(Afrika, Amerika, Asya’da-Develer, atgiller, büyükbaş, köpek ve fillerde)
-
%90 kinetoplastsiz
tripomastigotlar
-
Uyku hastalığına benzer rahatsızlıklar.
•
T. equinum
(G.Amerika’da-atgiller, büyük baş, domuzlarda):
-
kinetoplastsız
tripomasstigotlar
-
Kaderas
(kuvvet düşürücü)
hastalığına sebep olur.
•
T. e. equiperdum
(G. Amerika, K ve G. Afrika, Rusya ve Iran’da-
atgillerde)
-
Bilhassa genital
bölgedeki submukoza
ve mukozada aşırı sayıda çoğalarak
ödemlere sebep olur (Dorin
Hastalığı).
-
İleri dönemlerde diğer tripanozomlar
gibi sinir sistemine yerleşerek felçlere ve
ölüme sebep olabilir.
-
Gerek mekanik gerekse biyolojik vektörü yoktur.
- Bulaşma cinsel temas
anında bu ödemlerin aşınma ve patlaması ile olur.
T.e.evansi
ile devede şankır
T.e. equiperdum
ile Dorin
Hastalığı
© Bayram GÖÇMEN
, Prof. Dr.
Ege Üniversitesi F
en Fakültesi
Biyol
oji Bölümü, Zool
oji
Anabili
m Dal
ı
Bornova,
İzmir
HER HAKKI S
AKLIDIR!
•
ince kan yayma preparatları
hazırlama.
•
kandaki parazit sayısı azsa (insan dışındaki memelide) kalın kan yayma preparatı
hazırlama.
•
Heparinli
kılcal tüp içine alınan kanın santrifüjlenmesi
(Santrifüjlemeden
sonra
tripanozomlar
eritrositlerin hemen üzerinde yoğunlaşırlar. Bu tüp daha sonra çizilerek kırılır
ve bu noktadaki serum incelenir)
•
Trypanosoma
cinsine dahil pek çok türün tayini açısından en hassas yöntem, aseptik
olarak biraz kan alıp, bunu
kan-agar
kültürüne aşılamaktır.
Şayet kanda tripanozomlar
varsa, çoğunlukla
amastigot
formlar halinde çoğalırlar ve
böylece teşhis kolaylaşır
(Bununla birlikte Salivaria
seksiyonuna dahil tripanozomları
bu
yolla kültür etmek oldukça zordur ve özel vasat kullanımını gerektirir).
•
Enfekte
kişilerin kanında oldukça seyrek olarak bulunabilen T. (T.) brucei
s.l.
çoğu kez lenf
bezlerinin delinmesi
ile elde edilen sıvıda kolayca belirlenebilir.
•
Meningoensefalitik
dönemde teşhiş, kandan çok lumbar
bölgede açılan bir delikten elde
edilen BOS'da
saptanabilir.
•
Fare ve sıçanlar gibi uygun laboratuvar
hayvanlarına kanın aşılanması
da kullanılan bir
diğer yöntemdir.
•
Bunların haricinde T. (S.) cruzi'li
insan enfeksiyonlarını saptamada, laboratuvarda
üretilen
reduviid
böcekler kullanılabilir. Bu yöntemde insanı ısırarak beslenen böceğin enfekte
olup
olmadığına bakılır. Bu yöntem
Ksenodiagnoz
(Xenodiagnosis) olarak adlandırılır.
•
Son yıllarda kullanılan diğer yöntemler ise immunodiagnostik
(bağışıklık bilimine dayalı
teşhis)'tir. Bilhassa Afrika tripanozomiyazından
şüphelenilen durumlarda kullanılırlar. Bu
teknikler arasında Dolaylı İmmunofluoresans, ELISA
(Enzyme-Linked-Immunobsorbend-
Assay, Enzime Bağlı Bağışıklık Ölçümü)
ve Aglutinasyon
sayılabilir.
Tripanozom
Enfeksiyonlarının Teşhisinde Kullanılan Yöntemler:
© Bayram GÖÇMEN
, Prof. Dr.
Ege Üniversitesi F
en Fakültesi
Biyol
oji Bölümü, Zool
oji
Anabili
m Dal
ı
Bornova,
İzmir
HER HAKKI S
AKLIDIR!
Subphylum
2: Metamastigophora
•
Çoğunlukla endokommensal, az bir kısmı ise serbest ve parazit yaşar.
•
Karyomastigont
sistemi basit veya çifttir. {Golgi
ve mitokondri bulunmaz}.
Karyomastigont:
Kamçılılarda nukleusla
ilişkili Mastigont
Sistemi [nukleus,
dalgalı zar, kosta, parabasal
ve aksostil’den
oluşan hucre-içi organel
birliği]
•
Bir Sitostom
yahut tutunma apareyi
(bazende
bunların farklılaşması ile
oluşan çoğunlukla mikrotübüllerce
desteklenen kamçı olukları) bulunur.
Classis1: Retortamonadea
(Retortamonadida)
[Retortamonadidae)
Basit karyomastigontlu
(2-6
kamçılı), kist formu olan ve
ön ventralde
bir fibril
ile
desteklenen bir sitostom
( Retortamonas*
ve
Chilomastix*) yahut tutunma
organelleri
( Cochlosoma**)
vardır.
*İnsanda sindirim sisteminde
apatojenik
kommensallerdir.
**Kuşların bağırsağında
parazittir.
Classis
2: Diplomonadea
Çoğunlukla 2 karyomastigont
sistemine sahiptirler. Kistik
safha
vardır. Herbir
karyomastigont
1
nukleus
ve 4 kamçıya sahiptir.
Subordo
1: Enteromonadina
Tek karyomastigontludurlar.
Apatojenik
kommensaldirler.
Enteromonas
hominis
(insanda sind.
sisteminde)
Subordo
2: Diplomonadina
2 Karyomastigontludurlar.
Trepomonas, Hexamita*,
Spironucleus, Octomitus*, Giardia*.
*Parazitik
cinslerdir.
Classis
3: Oxymonadea
(Prysonymphida)
(Kommensal-Mutuallist)
© Bayram GÖÇMEN
, Prof. Dr.
Ege Üniversitesi F
en Fakültesi
Biyol
oji Bölümü, Zool
oji
Anabili
m Dal
ı
Bornova,
İzmir
HER HAKKI S
AKLIDIR!
Retortamonas
(=Embadomonas) intestinalis
Chilomastix
mesnili
Chilomastix
mesnili
Trofozoit
Kist
Sivri posterior
uç ve fibril
destekli sitostomal
oluk!
2 kamçılı ve geriye uzanan kamçı sitostom
ile ilişkili!
© Bayram GÖÇMEN
, Prof. Dr.
Ege Üniversitesi F
en Fakültesi
Biyol
oji Bölümü, Zool
oji
Anabili
m Dal
ı
Bornova,
İzmir
HER HAKKI S
AKLIDIR!
Trofozoit
Kist
Kist
Cochlosoma
rostratum
(Kuş Dizanteri Kamçılısı)
Vantuz
Yeşilbaş ördek palazlarının bağırsağında, erginde
körbağırsak duvarına yapışarak yaşar. Ülser, kolit
ve kanlı sürgünlere (dizanteri) sebep olur.
Rezervuar
© Bayram GÖÇMEN
, Prof. Dr.
Ege Üniversitesi F
en Fakültesi
Biyol
oji Bölümü, Zool
oji
Anabili
m Dal
ı
Bornova,
İzmir
HER HAKKI S
AKLIDIR!
Enteromonas
hominis
Trepomonas
Hexamita
Spironucleus
Octomitus
Giardia
Kist
Classis
2: Diplomonadea
*
*
*
*
Parazitolojik
açıdan önemli
cinsler!
© Bayram GÖÇMEN
, Prof. Dr.
Ege Üniversitesi F
en Fakültesi
Biyol
oji Bölümü, Zool
oji
Anabili
m Dal
ı
Bornova,
İzmir
HER HAKKI S
AKLIDIR!
Genus:
Hexamita
H. intestinalis:
Kurbağa bağırsağında (tetarlarda
fazla+semenderlerde), ayrıca Kaplumbağa bağırsağında.
H. nelsoni:
istiridye bağırsağında.
H. ovatus:
Amerikan semenderleri bağırsağında.
H. batrachorum:
Karasal kuyruksuz kurbağa
bağırsağından.
H. meleargidis:
Tavuksuların (Hindi, sülün, keklik ve
bıldırcın) bağırsağında. (Patojen)
H. columbae:
Güvercinlerin bağırsağında. (Patojen)
H. muris:
Sıçan ve Farelerin bağırsağında.
H. meleargidis-H. columbae
H. intestinalis
İnce bağırsağın arka ve rektum kısmında bol sayılarda
bulunurlar.
Bağırsak epiteline
ait hücrelerarası boşluklar,
R.E.S. Hücreleri arasında
ve villuslar
arasında yaşar ve
Hindi Hekzamitiyazına
(Katarrhal
Enteritis) e sebep olur.
Hindi (güvercin) topluluğunun tamamını öldürebilir.
Gençlerde daha etkilidir. Seyrek tüylülük, sarkık kanatlılık,
coşkusuzluk, yeşil renkli sıvı çıkarma, pis kokulu
dışkılama, biraraya
toplanma, besin kabul etmeme
görülür.
Bağırsak köpüklü mukusla dolar. Su kaybı, ishaller gelişir.
Arka bağırsak-Rektum arasındaki epitel
ve RES hücrelerini
istila ederler. Bağırsakta güçlü kasılmalar gelişir.
© Bayram GÖÇMEN
, Prof. Dr.
Ege Üniversitesi F
en Fakültesi
Biyol
oji Bölümü, Zool
oji
Anabili
m Dal
ı
Bornova,
İzmir
HER HAKKI S
AKLIDIR!
Octomitus
salmonis:
Alabalıklarda bağırsak parazitidir. Bağırsak epitel
hücrelerine nüfüz
eder ve burada çoğalırlar. Kan,
bağırsak epiteli, beyin ve üreme organlarına yerleşir.
Bağırsak epiteli
parçalanması, kısırlık, iştah kaybı ve
neticede ölüm meydana gelir.
Aşırı zayıf vücutlu, büyük başlı (megasefalik) yavrular
gelişebilir. Bulaşma Bağırsakta gelişen ve dışkıyla dışarı
atılan 4 nukleuslu
kistlerin oral olarak alınması ile olur.
© Bayram GÖÇMEN
, Prof. Dr.
Ege Üniversitesi F
en Fakültesi
Biyol
oji Bölümü, Zool
oji
Anabili
m Dal
ı
Bornova,
İzmir
HER HAKKI S
AKLIDIR!
İnsan bağırsağında yaşayan kamçılılar
[*Bu şekildeki gösterimde ilk sayı serbest ön kamçıları, ikinci sayı ise geriye
doğru uzanan posterior
kamçı sayısını gösterir].
© Bayram GÖÇMEN
, Prof. Dr.
Ege Üniversitesi F
en Fakültesi
Biyol
oji Bölümü, Zool
oji
Anabili
m Dal
ı
Bornova,
İzmir
HER HAKKI S
AKLIDIR!
Genus:
Giardia
•
Ventral
tarafın ön yarımında
sitostom
farklılaşması ile
meydana gelmiş karakteristik
bir Emici Disk (=Yapışma
Diski) bulunur.
•
Nukleusları
vücutta ön
yarımın kabaca orta
düzeyinde yerleşir.
•
Köpeklerde bulunan G. canis
bazen,
•
İnsanda bulunan G. lamblia
(=G. intestinalis) ise daima
patojendir.
•
Kurbağa tetarlarında
G. agilis
•
Sıçan ve farelerde
G. muris.
•
Dışkıyla dışarı atılan kistleri
aracılığı ile bulaşırlar.
•
Giardia
lamblia
kozmopolit.
insan, maymun
ve
domuzların
incebağırsak
boşluklarında.
•
İnsanda [özellikle çocuklarda
yaygındır; %10-%20].
FİLM
© Bayram GÖÇMEN
, Prof. Dr.
Ege Üniversitesi F
en Fakültesi
Biyol
oji Bölümü, Zool
oji
Anabili
m Dal
ı
Bornova,
İzmir
HER HAKKI S
AKLIDIR!
Giardia
lamblia’nın Yaşam
Döngüsü
Giyardiyaz
(Giardiasis)
5-10 x 2-4 µm
K. Amerika’da
Kunduzlar
REZERVUAR!
Dokuları istila etmez
Yağ ve yağda çözünür vitaminlerin
(A,D,E,K) emiliminin engellenmesi.
kansız ve yağlı ishaller (=Diyare,
Diarrhea) ve epigastrik
ağrılar,
Kolesistitis, Sonuç: Kilo kaybı (ölüm!)
© Bayram GÖÇMEN
, Prof. Dr.
Ege Üniversitesi F
en Fakültesi
Biyol
oji Bölümü, Zool
oji
Anabili
m Dal
ı
Bornova,
İzmir
HER HAKKI S
AKLIDIR!
“ileri bakan akıllıdır”
“sapiens
qui
prospicit”
© Bayram GÖÇMEN
, Prof. Dr.
Ege Üniversitesi F
en Fakültesi
Biyol
oji Bölümü, Zool
oji
Anabili
m Dal
ı
Bornova,
İzmir
HER HAKKI S
AKLIDIR!
Subphylum
3: Parabasala
•
Nukleus
ve kinetidlerle
ilişkili 1 veya daha fazla sayıda modifiye
olmuş golgi
apareyi (Janicki-Tip Golgi).
[sitoplazmadaki golgi
apareyinin 1 çift periyodik çizgili yapıdaki fibril
–parabasal
filament-
ile kinetid
ile bağlantı kuran tipi]
•
Mitokondrisiz protozoonlardır. Bunun yerine anaerobik veya mikroaereobik
ortamlarda solunum ve detoksifikasyon
organeli
Hidrogenozomlar
bulunur.
•
Bazılarında kinetozomlardan
meydana gelen, kontraktil
olmayan, mikrotübüler
yapıda Aksostil, Kosta, Pelta
ile bariz bir dalgalı zar
bulunur.
•
Çoğu Omurgalı ve omurgasızların sindirim kanalında
sığıntı yahut parazit
•
Bazısı Ürogenital
sistem kanallarında
yahut doku içinde
(Histomonas)
parazit.
•
Beslenme absorbsiyon, pinositoz
veya fagositozla olur. Sitostom
çoğunlukla
yoktur.
Classis
1: Trichomonadea
Ordo: Trichomonadida
Classis
2: Hypermastigidea
Zorunlu Mutuallist-Kommensal
Kommensal-Parazitik
Sindirim-Üregenital
sistemler
ve dokuda.
© Bayram GÖÇMEN
, Prof. Dr.
Ege Üniversitesi F
en Fakültesi
Biyol
oji Bölümü, Zool
oji
Anabili
m Dal
ı
Bornova,
İzmir
HER HAKKI S
AKLIDIR!
Classis: Trichomonadea-Ordo: Trichomonadida
Tipik 4-6 kamçılıdırlar. Kamçılardan 3-5’i serbest olarak ön tarafa
1’i ise dalgalı zar şekillendirerek vücuda yapışık vaziyette posteriora
uzanır.
Ön kamç
ılar
Dalgalı
Zar
Pelta
Kosta
Parabasal
Filament
Aksostil
Hidrogenozom
Kosta
Trichomonas
Posterior
Kamçı
•
Histomonas
(meleargidis)-
Tavuk ve hindilerin
karaciğerinde yaşar ve ishallere sebep olur-
1 kamçılı.
•
Diantomoeba
(fragilis)-İnsanda sindirim sissteminde
sığıntı yaşar, apatojeniktir-Kamçısızdır (Amoeboid).
•
Hiçbirisinde kist oluşumu yoktur. Eşeyli üreme
yoktur. Boyuna 2’ye bölünmelerle çoğalırlar. Bulaşma;
-Sindirim sistemindekilerde: dışkıyla dışarı atılan
dayanıklı trofozoitlerin
yutulması ile
-Ürogenital
sistemdekilerde: cinsel temasla.
•
Balıklar dışındaki omurgalılarda ayrıca yumuşakçalar
ve termitlerin bağırsaklarında yaşarlar.
•
Önemli: Trichomonas, Histomonas
ve Diantamoeba
(apatojenik!)’dır.
© Bayram GÖÇMEN
, Prof. Dr.
Ege Üniversitesi F
en Fakültesi
Biyol
oji Bölümü, Zool
oji
Anabili
m Dal
ı
Bornova,
İzmir
HER HAKKI S
AKLIDIR!
Genus:
Trichomonas
Alt-cins 1: Tritrichomonas (3 ön kamçıya sahip olanlar)
–
T. foetus, T. lacertae
(=T. augusta)
Alt-cins 2: Trichomonas (4 ön kamçıya sahip olanlar)
–
T. vaginalis, T. tenax, T. gallinae
Alt-cins 3: Pentatrichomonas (5 ön kamçıya sahip olanlar)
–
T. hominis
(=T. intestinalis)
T. tenax-
İnsan ve maymunların ağız boşluğunda,
T. hominis
(=T. intestinalis)-
İnsan bağırsağında,
T. vaginalis-
İnsan ürogenital
sistem kanallarında,
*
T. foetus-
Sığırların ürogenital
sistem kanallarında,
*
T. lacertae
(=T. augusta)-
Kurbağa ve sürüngenlerin sindirim sisteminde,
T. gallinae-
Güvercin ve tavuksuların sindirim sisteminin ön kısımlarında.
*
Ön kamçıların sayısı esas alınarak 3 alt-cinse, hatta
bazen cinse ayrılırlar.
*
Tıbbi ve ekonomik açıdan önemli, patojenik
türlerdir.
© Bayram GÖÇMEN
, Prof. Dr.
Ege Üniversitesi F
en Fakültesi
Biyol
oji Bölümü, Zool
oji
Anabili
m Dal
ı
Bornova,
İzmir
HER HAKKI S
AKLIDIR!
Trichomonas
vaginalis
Doğal olarak sadece insanların
ürogenital
kanallarında
yaşar.
Dostları ilə paylaş: |