1.1 Morfemik tahlil tartibi Morfemika sozning ma’noli qismlari haqidagi ta’limotdir. Sozlarning grammatik tarkibi ozak va turli morfemalardan tashkil topib gapda sozlar turli grammatik shakllarda ham, ozgarmagan holda ham qollaniladi. Sozlarning ozgarmagan shakli asosiy, ya’ni lug’aviy ma’noli qismdir. Turli grammatik shakllar esa lug‘aviy ma’noga qoshiladigan qoshimcha ma’nolardir.
Morfemik tahlil tartibi:
1.Matndan gap ajratib olinadi
2.Gapdagi sozlar morfema, yani asos va qoshimchalarga ajratiladi.
3.Ozak morfema korsatiladi
3.Affiksal morfemalar miqdori aniqlanadi
5.Qoshimchalarning turi korsatiladi
1-gap
1.Befoyda sozni aytma, foydali so‘zdan qaytma.
2.Be-foyda soz-ni ayt-ma, foyda-li soz-dan qayt-ma
3.foyda, soz, ayt, qayt- ozak morfemalar
4. 6 ta affiksal morfema mavjud
5. a) soz yasovchilar 2 ta: -be, -li;
b) sintaktik shakl yasovchilar 2 ta: -ni, -dan;
d) lugaviy shakl yasovchilar 2 ta: -ma, -ma
2-gap
1.Mehmonlarning quvnoq qahqahasidan Mahmudning mudroq kozlari katta ochildi.
2. Mehmon-lar-ning quvna+q tovush-i-dan Mahmud-ning mudroq koz-lar-i katta och-il-di.
3.mehmon, quvna, tovush, Mahmud, mudroq, koz, katta, och(fel)-ozak morfemalar
4. 10 ta affiksal morfema mavjud
5.a) soz yasovchilar 1 ta: -q;
b) sintaktik shakl yasovchilar 6 ta: -ning, -i, -dan; -ning, -i, -di
d) lugaviy shakl yasovchilar 3 ta: -lar, -lar, -il
3-gap
1.Oyni etak bilan yopib bolmas.
2.Oy-ni etak bilan yop-ib bol-mas
3.oy, etak, yop, bol-ozak morfemalar
4.3 ta affiksal morfema mavjud
5. a) soz yasovchilar yoq;
b) sintaktik shakl yasovchilar 2 ta: -ni, -ib;
d) lugaviy shakl yasovchilar 1ta: -mas
4-gap
1.Bu sozlar shoirni zarracha qorqitmadi.
2. Bu soz-lar shoir-ni zarra-cha qorq-it-ma-di.
3.bu, soz, shoir, zarra, qorq-ozak morfemalar
4.6 ta affiksal morfema mavjud
5. a) soz yasovchilar 1 ta: -cha;
b) sintaktik shakl yasovchilar 2 ta: -ni, -di;
d) lugaviy shakl yasovchilar 3 ta: -lar, -it, -ma.
5-gap
1. Otamdan qattiq hayqirardim.
2. Ota-m-dan qattiq hayqir-ar-di-m.
3.ota, qattiq, hayqir-ozak morfemalar
4.5 ta affiksal morfema mavjud
5. a) soz yasovchilar yoq;
b) sintaktik shakl yasovchilar 4 ta: -m, -dan, -di, -m;
d) lugaviy shakl yasovchilar 1 ta: -ar
Masalan, uyimizning sozidagi uy sozning ma’noli qismi -imiz — egalik ma’nosini, -ning kelishik, ma’nosini ifodalagan. Sozlar ozgarmagan shaklda qollanib, qoshimcha olmasa, u ma’noli qismlarga bolinmaydi. Agar soz tuzilishida qoshimcha ishtirok etsa, u turli grammatik ma’nolarni ifodalaydi. Sozning ma’noli qismi ikki tarkibdan: soz va qoshimchalaridan tashkil topadi. Sozning ozi ham muayyan ma’noli qismdir. Bu qism sozning boshqa ma’noli qismlarga bolinmaydigan, ushbu soz asosida yuzaga keladigan turli shakllarning hosil bolishi uchun asos boladigan qismidir. Sozning eng kichik ma’noli, boshqa ma’noli qismlarga bolinmaydigan shakli morfema deyiladi. Morfema - grekcha “shakl” demakdir. Ya’ni sozning turli ma’noli shakllari morfema hisoblanadi. Biroq soz shakllari ma’no va vazifa jihatidan ozaro farqlanadi. Shunga kora morfemalar ikki xil:
1) ozak morfema
2) affiksal morfema.
Ozak morfema sozning asl, lug‘aviy ma’nosini ifodalovchi qismi, shuning uchun morfemaning bu turi asosiy morfema deb yuritiladi. Ozak morfemalar soz yasalishi uchun ham: bilimdon, dostlik; shakl yasalishi uchun ham: bilimdonroq, dostliklar, soz ozgarish uchun ham: bilimdondan, dostlikdan asos boladi. Ozak morfemalar sozning asl lug‘aviy ma’nosini ifodalagani uchun u sozning ozagi hamdir. Soz shakli xuddi shu ozakdan boshlanadi. Sozning lug‘aviy ma’nosi bilan bog‘liq bolgan turli grammatik ma’nolar qoshadigan qism affiksal morfema deyiladi. Affiksal morfemalar mustaqil holda ma’no ifodalamaydi. Shuning uchun yordamchi morfemalar deb yuritiladi. Sozlarning morfemalarga bolinishi asosida lug‘aviy va grammatik ma’nolarning ifodalanishi yotadi. Ozak va affiksal morfemalar boshqa turli xildagi qoshimchalarni qoshilishi uchun asos boladi. Masalan: kitobxonlarga sozidagi -xon qoshimchasi uchun kitob (ozak) asos bolsa, -lar qoshimchasi uchun kitobxon sozi, ya’ni bir ozak, bir affiksal morfema asos bolgan. Sozlarning morfologik jihatdan tuzilishi lug‘aviy va grammatik ma’noli qismlardan tashkil topganligi uchun ham ular farqlanadi. Lug‘aviy ma’noli qism soz yasalishi, qoshimchalar qoshish uchun asos. Shuningdek, bu qism shakl yasalishi va soz ozgartiruvchi qoshimchalarni ham qabul qiladi. Sozlarning qoshimcha oladigan qismi negiz deyiladi. Masalan, bilimdonlik sozidagi bil (ozak), bilim negiz boladi. Chunki shu qism -don qoshimchasini qoshilishiga asos boladi. -lik qoshimchasi uchun bilimdon sozi negizdir. Negiz qaysi qoshimchalar bilan yasalishiga kora uch xil: lug‘aviy negiz, morfologik negiz, sintaktik negiz. Soz yasovchi qoshimchalar bilan hosil bolgan negiz lug'aviy negiz deyiladi: gul (li) dost (ona). dost (lik, bil(im-li) kabi. Shakl yasovchi qoshimchalar bilan hosil bolgan negiz morfologik negiz deyiladi: dost (lar), yaxshi (roq), bor (moqda) kabi. Soz ozgartiruvchi qoshimchalar bilan hosil bolgan negiz sintaktik negiz deyiladi: kitobdan, kitobim kabi. Ba’zan sozlarda bir turdagi qoshimchalar birdan ortiq holda keladi. Masalan: bilimli sozida -im va -li soz yasovchi qosliimchalari mavjud bolsa, uyimdan sozida -im va -dan soz ozgartiruvchi qoshimchalari mavjud. Korinadiki bilimli sozida ikkita lug‘aviy negiz, uyimdan sozida ikkita sintaktik negiz mavjud. Negiz tuzilishiga kora ikki xil: tub va yasama boladi. Tub negiz sozning qoshimcha olmagan qismidir. U sozning ozak morfemasiga mos kelib ma’noli qismlarga bolinmaydi. Masalan, bor-moq, oqi-moq, ish-ga sozlaridagi lug‘aviy ma’noli qismlar shu sozlardagi ozak morfema va tub negizlardir. Yasama negiz sozlarni qoshish orqali hosil boladi. Masalan, kurash (chan), ep (chil), kuz (gi), ishbilarmon kabi. Yasama negiz ham soda, qoshma va juft boladi. Tub sozga yasovchi qoshimchalar qoshish bilan hosil bolgan negiz sodda negiz deyiladi: Mehnat-kash, bog‘-bon. Ikki yoki undan ortiq sozlarning qoshilishidan hosil bolgan negiz qoshma negiz deyiladi: mirzaterak, belbog‘. Ikki sozning ozaro teng bog‘lanishidan hamda takrorlanishidan hosil boladigan negiz juft negiz deyiladi: ota- ona, baxt-saodat, tez-tez.
Morfemika sozning nomustaqil tarkibiy qismi haqidagi talimot. Malumki, ozbek tilida, flektiv tillardagidan farqli olaroq, ozak mustaqil mano anglatish xususiyatiga ega. Sozning ozakdan boshqa qismlari esa undan ayricha qollanmaydi va mano anglatmaydi. Shuning uchun ular morfema deyiladi.
Leksema shakllanuvchanlik, morfema shakllantiruvchanlik belgisiga ega. Nomustaqillik tabiati va leksemaga shakl berish vazifasiga xoslanganligi ularni morfema deb atashga olib kelgan.Morfemaning nutqiy korinishi qoshimcha deyiladi
Leksema tarixiy taraqqiyot natijasida morfemaga aylanib borishi, morfema esa sozning ozagiga singib ketishi mumkin. Masalan, [xona]leksemasi taraqqiyot natijasida ikkiga ajralgan. Bir manosida “joy” semali yasama sozni hosil qiluvchi derivatsion vositaga aylanib ketgan, leksemalikdan mahrum bolgan. [Noma], [goh], [xor]leksemasi ham shunday tarixiy siljishni boshidan kechirgan. Albatta, tildagi bunday hodisalar ilmiy muammo bolib, maxsus tekshirish natijasida tayinli xulosaga kelish mumkin. Chunki bu birlikning turkiy unsurlar emasligi shuni taqozo qiladi.
Sozning morfemik strukturasidagi ozgarish. Aytilganidek, til taraqqiyoti natijasida sozning semantik, fonetik strukturasida bolgani kabi, morfemik tarkibida ham jiddiy ozgarish yuz beradi. Ularning har xil korinishi bor:
1) soz va qoshimcha birlashib, soz tublashishi mumkin yuksal, yuksak; 2) soz va qoshimcha birlashib yaxlitlanishi mumkin: biron, biror, bezor, (qoshimcha bunday zichlashishi natijasida oz invarianti morfemasidan uzilishi mumkin);
3) soz va qoshimcha orasidagi aloqa soddalashishi mumkin: yumshoq, qattiq; 4) soz qoshimcha holiga kelishi, murakkab qoshimchalar bir-biriga qoshilib ketishi, yani birlashishi mumkin: borib yotibdi -borib yatipti boryapti; ning + i=niki. Morfemalarning funksional-semantik tasnifi. Morfema funksional-semantik xususiyatiga kora 2 guruhga bolinadi
1) derivatsion morfema;
2) grammatik morfema
Derivatsion morfema sozga qoshilib, yangi soz hosil qiladi. Yangi soz yangi lugaviy va grammatik manoga ega boladi. Masalan, [paxta]leksemasi [-chi]affiksini olib, (paxtachi) sozi vujudga keladi. Yangi lugaviy mano yangi grammatik; manoni ham vujudga keltiradi: narsa-byyum oti shaxs otiga aylaladi. Shu bilan birgalikda, yangi sozning valentlik imkoniyati ham asos soznikidan keskin farqlanadigan holga keladi.
Grammatik morfema asosiy xususiyatiga kora uchga ajraladi:
1) lugaviy shakl hosil qiluvchi morfema;
2) sintaktik shakl hosil qiluvchi morfema;
3) lugaviy-sintaktik shakl hosil qiluvchi morfema.
Lugaviy shakl hosil qiluvchi morfema leksema lugaviy manosini nutqqa moslashtirish vazifasini bajaradi. Masalan, [kitob] leksemasining sememasida birlik va koplik manosi nomalum. Son lugaviy shakl hosil qiluvchisi bolgan [lar]uni koplik tomon muayyanlashtiradi. Bu morfemaning oziga xos turi lugaviy-sintaktik shakl hosil qiluvchi morfema bolib, lugaviy manoni muayyanlashtirish, nutqqa xoslash bilan birga ((kelgan), (oqigach)), sozni sintaktik aloqaga ham kiritadi: oqigan bola, oqigach gapirmoq. Sintaktik shakl hosil qiluvchi morfema sozning sintaktik qurilmadagi o‘rnini belgilaydi. Masalan, kesimlik kategoriyasi sozga kesimlik mavqeini beradi. Kesimning ega va hol bilan sintaktik aloqasini taminlaydi. Kelishik morfemalari oldingi mutaqil sozni keyingi, egalik qoshimchalari esa keyingi mustaqil sozni oldingisiga boglash vazifasini bajaradi.