443. Erkin Vohidovning qaysi kitobi aruzda yozilgan?
Erkin Vohidov dastlab hayot, go’zallik, yoshlik, muhabbat kuychisi sifatida
maydonga chiqdi. Taqdir in’om etgan hayot, saodat, yoshlik, muhabbat sururini
hamda hayotdan rizolikni to’lib-toshib kuyladi. Xalqimiz erishgan yutuqlar, uning
shonli tarixi, qo’lga kiritgan g’alabalari to’g’risida faxr-iftixorga to’la satrlar bitdi.
50-yillar oxiri 60-yillarga kelib inson shaxsiga hurmat, qalbiga e’tibor oshdi,
kishining xilma-xil kechinmalari, ayniqsa, an’anaviy sevgi taronalari kuylash
uchun yo’l ochildi. Bu hol an’anaviy she’riy shakl – g’azalning jonlanishiga
(g’azallarning aruz vaznida yozilishini yaxshi bilamiz) olib keldi. Tabiiyki, bu
jarayon o’sha kezlari
osonlikcha, silliq kechgani yo’q. Ba’zi munaqqidlar ishqiy
kechinmalarni kuylash, ko’hna she’riy shakl – aruzga murojaat qilishni zamondan
uzoqlashish deb atadilar. Erkin Vohidov “Yoshlik devoni”(1969) kitobining
“Debocha”sida shunday qarashlar bilan bahsga kirishadi:
Istadim sayr aylamoqni
Men g’azal bo’stonida.
Kulmangiz, ne bor senga deb
Mir Alisher yonida.
She’riyat dunyosi keng,
Gulzori ko’p, bo’stoni ko’p,
Har ko’ngil arzini aytur
Neki bor imkonida.
Ey, munaqqid, sen g’azalni
Ko’hna deb kamsitmagil,
Sevgi ham Odam Atodin
Qolgan inson qonida.
Shu tariqa shoir inson qonidagi azaliy, tabiiy tuyg’u – sevgini va necha
asrlar sevgini kuylagan qadimiy g’azal shaklini himoya qiladi. She’rda g’azal
shunchaki she’riy shakl ma’nosida emas, muhabbat, boqiy insoniy tuyg’ular ramzi
tarzida ham qo’llangan.
Dostları ilə paylaş: