir.