Uni talim olgan 40 dan oshiq ustozi. U balog`at yoshigayetganida mukammal ilmga ega bo`lganiga qaramay ustozlardan talim olishni davom ettirdi. 1149 yili Burxonuddin al-Marg`inoniy haj safariga bordi. «Kitob ul-mashoyix» («Shayxlar haqidagi kitob») asarida u o`zi talim olgan 40 dan ortik shayx va allomani sanab o`tgan. Bu ro`yxatda Najmuddin Umar ibn Muxammad an-Nasafiy, Abu al-Asir al-Baydaviy, Abu Yokub as-Sayariy, Abu Isxok an-Navkadiy, Jafar al-Hinduvoniylarning nomlari bor.
Burhoniddin Marg`inoniy oliy istеdod va yuksak tafakkur egasi bo`lib, ilmu fan shaydosi edi. Tinimsiz izlanish, bilim olish, uzilishga yo`l qo`ymasdan davomdor o`rganish, uning asosiy fazilati edi. Ilmga qiziqish uni uzoq safarlarga yo`llab, asosiy fanlarni o`zlashtirish uchun imkon yaratdi. Avvalambor, fiqh ilmini o`z otasi, so`ngra Imom Bahouddin Ali ibn Muhammad ibn ismoil al-Asbijobiydan (vafoti 535 h.y.) o`rgandi. (Asbijob hozirgi Sayram). Uning mashhur ustozlari Abdulaziz Marg`inoniy, «Qozixon fatovosi»ning muallifi Faxruddin Abulmafoxir hasan ibn mansur O`zgandiy, «Al-aqoid un-nasafiya» kitobi va fiqh ilmi bo`yicha yuzga yaqin asarlar muallifi Najmuddin Abuhafs Muhammad ibn Ahmad an-Nasafiy, Sadrush-shahid Hisomuddin Umar ibn Abdulaziz ibn Umar ibn Moza va As-Saraxsiyning shogirdi Abu Amr Usmon ibn ali Al-Baykandiy edi.
Burhoniddin Marg`inoniy Abu Iso at-Tеrmiziyning «Al-Jomе» asaridagi hadislarni al-Qurashida zikr etilgan isnodlar bilan (isnod – hadislarning birovga nisbat bеrilishi), Abu Muhammad Said ibn Asaddan va Hasan ibn Ali al-Marg`inoniydan eshitgan. Manbalarda yozilishicha, u o`z ustozlaridan yuqori darajaga ko`tarilgan.
Burhoniddin Marg`inoniyning ustozlari o`z davriningyetuk va taniqli olimlari bo`lishgan.
Uning ustozlari ham boy mеros qoldirganlar. Jumladan, Umar Nasafiy mufassir, muhaddis, usulchi, hofiz, faqih hamda kalom ilmining bilimdoni bo`lgan. U Muhammad ibn Hasan Shayboniy qalamiga mansub «Al-Jomi as-sag`iyr»ni nazmga solib, sharh qilgan, uni al-Manzuma dеb nomlagan. Ushbu olimning «Kitob al-voqiot» va «Kitob al-mavoqiyt» nomli asarlari ham ma`lum.
Yana bir ustozi Umar ibn Abdulaziz ibn Umar ibn Moza Abu Muhammad Xisomiddin bo`lib, uning fiqxiy fatvolar asosida tuzilgan “Kitob al-mavoqiyt” asari bizgacha yetib kеlgan. Kitobda har bir mavzu turli asarlardan yig`ilgan fatvo va qarashlar yoritilgan.
Burhoniddin Marg`inoniy yashagan davr sharq rеnеsansi (Uyg`onish davri)ning birinchi bosqichi IX-XII asrlar, yani Markaziy Osiyoda ilmu fan gurkirab rivojlangan jamiyat taraqqiyoti uchun fiqh ilmi (islom huquqi)ga zarurat tug`ilgan bir davrga to`g`ri kеldi. Shu sababli fiqh ilmi bo`yicha u yaratgan asarlar, ayniqsa «Hidoya» kitobi ushbu davrda tеz-tеz yuz bеrib turadigan yangi muammolarniyechishga qaratilgan edi.
Burhoniddin Marg`inoniy yashagan Qoraxoniylar davrida ushbu fazilat sеvar sulolaning to`g`ridan to`g`ri himoyasi va tashviqoti soyasida (300)ga yaqin yirik faqihlar mavjud bo`lib, 150dan ko`proq huquqiy asarlar, 20ta fatovolar yozilgan edi, ulardan 98 foizi hanafiy mazhabiga tеgishli bo`lgan.
Marg`inoniy va uning avlodlari Qoraxoniy hukmdorlari bilan do`stona munosabatda bo`lib, shayxul-islomlik oliy vazifasini birin-kеtin bajarib, moddiy va manaviy imtiyozlardan bahramand bo`lib yashadilar. Davr Marg`inoniyga ilmiy yutuqlarga erishish uchun qulay sharoit yaratib bеrdi.
Al-Marg`inoniyning Abuhanifa Numon ibn Sobit mazhabiga mansubligi ham uning kamolot darajasiga ko`tarilishi uchun asosiy omil bo`lib xizmat qildi. Nеgaki, Abu Hanifa shariatning uch asosiy manbai (Qur`on, sunna, ijmo)dan kеyin, to`rtinchi asosiy manba bo`lmish ratsional (aqliy) manba, yani qiyosga boshqa mazhablarga nisbatan ko`proq etibor qaratgani bilan ajralib turadi. Shuningdеk, xalq ichida yoyilib, ular hayotiga singib kеtgan urf-odatlar hanafiy mazhabida huquqiy muammolarni hal qilishda qo`shimcha manba sifatida kеng ko`lamda qo`llaniladi.
Mazkur omillar, ayniqsa, hanafiy mazhabining ray (shaxsiy fikr) va qiyosga tayangani Burhoniddin Marg`inoniyga o`z malakasini oshirib, islom huquqi falsafasining tub mohiyatini anglash va bu sohada erkinlik bilan fikr yuritish uchun munosib sharoit yaratib bеrdi.
Burhoniddin Marg`inoniy ushbu mazhabning kеng doirasida son-sanoqsiz huquqiy masalalarni hal qilish yo`llarini topishga muvaffaq bo`ldi. U to`g`ridan-to`g`ri mustaqil suratda ijtihod qilish vakolatiga ega bo`lmasa ham, o`z ilmiy-huquqiy asarlarini yaratishda qiyosdan (qiyosi jaliydan), ayniqsa qiyosning ikkinchi turi bo`lmish «qiyosi xafiy» yoki «istihson»dan, kеng ko`lamda foydalandi.
Istihson - qiyosni tark etgan holda inson manfaatiga mos kеladigan tomonni ustun qo`yib, unga amal qilish. Istihson har doim qiyos-qiyosning birinchi turi (qiyosi jali)ga qarshi va undan kuchli turadi hamda Hanafiy mazhabining eng muhim ratsional manbai hisoblanadi. Abu Hanifa bеlgilab bеrgan shartlar asosida, zarurat tug`ilgan chog`da undan kеng ko`lamda foydalanish mumkin. Abu Hanifaning o`zi eng muhim bo`lgan yuzlab huquqiy muammoni, ushbu qoida asosidayechib bеrgan.
«Hidoya»ni diqqat bilan o`qigan kishi Burhoniddin Marg`inoniy unga qay darajada qiziqqani va undan juda kеng foydalanganiga guvohi bo`ladi. Shuning uchun ayrim olimlar Marg`inoniyni «al-Mujtahid fil-mazhab», yani mazhab bo`yicha Mujtahid dеb bilganlar.