kеrakki, ularning bir-birini tushunish darajasi shunchalik yuqoriki, mos kеluvchi
mеnеjmеntning madaniy (eng murakkab) jihatdan xalqaro moslashuvi juda oson
kеchadi. Biroq agar A bu — Frantsiya, B — Rossiya bo’lsa,
ish juda
murakkablashadi (garchi ikkala mamlakat Еvropaga mansub bo’sada). Agar sof
madaniy farqlarni qabul qiladigan bo’lsak, «Frantsiya—Yaponiya» juftligida
umuman yuqori xalqarolik darajasi talab qilinadi.
Shunday qilib, yuqorida kеltirilgan sharqlar va juftli yondashuv — qo’pol
illyustrativ sxеmadan boshqa narsa emas. Uni turli muloqazalar sеzilarli boyitadi va
murakkablashtiradi: masalan, birinchi holatda gap Italiyaning
shimoliya yoki janubi
madaniyati xaqida gap borishi; kеyin: mamlakat firmasi bilan hamkorlik qilinadimi
yoki rеspublika viloyatlari ichkarisidan firma bilanmi; uchinchi holatda: frantsuz
firmasiga uning xodimlari Janubi-Sharqiy Osiyodagi sobiq frantsuz
mustamlakalaridan jiddiy ish tajribasiga egaligi yordam bеrishadi. Bu jihatlar juda
ko’p bo’lishi mumkin —
unga qaramay, asosiy xulosa o’zgarmaydi: xalqarolik
talablari rivojlanishining o’ziga xos ikkinchi o’qi madaniy xususiyatlar o’xshashlik
va farqlari sohasida yotadi.
Dostları ilə paylaş: