O'zbekiston respublikasi oliy va o'rta maxsus ta'lim vazirligi

ERNEST XEMINGUEY

Buyuk Amerika yozuvchisi Ernest Xeminguey hayoti tirikligidayoq afsonaga aylangan edi. Sayohat-u sarguzashtlarga, zafar va mag'lubiyatlarga, sevgi va ayriliqlarga boy umri davomida bu ajoyib shaxs o'lmas ijod namunalarini yaratdi. Adabiyot, badiiy ijod uning hayoti mazmunini tashkil qilar edi.

Xeminguey 1899- yil 21- iyulda Chikagoning Ouk-Park shahrida tug'ilgan. Onasi Greys Xoll opera qo'shiqchisi edi. Shifokor-terapevt va sportchi bo'lgan Klarens Edmonsni uchratgach, Greys operani tashlab unga turmushga chiqadi. Ernest oiladagi olti bolaning to'ng'ichi bo'lgan.

Bo'lajak yozuvchi ijodini juda erta boshladi. Ouk-Park maktabida o'qib yurgan paytlaridayoq maktab gazetalarida uning hikoya va she'rlari bosilib turar edi.

Maktabni tamomlagach, 1917- yilda Xeminguey armiya xizmatiga kirmoqchi, birinchi jahon urushida qatnashmoqchi bo'ladi. Biroq ko'zi jarohatlanganligi sababli armiyaga chaqirilmaydi. Shu sababli 1917— 1918- yillarda Kanzass gazetasi «Star» da muxbir bo'lib ishlaydi. 6 oy o'tgach ko'ngilli sifatida Yevropa armiyasiga qabul qilinadi, Italiya-Avstriya frontida qizil Xoch Amerika Otryadining haydovchisi bo'lib xizmat qiladi. 1918- yilda oyog'idan yaralanadi, shu holda yarador italiyalik soldatni jang maydonidan olib chiqadi. Jangda ko'rsatgan mardliklari uchun ikki marotaba Italiya ordenlari bilan taqdirlanadi. Gospitalda davolanayotganda amerikalik shafqat hamshirasini sevib qoladi (bu sevgi tarixi oradan o'n yil o'tgach «Alvido, qurol!» asarining dunyoga kelishiga sabab bo'ladi). Ouk-Parkka qaytgach, Xeminguey uchun Chikagodagi bir maromdagi sokin hayot zerikarli tuyuladi va Chikago jurnali redaksiyasiga ishga kiradi. Bu yerda u mashhur yozuvchi, ko'plab amerikalik buyuk ijodkorlarning yo'lboshchisi Shervud Anderson bilan tanishadi. Anderson unga Parijga borishni maslahat beradi. Parij san'at, adabiyot va ma'naviyatning markazi hisoblanar edi Chinakam ijodkor bo'lish uchun Fransiya ilhom manbai edi. Xeminguey Anderson maslahatiga amal qilib 1921- yili Yevropaga yo'l oladi. Shu yili u Xedli Richardsonga uylangan edi.

Fransiyada yashab yurgan kezlarida Xeminguey juda ko'p sayohat qiladi Parijda yashovchi amerikalik yozuvchilar Gertruda Stayn, Ezroy Paund, Skott Fisjerald bilan tanish edi. Xeminguey ilhom bilan ijodga sho'ng'iydi Uning shiori «Muhimi bu- satr bo'lsa ham haqiqatni yozish, qolgani esa o'z-o'zidan bo'laveradi» edi. Xemingueyning ilk kitobi 1923- yilda «Uch hikoya va o'n she'r» nomi bilan chiqadi, keyinroq esa «Bizning kunlarimizda» hikoyalar to'plami bosiladi. Mazkur to'plam Xemingueyning o'ziga xos uslubi, o'z qahramonini topganidan dalolat beradi.

1926- yilda Sh. Andersonning romanlaridan biriga parodiya tarzida «Bahor yomg'irlari» romani e'lon qilinadi. Bu roman «Charlz Skribnes» nashriyotining mashhur muharriri Maksuel Perkinsning diqqatini jalb qiladi. 1926- yil oktabrida Xeminguey «Quyosh baribir chiqaveradi» romanini yozib tugatadi. Asar yozuvchiga katta shuhrat keltiradi, Xemingueyni yosh va umidli ijodkor deb tan oladilar.

Roman urushdan keyingi yo'qotilgan avlod ruhiyatini, kayfiyatini aks ettiradi. Uning qahramonlari birinchi jahon urushidan keyingi tushkun holat girdobidagi, urush tufayli ruhan mayib qilingan kishilardir. Roman voqealari ham qalbi, ham jismi mayib qilingan Djeyk Brans tilidan hikoya qilinishi bejiz emas. Hayotidagi ma'naviy tayanchlaridan mahrum bo'lgan bu kishilar umr mazmunini ko'ngilocharlik, baliq ovi, korrida, ichkilik va sevgida deb biladilar. Asar qahramonlari real hayotdan olingan roman bosilib chiqqach, Xeminguey do'stlari undagi ko'plab qahramonlarni, shuningdek, yozuvchining o'zini ham tanidilar. Bu ham asarning shuhratini ta'minlagan omillardan bo'ldi.

1927- yilda Xeminguey Polina Pfeyorferni sevib qoladi va birinchi xotini bilan ajrashgach, unga uylanadi.

1927- yilda uning «Ayolsiz erkaklar» nomli to'plami chiqadi. Shundan so'ng Xeminguey Amerikaga qaytadi, Floridada qo'nim topadi va o'zining ikkinchi romani «Alvido, Qurol!» ni yakunlaydi. Bu roman yozuvchining shuhratini yanada oshirib yuboradi. Tanqidchilik romanga yuksak baho beradi, uni adibning eng yaxshi asarlari qatoriga kiritadi. Roman mavzui urush va sevgidir. Italiya armiyasida xizmat qiluvchi amerikalik ofitserning ingliz hamshirasiga bo'lgan go'zal va fojiali muhabbati Xemingueycha betakror talqinini topadi. Muhabbat mavzusi jimjimador, romantik, shoirona libosda emas, bosiq, xolis, sirtdan befarq, biroq ichdan chuqur hissiyotga yo'g'rilgan tasvir yo'sinida ifodalanadi.

30- yillarga kelib Xeminguey ijodida bir qadar tushkunlik kayfiyati kuzatiladi. Bunga sabab qilib yozuvchini «shon-shuhrat mast qilib qo'yganligi» deb ko'rsatadilar. Bunga dalil tariqasida Xemingueyning o'zini «chinakam erkak» qilib ko'rsatishga intilishi, ispan korridasiga, yirtqich hayvonlarning afrikacha ovga bo'lgan ehtirosi, atrofidagilarga bepisand munosabati kabilarni keltiradilar. Bu davrda yaratgan asarlari: «Tushdan keyingi o'lim», ispan korridalarini aks ettiruvchi «Afrikaning yashil do'ngliklari», Afrikaga bo'lgan sayohat kundaliklari, voqealar Floridada kechuvchi «Bor yoki yo'q» qissasi kabilardir.

30- yillar yozuvchining ijodidan faqat ikki hikoyasi «Frensis Makaomberning qisqa baxti» va «Kilimanjaro qorlari» tanqidchilikning ijobiy bahosini olishga muvaffaq bo'ldi.

Ispaniyadagi fuqarolar urushi Xeminguey hayoti va ijodida tub burilish yasadi. U o'zini chin ijodkor sifatida namoyon qildi. Buyuk iste'dod egalari jamiyat dardlariga nisbatan o'ta ta'sirchanliklari bilan ajralib turadilar. Xemingueyning ispan urushiga faol munosabati ham shuning dalilidir. Respublikachilar uchun pul yig'ib yozuvchi Shimoliy Amerika gazeta assotsiatsiyasi harbiy muxbiri hamda «Ispaniya yeri» hujjatli filmining ssenariy muallifi sifatida Ispaniyaga yo'l oladi.

Ispaniyaga ikkinchi sayohatidan so'ng Xeminguey «Beshinchi kolonna» nomli pyesasini yozadi, unda 1937- yil kuzida Madridning qamal qilinishi tasvirlangan.

Xemingueyning bu davr ijodidan eng yorqin asar «Qo'ng'iroq kimni chorlaydi» romanidir.

Asarga ingliz shoiri Jon Donning quyidagi so'zlari epigraf qilib olingan: «Hech qachon qo'ng'iroq kimni chorlayapti deb so'rama, u seni chorlayotir». Roman Ispaniyadagi fuqarolar urushi voqealariga bag'ishlangan. Bosh qahramon Robert Jordan respublikachilar tomonida jang qiluvchi amerikalik ko'ngillidir. Har daqiqa, soniyada sovuq o'lim sharpasi sezilib turgan shafqatsiz urush sharoitida Robert Jordan qalbida ispan qizi Mariyaga nisbatan muhabbat uyg'onadi. Bu sevgining, baxtning omonatligi asarga fojiaviy ruh baxsh etsa, Mariyaning ayanchli o'tmishi fojiylikni yanada kuchaytiradi. Biroq inson baribir insonligicha qolishi, eng chorasiz, umidsiz qolgan daqiqalarda ham baxtga intilib yashashi o'quvchi qalbiga yorug'lik baxsh etadi. «Qo'ng'iroq kimni chorlaydi» yozuvchiga katta shon-shuhrat keltirdi.

1940- yilda Xeminguey Marta Gellxornga uylanadi, Gavana yaqinidan uy sotib oladi va xotini bilan Xitoyga safar qiladi. 1944- yili Londonga harbiy muxbir sifatida yo'l oladi (bu davrga kelib u xotini bilan ajrashgan edi). Britaniya G'arbiy havo kuchlarida xizmat qiladi va 1944- yilning 25- avgustida Amerika qo'shinlari bilan birgalikda Parijga kirib keladi. Yozuvchi ittifoqchilarning harbiy harakatlarida faol ishtirok etadi, hatto muxbirligini unutib yuborayozadi, jasorati uchun bronza medali bilan taqdirlanadi. 1946- yilda Gavanaga qaytadi. Bu yerda u «Tayms» jurnalining muxbiri Meri Uelsh bilan tanishadi. Xeminguey unga uylanadi va umrining oxiriga qadar bu ajoyib ayol bilan turmush kechiradi.

1950- yilda «Daraxtlar soyasidagi daryo» romanini e'lon qiladi. Asar voqealari Ikkinchi jahon urushini aks ettiradi, Italiyada kechadi. Tanqidchilik bu romanni sovuq kutib oldi Yozuvchini sentimentallikda, o'ziga o'ta bino qo'yib yuborganlikda aybladilar. Hatto bu romanga felyeton, parodiyalar ham yozildi.

Biroq 1952- yilda dunyo yuzini ko'rgan «Chol va dengiz» romani yozuvchi ijodiga nisbatan yuzaga kelgan ishonchsizlikni, uning iste'dodi so'na boshladi, degan qarashlarni tumanday tarqatib yubordi. Keksa, omadsiz baliqchi haqidagi g'amgin lirik qissa tanqidchilik va keng kitobxon ommasi tomonidan yuksak baholandi. Butun dunyoga Xemingueyning shuhrati taraldi, 1953- yilda bu asari uchun Pulitser mukofoti bilan taqdirlandi.

1954- yilda Xeminguey «Chol va dengiz» romanida yana bir karra namoyish etilgan yozuvchilik mahorati uchun hamda zamonaviy nasrga ko'rsatgan ta'siri uchun Nobel mukofoti bilan taqdirlandi.

Mukofot topshirish marosimida Shved akademiyasining a'zosi Anders Esterling Xemingueyga «davrimizning eng ahamiyatga molik adiblaridan biri» deya baho beradi.

Xeminguey sog'lig'i yomonlashganligi tufayli Nobel mukofoti taqdimotida qatnasha olmaydi.

1960- yilda yozuvchi Rochersterdagi Mayo kasalxonasida davolandi, unga ruhiy xasta, tushkunlikka tushish kabi tashxislarni qo'yadilar. Kasalxonadan chiqqach Xeminguey ortiq ijod qila olmasligini anglab yetdi va 1961- yil 2- iyunida o'z joniga qasd etdi.

Xemingueyning o'limi dunyo san'at ahlini larzaga soldi. Amerika tanqidchisi Edmund Uilson «bu hodisa butun bir avlodimizning tamal toshlaridan biri to'satdan qulab tushishi bilan teng», deya yozadi.